وقايع حمله به كوي دانشگاه را وارونه جلوه دادند

آرمان ملی- مطهره شفیعی: بازخوانی گذشته و روایتی بدون سانسور از سال‌های قبل دو وجه دارد. وجه نخست آن،  گلایه‌هایی است که در آن سال‌ها فرصت و شرایط ابراز آن نبود و وجه دیگر آن عدم لحاظ ملاحظاتی است که لحاظ کردن آنها در سال‌های بعد لزومی ندارد و اولین بازخوانی به عیان شدن واقعیات کمک می‌کند. جوان امروز چندان با آنچه در سال‌های قبل رخ داد و نمی‌توان آنها از تاریخ ایران حذف کرد، چندان آشنا نیست و تنها شنونده روایت‌ها بوده که به ناچار راهی جز پذیرش ندارد اما زمانی هم هست که حاضران در آن اتفاق یا رخداد در سال‌های بعد مواضعی اتخاذ می‌کنند که با یکدیگر متفاوت است، اتفاقاتی مانند اتفاقات کوی دانشگاه .چندی قبل علی شکوری راد به این موضوعات پرداخت. در ماجرای آخرین نخست وزیر روایات‌هایی طرح شده به‌ویژه از سوی برخی اصولگرایان که بعضا همراه با تحریف است. یکی از این موارد که شکوری راد چنین تشریح کرد: ما هم که از او حمایت می‌کردیم به‌خاطر آن بود که امام(ره) از او حمایت می‌کرد. امام هم عاشق چشم و ابروی نخست وزیر وقت نبود بلکه مشاهده می‌کردند  که او مخلصانه و‌ مردم‌دارانه کار می‌کند بنابراین حمایت می‌کرد» شکوری راد خاظرنشان کرد:«.مهندس موسوی انتخاب خود رئیس دولت بود البته بعد از آن‌که مجلس به آقایان میرسلیم و ولایتی روی خوش نشان نداد.  در زمان مجلس سوم تصمیم به تغییر آقای موسوی بود که مجلس مخالفت کرد و امام در حاشیه نامه نمایندگان نوشتند تغییر نخست‌وزیر را به صلاح نمی‌دانند» وی تصریح کرد:« ۹۹ نفر از نمایندگان به او رأی ندادند و امام هم اجازه هیچ‌گونه تعرضی ندادند و هیچکدام به خاطر آن رأی در دور بعد رد صلاحیت نشدند. »شکوری راد چنین ادامه داد: « زمانی که امام در انتخابات مجلس سوم بحث‌جنگ فقر و غنا را مطرح کردند و بعد اسم از اسلام آمریکائی آوردند. جناح راست که معروف به طرفداری از بازار بود، تضعیف شد. »  روایتی از کوی دانشگاه 78 18 تیر 78 و اتفاقاتی که در آن برهه در کوی دانشگاه تهران رخ داد، هیچگاه فراموش نمی‌شود. مسئولان وزارت علوم و دانشگاه تهران از اصلاح‌طلبان و نزدیکان فکری به شکوری راد بودند. طبیعی بود که در آن برهه اصولگرایان به متهم کردن اصلاح‌طلبان بپردازند. القائات دلواپسان در آن سال چنان بود که توانستند تاثیرات اندکی داشته باشند اما این تحریف دوام زیادی نداشت. شکوری راد درباره آن روزها چنین می‌گوید:« در ماجرای کوی دانشگاه برخی عوامل حمله به کوی دانشگاه، چنان حقایق را وارونه جلوه دادند که افرادی ولو صادقانه دریافت معکوسی از ماجرا دارند. وی توضیح داد:« اگر گزارش‌های وارونه داده نشده بود و موجب تأخیر اعلام نظر  مقامات ارشد کشور در ماجرا نشده بودند، دانشجویان تا آن حد تحریک نمی‌شدند که انگشت اتهام را به سوی مقامات ارشد کشور بگیرند.» شکوری راد روایتی از آن روزها داشت که چنین است:« آن زمان مشاور وزیر بهداشت بودم و برای بررسی موضوع رفتم . شنبه ۱۹ تیر ساعت ۸ صبح به آقای‌مقدم در بیت رهبری زنگ زدم و ماجرا را تعریف کردم و خواهش کردم که ورود کنند و به دانشجویان آرامش بدهند.  کو آن حماسه؟ شکوری راد معتقد است دلواپسان نتوانستند آرمان‌ها را دقیق به کار بگیرند. دبیرکل سابق حزب اتحاد خطاب به منتقدان و دلواپسان گفت: «من به هیچ وجه منکر ارزشمندی توان نظامی کشور نیستم ولی عرض می‌کنم: «حفظت شیئاً و غابت عنك الاشياء». شما همه ارزش‌های دیگر را نادیده گرفته‌اید که شامل ارزش‌های اصیل از جمله جمهوریت است. مشارکت بالای آنها در انتخابات را که سرمایه و اعتبار بود از دست داده‌اید. » وی ادامه داد:« مقام معظم رهبری انتخابات دوم خرداد سال ۷۶ را حماسه نامیدند. نه به‌خاطر آنکه منتخب مردم در آن سال خاتمی بود بلکه به‌خاطر آنکه سی میلیون نفر در انتخابات شرکت کرده بودند. کو آن حماسه. مشارکت بالای مردم در انتخابات و حضورشان در صحنه است که حماسه اصلی است. حکومت بر دل‌هاست که فتح الفتوح است.کو آن فتح‌الفتوح! شکوری راد در بخش دیگری درباره حمایت اصلاح‌طلبان از آقای روحانی  دو دو انتخابات 92 و 96 توضیح داد:« در کنگره اخیر حزب اتحاد هم گفتم که روحانی و دولت او از نظر ما مطلوب نبودند و به حکم شرایط سیاسی تحمیلی از او و دولتش حمایت کردیم. اکنون هم می‌گویم که آقای وحانی کاندیدای مطلوب ما نبود. از روی ناچاری از او‌ حمایت کردیم. حمایت ما از روحانی به‌خصوص در دوره دوم اجتناب ناپذیر بود. اگر حمایت نمی‌کردیم‌ و‌ شکست می‌خورد، ما مسبب شکست او‌ معرفی می‌شدیم.»