نظارت سیستماتیک

جعفر بای‪-‬ نظارت یکی از اصول اساسی مدیریت موفق و اثر بخش است و بدون شک در تمامی مکاتب و نظریه‌های مدیریتی یکی از وظایف
اجتناب ناپذیر مدیران نظارت و ارزیابی عملکرد معرفی شده است. تمامی مکاتب مدیریتی در این اصل مشترک‌اند که وظیفه اصلی مدیران نظارت و ارزیابی است. صاحب نظران حوزه مدیریت همگی به مسئله مهم نظارت عنایت ویژه‌ای داشته اند، چون انسان موجودی است که نمی‌تواند در حین انجام کاری به حال خود رها شود و بدون نظارت ما نمی‌توانیم به اصول و اهداف تعیین شده دست پیدا کینم زیرا نظارت اصلی است که باید مورد توجه
قرار گیرد و ما را به سوی دستیابی به اهداف تعیین شده نائل گرداند. رابطه بین سواد و نظارت در نظام مدیریت می‌گوید که هر قدر
سطح دانش و سواد بالاتر باشد نظارت کمتر و ماهیت غیرمستقیم‌تری پیدا می‌کند ولی برای کم سوادها و بی‌سوادها باید شیوه مستقیم نظارت را اعمال نمود. فرهنگ نیز نقش موثری در مدل و سیستم مدیریتی دارد؛ نظارت مستقیم شاید بر کسی که از فرهنگ عالی و والائی برخوردار است تاثیر منفی بگذارد ولی عناصر دارای بنیه فرهنگی ضعیف‌تر باید به شکل
مستقیم نظارت شوند. پس شیوه نظارت متفاوت است؛ نظارت به عنوان یکی از اصول اساسی در مدیریت رفتار آدمی بدون شک انواع و اقسامی دارد که مهم‌ترین آن نظارت مستقیم است که فرد باید از طریق چشم یا دوربین،به طور مستقیم زیر نظر باشد. در نظارت غیر مستقیم به جای نگاه کردن به خود فرد به نتایج و عملکرد اقدامات و فعالیت‌های وی توجه می‌شود. ما در نظارت غیر مستقیم امروزه از سیستم‌ها و دستگاه‌های نظارتی بهره مند می‌شویم. به همین منظور باید توجه ویژه‌ای داشته باشیم که نظارت‌ها را سیستماتیک کنیم به این معنا که عملکرد فرد چه مدیر باشد چه نباشد معلوم و مشخص گردد و مورد ارزیابی قرار گیرد، مثلا حضور و غیاب‌ها و بررسی عملکرد‌های سیستماتیک و سایر موارد که توسط ماشین صورت می‌گیرد به طوری که دیگر تفاوتی بین افراد قائل نیست بلکه با همه به طور یکسان و دقیق برخورد می‌کند. در دنیای امروز نظارت سنتی به شکل مستقیم منسوخ شده و امروز سیستم به عنوان یکی از روش‌های موفق در شیوه نظارتی جایگزین نظارت‌های سنتی و قدیمی شده است. بهره گیری از مدل‌های پیشرفته نظارت سیستمی می‌تواند کمک کند که انسان کمتر مداخله کند و حتی اصلا نقشی نداشته باشد. به خصوص در کشورهای جهان سوم که عواطف، احساسات و سلائق گاهی اوقات در ارزیابی جایگزین می‌شود، نظارت انسانی نمی‌تواند کارکرد خوبی داشته باشد زیرا متاسفانه انسان‌ها قابل معامله‌اند و ناظرها با تعیین مبالغی مورد خرید و فروش قرار می‌گیرند. در کشور ما که به دنبال حذف امضاهای طلائی هستیم اگر این نظارت‌ها را سیستماتیک کنیم قطعا ارتشاء در همه سطوح از بین خواهد رفت. انسان‌ها تحت تاثیر شرایط و مشکلات و گرفتاری اغماض می‌کنند و برخی چیزها را نادیده می‌گیرند و در نتیجه ضریب خطای نظارت انسانی بالا است به همین دلیل از طریق نظارت سیستمی ما می‌توانیم به نتایج مطلوبی دست پیدا کنیم.