هرگز تا این حد مشکل نداشته‌ایم

آرمان ملی – مطهره شفیعی: سال 1321 است و بسیاری از همراهان قدیمی او سال‌هاست مسیری دور از سیاست‌ورزی را انتخاب کردند اما بهزاد نبوی در عرصه باقی ماند تا همچنان مرد شماره یک اصلاح‌طلبان باشد. قامت او در مسیر سیاست‌ورزی خمیده شده است اما هنوز به عهد اصلاح‌طلبانه خود پایبند است. نبوی پس از مجلس ششم دیگر تمایلی برای حضور در مناصب دولتی و قدرت از خود نشان نداد و ترجیح داد به مثابه یک مربی از کنار زمین به هدایت اصلاح‌طلبان در قدرت و بیرون قدرت بپردازد. اکنون هم برای بار دیگر پذیرفته تا رئیس جبهه اصلاحات باشد. بهزاد نبوی با رای اجماعی مجمع عمومی جبهه‌اصلاحات ایران برای سال دوم به ریاست این جبهه انتخاب شد. نبوی از سال ۹۹ ریاست جبهه اصلاحات ایران را بر عهده داشته است. فعالیت سیاسی نبوی را می‌توان در دهه 40 دانست. او در سال ۱۳۴۷ به همراه سه نفر دیگر از جمله مصطفی شعاعیان، رضا عسگریه و پرویز صدری، جبهه دموکراتیک خلق را تأسیس کرد که تشکلی مخفی و مسلح بود و این سیاست‌ورزی تا به امروز ادامه دارد.   استقبال اصلاح‌طلبان از ریاست نبوی  حال، بهزاد نبوی هر چه باشد مورد تایید اصلاح‌طلبان بوده و هست. حمیدرضا جلایی‌پور فعال سیاسی اصلاح‌طلب می‌گوید : «آقای نبوی یک مهندس روی زمین و یک واقع‌نگر فابریک است. قبل از انقلاب مبارز بوده و بعد از انقلاب در تمام صحنه‌ها و تجربه‌های بعد از انقلاب بوده. تقریباً ۶۰ سال تجربه زنده از واقعیت سیاسی ایران دارد. ایشان به لحاظ عملی و شهودی خیلی واقع‌نگر است و فضایی و خالی‌بند نیست.» جلایی‌پور به این ویژگی نبوی یعنی تحت تاثیر جو و فضا قرار نگرفتن و تحلیل بر اساس واقعیت تاکید کرد. صادق خرازی هم نقطه قوت نهاد اصلاح‌طلبان را حضور بهزاد نبوی در رأس تشکیلات اجماع‌ساز می‌داند. صادق خرازی چندی پیش تاکید کرده بود که «بهزاد نبوی سابقه درخشانی دارد و مغزش مانند یک جوان بیست ساله کار می‌کند» احمدزیدآبادی هم نوشته بود: «مهندس نبوی تجربه‌ای طولانی در امر مبارزه و سیاست دارد و برای ناظران سیاسی در ایران فردی ناشناخته نیست. کسانی که بهزاد نبوی را از راه دور می‌شناسند معمولاً با کسانی که با او از نزدیک آشنایند، نظر واحدی درباره‌اش ندارند. او از راه دور چندان دلچسب به نظر نمی‌رسد! دستکم برای من اینطور بوده است! اما از نزدیک به لحاظ ویژگی‌های فردی، نبوی چهره‌ای دلسوز و صادق و پرتلاش و پیگیر و صریح و شجاع و ساده‌زیست و فداکار و وطن‌دوست و فروتن به نظر می‌آید؛ گرچه به رغم فروتنی بر دریافت‌ها و تجارب خود تعصب می‌ورزد و به وقت ضرورت از خود اقتدار مدیریتی هم نشان می‌دهد. در واقع او از نقطه نظر خصایص شخصی، فرد کاملاً مناسبی برای ریاست نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان است.» زیدآبادی می‌گوید: «از منظر بهزاد نبوی، حتی اگر بتوان از طریق انتخابات به بخشداری زیدآباد هم دست یافت، به نوبۀ خود غنیمت است و به اندازۀ خودش در خنثی کردن نقشۀ افراطی‌ها برای نابودی کشور تأثیر می‌گذارد! با این حساب تردیدی نیست که مهندس نبوی با تمام قوای خود خواهد کوشید تا مجموعۀ اصلاح‌طلبان را به حضور در انتخابات متقاعد و هدایت کند هر چند که کاندیدای ضعیفی داشته باشند.»  