اختلال خلق ادواری چیست؟

فاطمه رسولی‪-‬ اختلال خلق ادواری یا سیکلوتایمی اختلالی مزمن و گونه خفیفی از اختلال دوقطبی است و افرادی که مبتلا به سیکلوتایمی هستند احتمال ابتلا به اختلال دوقطبی نیز در آن‌ها وجود دارد. در این اختلال فرد دوره‌هایی از افسردگی و هیپومانیا را به مدت دو سال در بزرگسالان و یک سال در کودکان و نوجوانان تجربه می‌کنند. تفاوت حالت مانیا در اختلال دو قطبی و هیپومانیا در سیکلوتایمی این است که علائم هیپومانیا به لحاظ مدت و شدت در سطح پایین‌تری نسبت به مانیا قرار دارد. همچنین افسردگی در سیکلوتایمی به اندازه اختلال دوقطبی شدید نیست. این اختلال معمولا در اوایل جوانی بروز می‌کند و شیوع آن در مردان و زنان یکسان است. کودکان مبتلا به سیکلوتایمی معمولا به بیش فعالی نیز مبتلا هستند و بزرگسالان ممکن است همراه با این اختلال به اختلالات خواب و موادمخدر
دچار باشند.
برخی علائم احتمالی هیپومانیا عبارتند از:
افزایش احساس عزت نفس


افزایش شادی
پرحرفی
بی‌قراری
افکار و ایده‌های زودگذر
کاهش نیاز به خواب
افزایش رفتارهای پرخطر
علائم افسردگی سیکلوتایمی عبارتند از: کاهش انرژی‌عدم علاقه به فعالیتهای لذت بخش قبلی
احساس بی‌ارزش بودن
تحریک پذیری‌عدم تمرکز
تغییر در عادات غذایی
عوامل خطر
از علائم تشخیص خلق ادواری میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
-افسردگی در این بیماران
-تغییر خلق به صورت غمگین
-احساس بی‌کفایتی و بی‌لیاقتی
-کاهش انرژی
-اختلال خواب
-کاهش قدرت تصمیم‌گیری
-کاهش اشتها
-کاهش وزن
-احساس گناه
- اختلال در یادگیری
-اختلال در تمرکز حواس و داشتن افکار و تمایلات خودکشی
از ملاک‌های تشخیص افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال خلق ادواری است.
عوامل خطر ابتلا به سیکلوتایمی مانند اختلالات خلقی دوقطبی است.
برخی از این عوامل عبارتند از:
نقش ژنتیک در ابتلا به این بیماری
محرک‌های محیطی مانند اتفاقات تلخ و منفی زندگی یا افکار منفی
مصرف داروهای خاص
> راه‌های پیشگیری از ابتلا به خلق ادواری
استفاده به موقع از مشاوره، آموزش مهارت‌های زندگی و توانایی حل مسئله و بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در پیشگیری از ابتلا به این بیماری موثر است. ایجاد روحیه امیدواری در شهروندان، افزایش اشتغال، داشتن یک شبکه حمایتی قوی از اطرافیان و دوستان، امید به آینده و تلاش برای رسیدن به اهداف کوتاه مدت و بلندمدت نیز در پیشگیری از ابتلای افراد به اختلال خلق ادواری نقش موثری دارد. این اختلال عموما بین ۲۰-۳۵ سالگی شروع می‌شود، گرچه نوع زودآغاز آن قبل از ۲۱ سالگی رخ می‌دهد. این بیماری در میان بستگان درجه اول مبتلایان به اختلال افسردگی شایع‌تر است. تشخیص به موقع و زودهنگام این اختلال تا حد زیادی به درمان و کنترل آن کمک میکند.