ژوبین صفاری حسرت‌زدایی از کودکان بدون سیاست زدگی

ویدئویی بسیار دردناک و غم‌انگیز از کودکی که تنها خواسته و آرزویش خوردن میوه است طی روزهای گذشته در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌های خبری منتشر شد. شاید از این دست ویدئوها طی سال‌های اخیر به وفور در فضای مجازی دیده شده است که مردم نسبت به آن واکنش نشان داده‌اند و یا حتی افراد خَیِر برای برطرف کردن آن مشکل پا پیش گذاشته‌اند. اما چشمه جوشان فقر به خصوص در استان‌های مرزی با کمک مردم و یا افراد نیکوکار به تنهایی خشک نمی‌شود. واقعیت آن است که طی دهه‌های گذشته، این مناطق تنها گذرگاه وعده سیاسیون برای توسعه و آبادانی بوده است وعده‌هایی که یا در زمان انتخابات و یا زمان نیاز داده شده است در حالی که همچنان کمتر اقدام موثری صورت گرفته است. چه بسا یکی از دلایل چرخیدنِ در بر روی پاشنه فقر در مناطق مرزی همین نگاه‌های سیاست زده و نه عملیاتی به فقر در این شهرها باشد.
با این همه تکرار و درخواست مجدد رسانه‌ها و مردم از دولت و مجلس فعلی فارغ از ریشه یابی علل و مقصران احتمالی توجه به این مناطق است. درخواستی که از سر نوع دوستی بیان می‌شود و وجهی از سیاست زدگی در آن دخیل نیست.
تردیدی نیست که متغیرهای فراوانی برای فقیر شدن بخشی از مردم در کشور وجود دارد که به حوزه های اقتصاد کلان، سیاست های داخلی و خارجی نیز ربط دارد؛ اما واقعیت آن است که در کنار نمایش و شعار، لازم است تا نسبت به موضوع فقر، این موضوع انسانی، در برنامه‌های کوتاه مدت اقدام عاجل شود. همچنین در میان مدت و بلند مدت هم چاره‌ای نیست که بپذیریم مناطق جنوبی و جنوب شرقی کشور دارای پتانسل‌های فراوان اقلیمی، ترانزیتی و بازرگانی هستند که نیازمند ارتباط نرمال با جهان، حل مشکلات مروادات بین المللی و سرمایه‌گذاری ویژه اقتصادی در این مناطق است که بارها از آن گفته شده و فقط در حد توصیه از سوی رسانه‌ها و نشنیدن مداوم مسئولان باقی مانده است.
تردیدی نیست که آرزوی خوردن میوه از سوی یک بچه باید قلب هر انسانی که عواطف انسانی دارد را به درد آورد. شاید کم نباشند بچه‌هایی که در جای جای کشور حسرت خوردن میوه را داشته باشند. هرچند حوزه های تخصصی اقتصادی و تصمیم گیری نیاز به درگیر شدن احساسات ندارد و نیازمند راهکارهای علمی و منطقی است اما این ویدئوها می‌تواند محرک مناسبی برای داشتن انگیزه بیشتر نسبت به فقرزدایی در این مناطق باشد. فقرزدایی‌ای که نه از مجرای عوام فریبی و بازدید با دوربین های رسانه‌ها و نه از مجرای تعلقات سیاسی که از گذرگاه استفاده از افراد متخصص برای بارور کردن پتانسیل‌های اقتصادی عبور کند.


واقعیت آن است که نسبت ضریب جینی (اختلاف درآمدی بالاترین و پایین ترین دهک‌ها) طی چند سال گذشته از وضعیت خوبی برخوردار نبوده است. این شاخص‌ها در کنار ویدئوهای منتشر شده در رسانه‌ها زنگ هشداری است برای اقدامات عاجل و اقدامات زیرساختی در مناطق محروم.
شاید لازم باشد در این زمینه از ظرفیت‌های مردمی بیش از پیش بهره برد. فقرزدایی یک موضوع انسانی فارغ از اهداف سیاسی است که باید همه مردم در هر جایگاهی نسبت به آن مسئول باشند. هر چند که برطرف کردن مشکل توزیع ثروت در کشور لازم است در برنامه های اقتصادی دولت و مجلس و زیر نظر متخصصان دیده شود در این صورت شاید کمتر شاهد کودکان حسرت زده در ویدئوهای دردآور این چنینی باشیم.
سایر اخبار این روزنامه
«ابتکار» راه‌های کنترل وضعیت بازار مسکن را بررسی کرد نیاز به میلیون‌ها مسکن برای جبران عقب‌ ماندگی‌ها ژوبین صفاری حسرت‌زدایی از کودکان بدون سیاست زدگی بخش خصوصی در اقتصاد هنر با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند؟ دیوارهای تَرَک‌خورده گالری‌ها با موافقت نمایندگان تحقیق و تفحص از نهاد ریاست جمهوری دولت روحانی تصویب شد دی‌ماه تصادفات تلخ تمامی ندارد! جولان «زنجیره‌ای‌ها» در جاده‌ها به زودی خبرهای خوب شنیده خواهد شد؟ ماراتن مذاکرات وین در مراحل سرنوشت‌ساز نماینده مجلس:‌ داروهای کمیاب در بازار آزاد با چندین برابر قیمت پیدا می‌شوند! سرگردانی بیماران خاص میان داروخانه‌های شهر سخنگوی دولت: هیچ شخص و کشوری به جز آقای باقری نماینده ایران در مذاکرات وین نیست اولیانوف: در مذاکرات وین هیچ کشوری جا نمی‌ماند! سرلشکر باقری: واقعیت‌های دفاع مقدس باید عیناً و بدون تحریف به جامعه ارائه شود دلایل ناتوانی نظامی رژیم صهیونیستی در برابر ایران