روحاني زير ضرب

نزديك به يك ماه بعد از خلق حماسه ملت در انتخابات29 ارديبهشت، مردم روزه‎دار در تمامي نقاط كشور با حضور در راهپيمايي روز قدس، بار ديگر قصد اعلام حمايت از آرمان‎هاي جمهوري اسلامي ايران در راستاي حمايت از مظلومان جهان را داشتند كه ناگهان عده‎اي با توهين به رييس‌جمهور، سر خط اخبار اين روز را كه فرياد صداي مظلوميت مردم فلسطين بود ،تغيير دادند. اين رفتار در طول عمر سي و هشت ساله جمهوري اسلامي ايران بي‌سابقه نبوده و در تمامي برهه‎هاي تاريخ عده‎اي خودسر، بازي‎گردان خوبي براي پياده شدن تفكر جريان‎هاي تندرو شده‎اند. اين رويكرد آغاز سيل هجمه‎ها به سوي حسن روحاني بود. تنها سه روز بعد از حواشي پيش آمده در روز قدس، نوبت به نماز عيد فطر رسيد. اين حضوربهترين فرصت براي نمايش وحدت و همدلي ميان جريان‎هاي مختلف در شرايطي بود كه دشمنان به دنبال ايجاد تفرقه و انجام اقدامات خود هستند. پيش از نماز، يكي از مداحاني كه سابقه او نيز مشخص است، اظهاراتي را بيان مي‌كند و اين سخنان سبب ايجاد دلخوري مردمي مي شود كه روحاني را به عنوان برگزيده خود انتخاب كرده‌اند. البته اين هجمه‌ها و تخريب‌ها مختص به اين مراسم يا فرد خاص نيست بلكه مدت‌هاست در كشور باب شده است كه به مقاماتي كه نگاهي مخالف اقتدارگرايان دارند، توهين مي شود.در گذشته نيز به بزرگان نظام كه ديدگاه متضادي با برخي نهادها و جريان‌هاي قدرت داشتند، توهين مي شد و به نظر اين آسياب به نوبت است. البته مردم نشان داده‌اند كه با اين جريان‌هاي هتاك همراهي ندارند و مسيري را مي روند كه مقابل آن‌هاست. از بارزترين مواردي كه با اشاره به آن مي‌توانيم اين ادعا را ثابت كنيم، تشييع ميليوني پيكر آيت‌ا... هاشمي رفسنجاني بود كه در زمان حياتش مورد بي رحمانه‎ترين هجمه‎ها و توهين‎ها قرار گرفت. حال به نظر مي‎رسد بعد از آيت ا... نوبت به حسن روحاني رسيده است. روحاني نيز كه هميشه در سخنانش از صبوري هاشمي تعريف و تمجيد مي‎كرد، اين روزها با پيروي از همان روش و با آرامشي خاص كه برگرفته از راي بيست و چهار ميليون ايراني است، با منتقدان و توهين‎كنندگان برخورد مي‎كند و اين رويكرد آن‌ها را عصباني كرده‌است. در همين خصوص و براي بررسي دلايل هجمه‎هاي وارد شده به رييس جمهور و رويكردي كه او بايد در قبال اين تخريب‌ها داشته باشد، به سراغ فعالان سياسي از جريان‎هاي مختلف رفتيم كه در ادامه نظرات ايشان را مي‎خوانيد.
