مرضیه موسوی| رکورددار مأموریت‌های امداد هوایی در ایران است؛ بازنشستگی از نیروهای مسلح شروع تازه‌ای برای کاپیتان «عباس گودرزی» بود؛ بلافاصله به هلال‌احمر پیوست تا به‌عنوان خلبان بالگردهای امداد، فعالیت خود را آغاز کند. گودرزی می‌گوید: «شمارش تعداد مأموریت‌هایی که در آن حضور داشته‌ام، از دستم دررفته است، اما در 30سال دوران خدمتم در نیروهای مسلح 3هزار ساعت پرواز داشتم و در 14سال گذشته در هلال‌احمر بیش از 4هزار ساعت پرواز داشته‌ام.» در این سال‌ها، مأموریت ملی‌ای نبوده که کاپیتان گودرزی در آن حضور نداشته باشد؛ از نجات افراد گرفتار در برف و کولاک گرفته تا سیل‌های سال 98 در کشور، زلزله کرمانشاه، زلزله اهر و ورزقان، سقوط هواپیمای اوکراینی و سقوط هواپیمای دنا و... .
کاپیتان گودرزی امدادهوایی هلال‌احمر را کاری به مراتب سخت‌تر از پرواز در دوران جنگ می‌داند؛ پرواز در شرایط نامساعد جوی، در ارتفاع کوهستان‌های صعب‌العبور را یکی از دلایل سختی این مأموریت‌ها می‌داند. مأموریت‌های بسیاری در امدادهوایی هلال‌احمر، علاوه بر تلاش تیم‌های امدادی، موفقیت خود را مدیون مهارت و تجربه کاپیتان گودرزی بوده است.

با طلوع آفتاب، بالگرد میل‌روسی را روشن می‌کند و راهی منطقه عملیاتی می‌شود؛ نجات کوهنوردان از ارتفاعات شمالی تهران، به‌خصوص در روزهای پایانی هفته از روتین‌ترین مأموریت‌هایی است که هر ماه با آن سروکار دارد؛ مأموریت‌هایی که زمستان و تابستان ندارد و اگر شرایط جوی مساعد باشد، امدادگران را به سرعت به محل عملیات می‌رساند؛ جایی که تازه سروکله چالش‌ها یکی‌یکی پیدا می‌شود و مهارت کاپیتان گودرزی، ستون اصلی موفقیت عملیات به شمار می‌رود. نمونه‌اش نجات دو کوهنوردی که در دیواره علم‌کوه گرفتار شده بودند؛‌ آن هم در ارتفاع 15هزارپایی. گودرزی می‌گوید: «دونفر از کوهنوردان مشهد در دیواره‌ای در علم‌کوه در صعودی زمستانه گرفتار شده بودند. پای یکی از کوهنوردان دچار سرمازدگی شده بود و کوهنورد دیگر یکی از کلیه‌هایش دچار مشکل شده بود. هوا طوفانی بود. حضور در چنین ارتفاعی به خودی خود کار بسیار سختی است. از صبح چندین‌بار به طرف محل حادثه رفتیم. حضور ابرها مانع از ادامه حرکت ما می‌شد و هیچ دیدی نداشتیم. باد شدیدی که می‌وزید، می‌توانست خطر بزرگی برای همه ما داشته باشد. به ناچار برمی‌گشتیم. آخرین‌بار نزدیک غروب بود که به سمت ارتفاع 15هزارپایی حرکت کردیم. بالگرد را تا جای ممکن سبک کرده بودیم، حتی میزان سوخت بالگرد را هم کم کردیم تا سبک‌تر شود.»
رسیدن به آن ارتفاع برای بالگرد کار دشواری است. به گفته کاپیتان گودرزی، خلبان‌های بالگرد اجازه پرواز بالاتر از ارتفاع 12هزارپایی را ندارند؛ چون بالاتر از این ارتفاع سلول‌های مغز می‌میرند، درحالی که بدن نمی‌تواند سلول جدیدی بازسازی کند: «به دلیل آسیب شدیدی که پرواز با بالگرد در ارتفاع بالاتر از 12هزارپا به انسان وارد می‌کند، پرواز بالاتر از این ارتفاع ممنوع است و فقط در شرایط خاص آن هم در زمانی کمتر از یک‌ساعت اجازه پرواز به این ارتفاع داده می‌شود. هرطور بود، خودمان را بالای سر افراد حادثه‌دیده در علم‌کوه رساندیم. جایی برای فرود وجود نداشت. باید هاور می‌کردیم تا امدادگران از بالای بالگرد به زمین بپرند و بتوانند مصدومان را به کمک وینچ به بالا بفرستند. به هر سختی‌ای بود، بالگرد را در ارتفاع 4متری از زمین در آن منطقه نگه داشتم تا امدادگران بتوانند ادامه عملیات را انجام دهند.»

