رضا رویگری در گفت‌وگویی که موزه سینما به مناسبت سالروز تولد او منتشر کرده است، می‌گوید کسی فکرش را نمی‌کرد رضا رویگری پسر حاج مجتبی رویگری مذهبی روزی بازیگر سینما شود. او توضیح می‌دهد پدرش دوست داشته فرزندش روحانی شود.  رضا رویگری با بیان اینکه زیر بازار امام‌زاده صالح تجریش به دنیا آمده است، گفت: «زمانی که کودک بودم یک سینما به نام سینما بهار نزدیک خانه ما وجود داشت که در آن فیلم نمایش داده می‌شد و من هم دوست داشتم فیلم‌ها زود به زود عوض شود و بروم فیلم‌های بیشتری ببینم. برای خرید بلیت فیلم‌ها پول هم نداشتم. زیر چادر خانم‌ها مخفی می‌شدم و یواشکی به داخل سالن سینما می‌رفتم.»رویگری با اشاره به فعالیت‌های خود در حوزه موسیقی نیز گفت: «سه آلبوم «از عشق گفتن»، «غوغا» و «کازابلانکا» را وارد بازار موسیقی کردم و بسیاری از آهنگ‌ها را خودم ساختم.»  او درباره اجرای آهنگ «ایران‌ایران» نیز توضیح داد: «زمستان ۵۷ بود. آقای فریدون خوشنود به خانه من آمد و گفت یک آهنگ دارد و می‌خواهد من آن را بخوانم. صدایی جدید و ناشناخته می‌خواست و صدای من را از تئاتر شنیده بود. کار متفاوتی بود؛ در منزل‌شان ملودی را با پیانو زد و شعر آن هم درباره اتفاقات آن روزها بود. به استودیو رفتیم. ۲۶ دی ۵۷ می‌خواستیم ضبط کنیم. شب‌های حکومت نظامی بود. در استودیویی در یک زیرزمین ضبط کردیم. برای بخش‌های الله الله چند دانشجو را آوردند و با من همراه شدند و در شرایط سختی ضبط کردیم.»رویگری ادامه داد: «معتقدم صدا چیزی است که خداوند در حنجره هر آدمی می‌گذارد، اما من برای بازیگری زحمت زیادی کشیدم و به همین دلیل به بازیگری بیشتر علاقه‌مند هستم و در این حوزه فعالیت بیشتری داشتم.»