حراج جایزه نوبل

مجید ابهری آسیب‌شناس  در میان جوایز علمی و هنری در سطح جهان، برخی از آن‌ها از جایگاه و اعتبار خاصی برخوردارند که دریافت آن‌ها هم برای فرد گیرنده و هم برای کشور متبوع ایجاد ارزش خاصی می‌نماید. در ابعاد هنری مخصوصاً فیلم و سینما «جایزه اسکار» و در موسیقی جایزه «گرمی» و برای علوم انتزاعی و علمی مخصوصاً برای چهره‌هایی که در زمینه‌های خدمت به بشر از ابعاد اکتشافات وخدمات پزشکی و انسانی و علوم اجتماعی فعالیت دارند «جایزه نوبل» که یادگار دانشمند عالی‌قدر آلفرد نوبل است و در جهت جبران اشتباه او در اختراع دینامیت و زیان‌های آن به جوامع انسانی بر اساس وصیت او و به وسیله بنیاد نوبل در سرتاسر جهان اهدا می‌شود، اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این میان، چهره‌های خدمتگزار به صلح و امنیت جهانی و انسان‌هایی که جان و عمرشان را وقف کاهش تنش‌های نظامی و سیاسی در مناطق آسیب‌خیز جهان نموده‌اند، صاحب این جایزه ارزشمند هستند. انسان‌های عالیقدری که رشد و تعالی نوع بشر با هر رنگ و نژاد بر‌ایشان از اولویت ویژه‌ای برخوردار است. مردان و زنان نمونه در انسانیت که رفاه و آرامش خویش را فدای رشد و تکامل همنوعان خود نموده‌اند. کسانی که دنیایشان در یک چمدان نگنجید و قرار را بر فرار ترجیح دادند در لیست مقدس نامزد‌های این جایزه ارزشمند جای گرفتند. آنچه که جایگاه ممتاز و محترمی به جایزه نوبل داده، ارزش و جنس جایزه نیست بلکه سبک و سیستم اهدای آن است. این جایزه دارای اصالت جایگاه بوده و با توصیه و رانت‌خواری به کسی داده نمی‌شود. بنابراین در پس پرده حقانیت و عدالت در اهدای این جایزه مردم‌داری و حمایت از اهداف ملت‌ها به جای اطاعت از دولت‌ها و لابی‌های آشکار و نهان وابسته به آن‌ها بود. اما متأسفانه در مسیر اهدای این جایزه ارزشمند در برخی از مقاطع زمانی اهدای آن نیز دستخوش فراز و نشیب‌های متعدد گردیده و باعث شده تا نخبگان و متفکران بدون توجه به ملیت و استدلال‌های سیاسی آن‌ها به ماهیت تعیین و اهدا مشکوک ‌شوند. متأسفانه نفوذ لابی‌های آشکار و فراماسون‌های نهان در تبیین اینگونه افراد به وفاداری آن‌ها و تقیدشان به اهداف جهانی در بین نامزد‌های نوبل کسانی را بر می‌گزینند که وابستگی عمیق‌تر و استوارتر به اهداف آن‌ها دارند. در یک ارزیابی ساده و غیرمغرضانه درباره دو نمونه از برندگان جایزه نوبل و کاندیدای دریافت آن می‌توان به نکاتی اشاره کرد. دریک مورد جایزه صلح نوبل به یک خانم وکیل داده شد که همه دست اندرکاران حقوق کیفری در این انتخاب متعجب شدند. در اوج ظلم به مظلومان فلسطینی در زندان‌های رژیم ستمگر صهیونیسم و شکنجه و آزار زنان و کودکان بی‌گناه صدا و اعتراضی از مدافعان خیالی انسان‌ها برنخاست. معلوم نیست این حامیان مظلومان در هنگام آوارگی انسان‌های جنوب لبنان کجا بودند؟ اما هنگام اهدای جایزه نوبل صلح ناگهان فرشتگان زمینی به کمک آن‌ها شتافتند. هیچ‌کس از بانیان و داوران این نمایش‌های آزار دهنده نپرسید که خبرنگار هوچی صدای آمریکا که با سناریوی از پیش ساخته و کاذب خودرا قربانی مظلوم قلمداد کرده و در یک خیمه شب بازی مسخره یاران خود را به استمداد طلبید تا از ربایش وی جلوگیری کنند. با یک قصه نخ نما حکایت دزدیده شدن خودش را رسانه‌ای کرد. هیچکس از وی نپرسید ارزش سیاسی و فرهنگی او چه جایگاهی در ربایش داشته است؟ با این حساب صاحبخانه قبلی من نیز تهدید نمود که اگر خانه‌اش را نخرم مرا خواهد ربود! و اینک همه شما شاهد باشید که چه خطری مرا تهدید می‌کند! به همین مناسبت لازم است یاران و دوستان با درخواست از دبیرخانه نوبل جایزه نوبل سال آینده را به اینجانب اختصاص دهند. شاید این امتیاز نصیب منطقه ابهر و زنجان گشته و فردی از این نواحی به افتخار دریافت نوبل خدمت نایل آید!