امدادگران پاس گل می‌دهند
دو کوهنورد گرفتار در علم‌کوه به هر سختی‌ای بود، جان سالم به در بردند و قبل از اینکه هوا کاملا تاریک شود و مجبور به شب‌مانی در آن منطقه شوند، به پایین کوه منتقل شدند. این یکی از سخت‌ترین مأموریت‌هایی بود که کاپیتان گودرزی و البته تیم امداد کوهستان در آن حضور داشتند. گودرزی می‌گوید: «من همیشه گفته‌ام که مأموریت‌های هلال‌احمر، نتیجه فعالیت و هماهنگی و مهارت همه اعضای تیم است و همیشه گفته‌ام که امدادگران پاس می‌دهند و ما گل می‌زنیم؛ یعنی برای هیچ‌کس پوشیده نیست که اگر آنها نباشند، کار ما به تنهایی فایده‌ای نخواهد داشت.»

پرواز در زمین فوتبال
عملیات امداد در مرز مهران را به یاد دارد که بالگرد بلافاصله بعد از پرواز دچار مشکل شد و او بیشتر از هر چیزی، نگران جان مصدومان بود: «در مراسم اربعین خودرو زائران تصادف کرده بود و 16 نفر حادثه‌‌دیده را به زمین فوتبالی در مهران آورده بودند تا از آنجا با بالگرد به بیمارستان منتقل شوند. تا بیمارستان راه زیادی نبود. به محض پرواز، متوجه شدم که یکی از موتورها از کار افتاده. به دلیل وزن باری که بر بالگرد وارد می‌شد، دیگر نمی‌شد ارتفاع لازم را رد کرد تا بتوانیم به بیمارستان برسیم. از طرفی همه اطراف به پارکینگ تبدیل شده بود و نمی‌شد روی زمین هم فرود آمد. تصمیم گرفتم روی همان زمینی فرود بیایم که از آن بلند شدیم؛ یعنی چمن زمین فوتبال. درحالی که باید فرودی شبیه به فرود هواپیما انجام می‌دادم. جای بسیار کمی برای این کار بود. با سلام و صلوات بالگرد را به صورت رانینگ پایین آوردم. این یکی از سخت‌ترین فرودهایی بود که تجربه کردم اما خداراشکر می‌کنم که برای کسی اتفاقی نیفتاد و توانستیم فرود موفقی داشته باشیم. درحالی که اگر پرواز ادامه پیدا می‌کرد، خدا می‌داند چه سرنوشتی در انتظار همه ما می‌بود.»
آتش‌سوزی در جنگل‌های ارسباران و هیرکانی و زاگرس و...، عملیات‌های امداد کوهستان، نجات افراد گرفتار در برف و کولاک در گردنه‌های کشور، انتقال زنان باردار در مناطق صعب‌العبور کوهستانی به مراکز درمانی و... تنها گوشه‌ای از عملیات‌هایی است که کاپیتان گودرزی در آن حضور داشته؛ عملیات‌هایی که اغلب منجر به نجات جان افراد شده است.