روزنامه آفتاب یزد
1400/11/21
موقعیت مهدی و موقعیت ما
احسان حضرتی- فیلم سینمایی موقعیت مهدی، ساخته هادی حجازی فر را تماشا کردم، فیلمی روان و ساده که به خوبی توانست گوشه‌ای از داستان زندگی برادران شهید باکری را نشان نسلی دهد که کمترین اطلاعات را از این دو بردار داشته اند. حجازی فر با لطافتی خاص توانست زندگی شخصی، کاری، گذشته و حتی اقدامات این دو شهید را نشان دهد و گریزی هرچند کوچک اما عمیق به دلیری ها، غیرت و وفاداری آذری زبان هابزند و این غیر قابل انکار است. نکته مهم دیگر این فیلم دیالوگ‌های آذری فیلم است که به خوبی هم فضای فیلم را زیبا کرده است، هم تماشاگر می‌تواند ارتباطی عاطفی با داستان و پرسوناژهای آن برقرار کند. هرچند حقیر در اندازه منتقد سینما نیستم، اما نکته مهمی که باعث شد تا تماشای فیلم مرا به فکر فرو ببرد این مسئله است که سینمای ایران چه مقدار از سهم خود را نسبت به تاریخ معاصر کشور پرداخته است.
در یک دهه اخیر، سینمای ایران با ساخت و اکران فیلم‌هایی بر اساس موضوعات روز (قلاده‌های طلا، پایان نامه، بادیگارد، به وقت شام و...) توانست اشاره‌هایی به مسائل روز داشته باشد اما بعضی از تنگ نظری‌های سیاسی نگذاشت تا آنچنان که باید و شاید دیده شوند.
اما ساخت فیلم‌هایی مانند ماجرای نیمروز، رد خون، سیانور، روز سوم، چ، ایستاده در غبار، فیلم‌های مستندی مانند سرچشمه، یک دوسیه مسکوت و رئیس الوزرا و... عملا به دلیل پرداختن به حقایق تاریخ معاصر کشور و نشان دادن آنچه که تا امروز تنها در افواه مردم و مکتوبات بوده است، توانست مخاطبان زیادی را جلب کند و محل بحث و گفتگوی بسیاری از علاقه مندان این حوزه بشود.
پیش از این نیز فیلم‌هایی مانند گوزن‌ها، سرب، اعتراض و آژانس شیشه‌ای نیز به دلیل داستان مستقیم و صراحت لهجه‌ای که داشتند مورد استقبال قرار گرفتند و هنوز هم مخاطبان خود را دارند.
سینمای ایران به دلیل داشتن پتانسیل بالا اعم از کارگردانان، نویسندگان و بازیگران توانایی که دارد، می‌تواند به سراغ بسیاری از موضوعات سیاسی و تاریخی کشور برود و آیینه‌ای باشد از آنچه در تاریخ معاصر گذشته است و تصویرسازی آن بسیار جذاب است.
نسل جوان کشور، علاقه چندانی به خواندن کتاب، علی الخصوص کتب تاریخی ندارد و این‌عدم آشنایی با تاریخ معاصر برای نسل جدید مضر است، اما تماشای فیلم آن‌ها را تحریک میکند به دنبال کردن و خواندن یک ماجرای تاریخی و آشنایی بیشتر با رنج‌های مردمان این سرزمین.
مدیران سینمایی و مقامات فرهنگی کشور اگر از تنگ نظری‌های سیاسی و نگاه‌های جناحی دست بردارند و بگذارند تا سینماگران به سراغ تاریخ معاصر و مسائل سیاسی کشور بروند، شک نداشته باشید که سینمای ایران می‌تواند بهترین آثار خود در این زمینه را خلق کند.
در فیلم‌هایی مانند ماجرای نیمروز، رد خون، روز سوم، آژانس شیشه‌ای، اعتراض، و همین فیلم موقعیت مهدی، ما با حوادثی روبرو شدیم که نیمه تاریک اتفاقات شنیده شده را به خوبی نشان داد، اثرات اتفاقات سیاسی را به نمایش گذاشت و از همه مهمتر اینکه توانایی سینما را در تدریس تاریخ به رخ همه کشید. در تاریخ معاصر، سوژه برای ساخت فیلم سینمایی کم نیست، از شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی تا اتفاقات تلخ و شیرین که هر کدام به نحوی بر سرنوشت کشور تاثیر مستقیم و غیرمستقیم گذاشته اند. باردیگر این مسئله را مطرح می‌کنم که این کار نیاز به یک نگاه باز و بدون عینک سیاسی دارد تا آنچه نیاز مخاطب مستقیم و عام سینماست را به نمایش بگذارد.
موقعیت ما در تاریخ آنقدر حساس و مهم است که موقعیت مهدی، تنها گوشه‌ای از این دلیری‌ها و جانبازی‌ها بوده است.
سایر اخبار این روزنامه
وظایف دولت بر دوش خانواده‌ها
آمادگی طرفین برای توافق
امیر سرتیپ حاتمی به عنوان مشاور فرماندهی کل نیروهای مسلح در امور ارتش منصوب شد
خودنمایی زشت!
ناامنی با وضع قانون یاعدم اجرای آن
نقدی بر سخنان وزیر اقتصاد
موقعیت مهدی و موقعیت ما
فرهنگمان را بسازیم
فرار مجلس از شعارخود
پوتین راه تحقیر رقبای اروپایی خود را بلد است!
اردکان؛ شهر مهمان‌نواز
