فرجام مبهم یک اولتیماتوم!

امید مافی‪-‬ کابوس حذف سرخابی‌ها از جام باشگاه‌های آسیا با دلایل متقن از سوی AFC بالاخره سئول نشینان را به صرافت انداخت که کاری کنند و طرحی بریزند تا ناقوس‌ها به صدا درنیایند و دو قطب فوتبال ایران رها شده در باد به هر چه باداباد سنجاق نشوند.
حالا خبر رسیده بر اساس آخرین
تصمیم گیری‌ها استقلال به وزارت صمت و
پرسپولیس به وزارت اقتصاد و دارایی واگذار شده تا معادله مالک مشترک حل گردد و بزرگترین گاف سرخابی‌ها در این مقطع برطرف شود. البته زیر چادر حرف‌ها و شایعات بحث حضور دو قشون نامدار پایتخت در فرابورس به گوش می‌رسد. موضوعی که سال هاست در اذهان عمومی مطرح می‌گردد و هرگز با مداقه کردن مواجه نشده است.


حالا در شرایطی که اولتیماتوم دار و دسته شیخ سلمان بحرینی به فوتبال ایران در آستانه ته گرفتن است باید دید اقدامات ضربتی ساکنان خیابان سئول در واگذاری دو باشگاه به دو وزارتخانه و پرداخت بخشی از مطالبات و رفع و رجوع پرونده‌های مالیاتی باعث خواهد شد AFC لختی سرخابی‌ها را رها کند و دست از گریبانشان بردارد تا بتوانند به اوج گرفتن در اقلیم فوتبال قاره بیندیشند و کمی در جلد لشکرهای متفرعن فرو روند. حالا با بارگذاری مدارک و مستندات و عرضه دفاعیات جدید، نفس تا لحظه صدور حکم نهایی در سینه‌ها حبس خواهد شد و همه چشم انتظار تصمیم نهایی کنفدراسیون فوتبال آسیا در خصوص مجوز حرفه‌ای جهت شرکت در پیکارهای ۲۰۲۲ می‌مانند.
اینکه امروز و فردا یحتمل خبر برسد که مصائب سرخابی علی الحساب حل شده و جواز حضور سرخابی‌ها در کارزار آسیا صادر گردیده مسرور‌کننده است و می‌تواند فوتبال زار و نزار ما را با تحذیر از هیاهوی غریب حاکم بر آن تا اطلاع ثانوی نجات دهد، اما باید این حقیقت مبرهن را پذیرفت که اقدامات اخیر حکم مُسکّنی برای فروکش کردن آلام دو تیم عزیزدردانه را داشته و هنوز برای رهنمون کردن این کشتی‌های توفان زده به ساحلی امن و آرام راه زیادی پیش رو هست. شاید تلنگر اخیر شیخ سلمان و بازوانش حکم زنگ بیدارباش را برای فوتبالی داشته باشد که در این سال‌ها سر بر زیر برف کرده تا دیگران پی نبرند در شهر هرت اوضاع از چه قرار است و فوتبالی که سال هاست ادعای حرفه‌ای شدن داشته چگونه اندر خم کوچه‌های ظلمانی مانده است.
شانس بیاوریم که آب از سر سرخابی‌ها نگذرد و با ادله‌های موجود، AFC کمی تا قسمتی مشتاق تماشای فوتبال باشگاهی ما در آوردگاه‌های بزرگ باشد. صد البته اگر اینگونه شود و اینبار هم قسر دربرویم باید این بساط را در اسرع وقت جمع کنیم و با دمیدن روح حرفه ای‌گری -به تمام معنا- در کالبد سرخابی‌ها یک بار برای همیشه آیه‌های یاس را از پیرامون تیم‌هایی که میلیون‌ها نفر را به دنبال خود می‌کشند دور کنیم. همین و تمام.