روحاني در مقابل هجمه‎ها رضايت عامه را طلب كند
محمد غرضي/ وزير دولت سازندگي
مشكل اساسي دولت اول حسن روحاني اين بود كه در مدت زمان مديريت چهارساله خود بر كشور، هيچ‌گاه نتوانست رضايت تمامي جريان‎ها را جلب كند و همين موضوع موجب شد تا او نتواند رييس‎جمهور كل كشور باشد. ديده نشدن دستاوردهاي دولت اول روحاني در ميان افكار عمومي موجب شد تا هجمه مخالفان‎ و منتقدان دولت به شدت مورد توجه قرار بگيرد. روحاني در دولت دوم خود بايد به گونه‎اي عمل كرده و اعضاي كابينه را به شكلي انتخاب كند كه بتواند رييس جمهور تمام ملت و تمام كشور باشد. روحاني بايد در قبال مخالفان‎ و منتقدان خود ، يك منطق عملي و اجرايي مطابق با مباني اسلامي را برگزيند تا بتواند آن‎ها را در مسير منافع ملي تجهيز و همراه كند. روحاني در برخورد با مخالفان‎ و منتقدان خود بايد با زبان و منطق آن‎ها وارد مذاكره شود تا بتواند در اين زمينه موفقيت به‌دست آورد. اساس پاسخ به منتقد در عالم سياست اين است كه فردي كه مورد انتقاد قرار مي‎گيرد با ادبيات و منطق منتقدانش نسبت به آن‎ها وارد بحث و گفت‎وگو شود. درگير شدن دو تفكر جدا از يكديگر در عالم سياست مي‎تواند مشكلات زيادي را براي يك جامعه به وجود بياورد كه مهم‎ترين آن ضربه به منافع ملي كشور و مردم است. از اين موضوع نبايد غافل شد كه بعد از شكل‎گيري هر دولت، يك جرياني به عنوان مخالف آن حضور دارند وفعاليت‎هايي را براي خود طراحي مي‎كنند. براي همسو كردن دو تفكر سياسي مختلف بايد قاعده جامعه مورد توجه قرار بگيرد. سعي در به‌دست آوردن رضايت مردم مي‎تواند بسياري از مشكلات را حل كند. اگر ما توان خود را صرف به‌دست آوردن رضايت بخشي از جامعه كنيم، آن‌گاه نمي‎توانيم رضايت همگان را به‌دست آوريم. تجربه نشان داده اساس كار جريان‎هاي خاص اين است كه تفكر مقابل خود را از سيستم حذف كنند كه به طور قطع اين موضوع مي‎تواند مشكلات زيادي را براي كشور ايجاد كند. در اداره كشور هيچ‌گاه نمي‎توان رضايت جريان‎هاي خاص را به‌دست آورد زيرا آن‎ها بر منطق خود استوار هستند. روحاني در مقابل هجمه‎هايي كه به سمت او روانه مي‎شود بايد به‌دست آوردن رضايت عامه راكه يك تكليف حكومتي برگردن دولت‎هاست ،در اولويت قرار بدهد. روحاني در دولت آينده با توكل بر خداوند به سمت كسب رضايت عامه جامعه حركت كند تا خداوند نيز دولت او را در رسيدن به اهدافش ياري كند.


منتقدان، شأن رييس جمهوري را حفظ كنند
لطف ا... فروزنده/ معاون دولت احمدي‌نژاد
اگر دولت بر اين تفكر باشد كه هيچ اشكالي در عملكرد مجموعه‎ آن وجود ندارد و نيازي به حضور منتقد نيست، بايد گفت دچار نوعي ديكتاتوري شده‎است. دولت روحاني اگر نخواهد به منتقدان ميدان دهد و هربار كه نقدي از سوي آن‎ها به دولت وارد مي‎‎شود به شدت به آن‎ها حمله كند، خلاف شعار خود يعني آزادي وارد عمل شده است. يكي از مصاديق آزادي اين است كه منتقدان بتوانند به راحتي دولت را نقد كنند. از اين موضوع نبايد غافل شد كه منتقدان بايد دلسوزانه دولت را مورد نقد قرار دهند و در زمان نقد راهكارهاي حل مشكل را نيز ارائه دهند. منتقدان نيز در نقدهاي خود بايد جايگاه و شأن رييس جمهور را حفظ كنند و اجازه ندهند كه جامعه به سمت دو قطبي شدن حركت كند.