نبوی چطور چریک شد؟ برای ریاست او بر جبهه اصلاحات نه تنها صدای مخالفی شنیده نمی‌شود بلکه ایده‌آل و خواست همه اصلاح‌طلبان پذیرش ریاست از سوی چریک پیر است لقبی که محل بحث است. بهزاد نبوی درباره لقب چریک پیر به خودش می‌گوید: لقب «چریک پیر» شاید به آن دلیل باشد که من قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، عضو یک گروه مسلح بودم و به خاطر عضویت در آن گروه در حالی که مسلح بودم، دستگیر شدم. شاید به همین دلیل تصور کرده‌اند که من هم چریک بودم در حالی که ما هنوز فعالیت مسلحانه را شروع نکرده بودیم و بنا داشتیم کارهایی انجام دهیم. دلیل لقب «پیر» را اما نمی‌دانم، چون حدود سی سال است که به من چریک پیر می‌گویند. علاوه بر موارد فوق، در زمان شاه، هفت سال زندان بودم و بعد از بیرون آمدنم انقلاب شد. پس از انقلاب هم عضو سازمانی شدم که مشی ایدئولوژیک، سیاسی و نظامی را مدنظر داشت چون ابتدای انقلاب بود و این تصور وجود داشت که ممکن است به فعالیت مسلحانه برای حفظ انقلاب نیاز باشد. در نتیجه این مشی مجاهدین انقلاب اسلامی اولیه که فعالیت نظامی را بخشی از برنامه‌هایش می‌دانست هم سبب شد من که عضو آن سازمان بودم، به عنوان چریک پیر معروف شوم.» او تاکید کرده است : «امروز دیگر اعتقادی به فعالیت‌های چریکی ندارم و معتقد هستم آن زمان هم بی‌جهت فکر می‌کردیم در حال انجام کار مهمی هستیم و عملا با آن روش‌ها نمی‌شد رژیم موجود را سرنگون کرد. به همین دلیل احساس مثبت و منفی نسبت به آن ندارم، اما به‌طور کلی کار چریکی را چندان کار مناسب و مفیدی نمی‌دانم. امروز که اصلا هیچ‌کس در دنیا به دنبال این نوع کارها نیست؛ فقط داعش است و حتی القاعده هم در حال عقب‌نشینی از این دست اقدامات است. معتقدم باید کار فکری کرد.» عمادالدین باقی نقدی بر صفت چریک پیر که به نبوی منتسب شده وارد می‌داند و می‌گوید: «مهندس بهزاد نبوی هیچ‌وقت چریک نبوده و خودش هم چند بار این لقب را تکذیب کرده است. او یک سیاستمدار حرفه‌ای و مدیر است و شاید لقب سیاستمدار پیر یا مدیر، تناسب بیشتری با کارنامه‌اش داشته باشد اما سال‌هاست همه طوطی‌وار این عنوان چریک پیر را تکرار کرده و یک سیاستمدار و مدیر را بدون هیچ دلیل موجهی معادل چگوارا معرفی می‌کنند. گویی این لقب برای او برچسبی شده است و لحظه‌ای در درستی یا نادرستی انتساب آن درنگ نکرده و تکرارش می‌کنند.»   دلسوز برای کشور نبوی بارها مورد هجمه مخالفانش قرار گرفته و دوران حبس در پرونده او ثبت شده اما از اهداف و آرمان‌هایش که همان بهبود شرایط کشور و رضایت مردم است رعقب نشینی نکرد. راهکارهایش را در تمام حوزه‌ها به‌ویژه حوزه اقتصادی ارائه می‌دهد و دلسوز است. چندی پیش گفته بود: «مشکل اقتصادی و معیشتی ما الان در تاریخ چهل‌واندی سال بعد از انقلاب بی‌سابقه است. ما هرگز تا این حد مشکل نداشته‌ایم. برای حل این مشکلات اقتصادی که می‌شود اسمش را بحران اقتصادی‌- معیشتی گذاشت، اولین کاری که می‌شود کرد این است که در سیاست خارجی ما تجدیدنظر کنیم.»