آسیب‌شناسی فاصله مسئولان از مردم

مجید ابهری‪-‬ مسئولان و مدیران ارشد در بدنه اجرایی به عنوان نمایندگان مردم در صف اجرایی وخدمات قرار گرفته و با توجه به منش‌ها و مشربهای دینی، اصلی‌ترین وظیفه‌شان، خدمت صادقانه به مخدومین خود است. اولین نگاه معمار کبیر انقلاب اسلامی(ره) به کارگزاران و دولتمردان، جایگاه خدمتگزاری آن‌ها نسبت به مردم و خلوص نیت و صداقتشان در ایفای تعهدات میباشد. به دنبال همان امر مولا علی(ع) می‌فرماید: «‌ای مالک تو ارباب و صاحب رعیت نیستی و باید بدانی که واسطه خیر الهی به آن‌ها میباشی و باید همچون پدری دلسوز و مهربان مراقب و یارآن‌ها باشی.» ساده زیستی امام (ره) در جماران برای بازدیدکنندگان مخصوصا غرب، شگفت‌انگیز و قابل ستایش بود. دهه اول انقلاب اسلامی تجلی گاه ساده زیستی و زندگی معمولی در بین دولتمردان بودو فاصله چندانی بین آن‌ها و مردم نبود. دهه دوم تا اواخر دهه سوم انقلاب، کم کم زیست اشرافی دربین دولتمردان ظاهر شد. ولی اصلی‌ترین دلیل در فاصله‌یابی اقشار دولتی و مردم ترورهای متوالی و انفجارها بود که انقلاب را از ریل ساده زیستی خارج کرد. کاخ نشینی قبح خود را از دست داده و سفرهای خارجی و دوتابعیتی بودن به یک قاعده جاری
تبدیل شدند. هنوز عده‌ای از فرزندان انقلاب با همان روحیه و باورهای اصیل در مسیر گام برمی‌داشتند. سلحشوران غیرتمند در قامت رزمندگان، جبهه ها را با شهامت و اخلاص اداره کرده و جان شیرین خود را به پیشگاه الهی هدیه کرده و بعضی دیگر سلامت و بخشی از پیکر خود را فدا نمودند. در حالی که امروزه بخشی از دولتمردان از پشت شیشه‌های تیره خودروهای خود، زندگی بعضی از مردم را نگاه میکنند و آه میکشند. در این میان گیرندگان حقوقهای نجومی در برج عاج نشسته و گویی با اطمینان از دوام این اوضاع، لبخند ملیح بر چهره دارند. دولت رئیسی در کنار حرکتهای فساد ستیزانه باید گامهای اصلاح گرانه در جهت اصلاح ومقابله با هر چه که پسوند نجومی دارند، بردارند و مردم را به روشنایی آینده امیدوار سازند. فاصله‌ها وقتی کم می شوند که مردم، دولت و اجزا آن را پاره تن خود بدانند. وقتی دسترسی و حتی دیدن دولتمردان در پایین‌ترین سطوح تبدیل به رویا گردد چگونه آن‌ها را از خود و خودشان را جزیی از آنان بدانند. حالا که موضوع کاستن فاصله مورد تاکید رهبر معظم انقلاب قرار گرفته به عنوان یک دستورالعمل فرهنگی گامهای کاربردی توسط نظریه پردازان تهیه وتنظیم گردد تا با اجرایی شدن آن‌ها باردیگر شرایط به دوران سالهای اول انقلاب برگشته و مردم به عنوان پشتوانه اصلی نظام در کنار آن قرار بگیرند. بدون حضور و حمایت صادقانه و دلسوزانه مردم هیچ دولت و نظامی قادر به مقاومت در برابر تنشهای سیاسی و اقتصادی نخواهد بود.