رييس جمهور به عنوان فردي كه رييس جمهور كل كشور است بايد صداي موافق و مخالف را به دقت گوش كند و اظهارات منتقدان را يك فرصت براي خود تلقي كند. اگر رييس جمهور و مجموعه دولت نقاط ضعف مطرح شده از سوي منتقدان را بشنوند و در جهت اصلاح آن گام بردارند، اين مجموعه دولت است كه تقويت مي‎شود. امروزه شاهد آن هستيم كه دولت با بهره بردن از فضاي مجازي نسبت به منتقدانش جنگ رواني راه‎ مي‎اندازد و بدترين برخوردها را عليه آن‎ها انجام مي‎دهد كه اين رفتار خلاف شعارهايي است كه روحاني و نزديكانش در خصوص آزادي مي‎دهند. حاميان روحاني و منتقدان او بايد در قالب گفتمان انقلاب اسلامي به حل و فصل مشكلات كشور بپردازند. موضوع نحوه برخورد با منتقدان تنها مختص به قوه مجريه نيست و قواي ديگر نيز بايد نسبت به نقدهايي كه به آن‎ها وارد مي‎شود منصفانه موضع گيري كنند. از طرفي يك وظيفه ديني نيز به گردن عموم ملت حزب ا... در خصوص مساله امربه‎معروف و نهي‎از منكر است. جامعه‎اي كه در آن امر به معروف نباشد، خواهد مرد! كشور نبايد به سمتي حركت كند كه روحيه انقلابي‎گري از مردم و مسئولان دور شود. روحيه انقلابي‎گري به اين معناست كه افراد با حساسيت و عقلانيت نسبت به مسائل مختلف واكنش نشان دهند و امور را در جهت منافع نظام و كشور هدايت كنند. آتش به اختياري كه رهبر انقلاب نيز به آن در سخنان خود اشاره كردند، در قالب همين موضوع است كه افرادي كه نسبت به انقلاب احساس تكليف مي‎كنند، در چارچوب قانون و با در نظر گرفتن آرامش كشور به نقد و بررسي امور بپردازند.
حساب نقد منصفانه از تخريب و توهين جدا شود
حسين كنعاني مقدم/ دبير كل حزب اصولگراي سبز مردم
اتفاقاتي كه در اين چند وقت اخير در خصوص نحوه برخورد با منتقدان دولت و نحوه پاسخگويي به آن‎ها شاهد بوديم، مانند سريالي است كه به نظر مي‎رسد قصد تمام شدن نيز ندارد و به نوعي مي‎توان آن را با ترورهاي زنجيره‎اي تشبيه كرد. بايد در نظر گرفت نقد در مسائل سياسي شرايط خاص خود را دارد و از طرفي امربه‎معروف و نهي از منكر كه جزو فروع دين ما هستند نيز ضوابط و اصول خود را دارند و اين موضوعات با برخورد و توهين كه به ترور سياسي شباهت دارد، متفاوت است. زماني كه در عرصه سياست به نقدهاي منتقدان به درستي پاسخ داده نشود، رفته رفته توهين و انتقادات خصمانه جاي آن را مي‎گيرد كه به طور قطع اين موضوع عواقب خوبي را در سطح جامعه براي مردم و دولت به همراه نخواهد داشت. بنابراين حساب نقد منصفانه و امربه‎معروف بايد از تخريب و توهين جدا شود و رييس‌جمهور و مجموعه دولت خود را موظف بدانند در قبال آن به پاسخگويي و توضيح بپردازند. اما در مواردي كه اين مسائل بانظر قوه قضاييه عنوان مجرمانه پيدا مي‎كند، بايد به شدت با آن برخورد شود و شرايط جامعه به گونه‎اي فراهم شود كه از تكرار رفتارهاي اينچنيني پرهيز شود زير اين اقدامات به هيچ عنوان زيبنده يك جامعه اسلامي نيست. بدون شك يكي از شاخصه‎هاي دولت بايد نقدپذيري و پاسخگويي به منتقدان باشد. اگر دولت فكر كند در قبال هر اقدامي كه انجام مي‎دهد، هيچ مخالف و يا منتقدي نبايد نظر خود را مطرح كند، دچار يك اشتباه بزرگ است كه زيان‎هاي زيادي را برايش در پي خواهد داشت. يكي از نقاط ضعفي كه در دولت اول آقاي روحاني مطرح مي‎شد، ضعف مجموعه او در برخورد با منتقدان بود كه انتظار مي‎رود در دولت دوم او اين ضعف بزرگ به شكل خوبي حل و فصل شود. دولت و شخص آقاي روحاني بايد ظرفيت خود نسبت به نقدپذيري را بالاببرد و در مقابل نقدهايي كه باآگاهي و به صورت منصفانه مطرح مي‎شود واكنش مثبت نشان دهد و از آن‎ها استقبال كند. برخورد به شيوه چكشي يا تخريب منتقدان نتيجه‎اي جز آنچه در روز عيدفطر و يا روز قدس شاهد آن بوديم، براي شخص روحاني و مجموعه دولت به همراه نخواهد داشت.
