ویرانگری به نام قانون

مجید ابهری‪-‬ درفضای مجازی وشبکه‌های اجتماعی کلیپی دست به دست میشود که دیدن آن دل هر انسان
را هرچقدر هم محکم باشد، به درد می‌آورد.مردی معلول در شهر مراغه بر روی تلی از خاک نشسته و با لحنی دردناک فریادیاحسین سر داده و با اشک وناله از ظلمی که بر او رفته شکوه میکند.ظاهرا فرد معلول برای امرار معاش به کمک تعدادی از شهروندان خیرخواه دکه‌ای برپا کرده و کاسبی بخور ونمیر راه انداخته است.اما مامورین شهرداری مراغه برای اجرای قانون و برقراری عدالت دکه این فرد معلول را ویران و صدای دادخواهی او را در می‌آورند. ظاهرا با اجرای عدالت دراین گوشه از کشور دیگر ظلم ریشه کن شده وقانون به طور کامل اجراگردیده است. در حالی که این مامورین وظیفه شناس از تخلفات عظیم بی‌خبر هستند.ساخت طبقات اضافی یا دور زدن قانون و قانون گریزی‌های گسترده که در بسیاری از نقاط تحقق می‌پذیرند و یا دیده نمیشوند ویا قرار است چشم برآنها بسته شود. فرض را براین بگذاریم که این فرد تخلف آشکار و واضحی نموده، آیا مجازات اینگونه براو جایز است؟ آیا دیگر تخلفی در مراغه صورت نگرفته ونمیگیرد؟از شهردار محترم مراغه درخواست مینماییم به این ظلم آشکار درحق یک معلول رسیدگی نموده و از مامورین اجرای قانون سوال کنند راهی دیگر برای حل مشکل این فرد وجودنداشته است؟چرا در هنگام وقوع تخلف از آن جلوگیری نکردند؟افکار عمومی در انتظار واکنش انسانی در مقابل این مرد معلول میباشند. مردم متدین مراغه و بازاریان شریف‌آن دیار همراه با سازمان‌های خیریه دولتی ومردمی(بهزیستی؛کمیته امداد)وتشکل‌های مردمی قطعا به کمک این مرد وافرادی نظیراو خواهندشتافت.در اینجا لازم است به آن مامورین شهرداری که حتما قصد اجرای قانون وبهبود اوضاع شهری دارند یاد‌آور می‌شوم که اینگونه اجرای عدالت وقانون، صدها مرتبه بدتر و ظالمانه‌تر از هر قانون ستیزی و بی‌عدالتی است. امید آنکه نهادهای متولی در سرتاسر کشور با آموزش‌های لازم به کارکنان خود در مورد بر خورد با این‌گونه موارد
از عوارض وآسیب های ناشی از آن جلوگیری نمایند.