هجمه‎ها براي تاثير برمعرفي كابينه است
عبدا... ناصري/ عضو بنياد باران
هجمه‎ها و نقدهايي كه عليه دولت و شخص آقاي روحاني وجود دارد را مي‎توان در دو وجه تعريف كرد. قسمت عمده‎اي از فشارهايي كه امروز به شخص روحاني از سوي جريان راديكاليسم و افراطي وارد مي‎شود، ميزان بالاي راي مردم به او در انتخابات 29 ارديبهشت بوده است و اين فشارها تا معرفي كابينه نيز ادامه خواهد داشت. در برخورد با اين رفتارها رييس جمهور بايد بسيار فعال باشدو برنامه‎ها و اقدامات خود را به مرحله اجرايي شدن برساند و در موضع انفعال قرار نگيرد. امروز شدت، سازوكار و ماهيت اين هجمه‎ها به گونه‎اي است كه روحاني را در شرايطي قرار دهد كه كابينه ملي و كابينه محلي كه استانداران، فرمانداران و بخشداران را شامل مي‎شود، متناسب با جامعه مدني كه به او راي داده است قرار نگيرد. يعني شرايط به سمتي ميل پيداكند كه در نهايت كابينه اي مانند سال 92 به جامعه معرفي شود كه دور از انتظار بسياري از نخبگان و گروه‎هايي بود كه به شخص روحاني راي داده يا او را مورد حمايت قرار دادند. روحاني بايد دغدغه اصلي خود در اين برهه زماني را به تحقيق و بررسي روي انتخاب بهترين افراد براي كابينه خود اختصاص دهد تا بتواند با يك كابينه مقتدر و منسجم در چهارسال آينده، پاسخگوي بيست و چهار ميليون رايي باشدكه به او داده شده است. دولت دوازدهم بايد متناسب با جامعه مدني حامي روحاني شكل بگيرد تا او بتواند در سال 1400 فرد تاثيرگذاري در انتخابات رياست جمهوري باشد. اگر اين اتفاق رخ ندهد، بي شك طبعات آن، در انتخابات رياست‌جمهوري دوره بعد گريبان حاميان اين دولت را خواهد گرفت. وجه دوم اين فشارها و هجمه‎ها بعد از معرفي كابينه نيز ادامه خواهد داشت تا منتقدان با كمك جامعه هدف و همفكران خود كه تعداد آن‎ها نيز با توجه به انتخابات گذشته قابل توجه است، براي جبران شكست گذشته در دو انتخابات مجلس و رياست جمهوري آينده گام‎هاي مثبتي بردارند. در اتفاقات اخير شاهد اين موضوع بوديم كه در روز قدس و حواشي پيش آمده در نماز روز عيد فطر، فضايي كه ميان اصولگرايان معتدل و عاقل در قبال حمايت از روحاني ديده شد، فضاي قابل دفاع و تقدير بود. روحاني و اطرافيان او بايد دقت كنند كه در دام چنين اقداماتي نيفتند و تمركز خود را بر تشكيل كابينه با بهترين افراد ممكن در دو بخش محلي و ملي بگذارند.