حسرت‌های بر دل‌مانده در‌کشتی!

علی ترابی / کشتی خراسان سال های متمادی است که در سطح کشور حرفی برای گفتن ندارد و بیش از دو دهه قهرمانی در سطح ملی به خود ندیده است. شاید تک چهره هایی بوده اند که به همراه تیم ملی به خصوص در رشته فرنگی در رقابت های بین المللی صاحب عنوان شده اند، اما تداوم نداشته است و همچنان در ترکیب ثابت تیم های ملی به خصوص بزرگ سالان چهره شاخصی نداریم. این در حالی است که کشتی خراسان 20 سال قبل در دوره ای که مازندران اصلا اسم و رسمی در کشتی نداشته، در کشور سرآمد بوده و بیشترین قهرمانان را در رشته های مختلف داشته است. در این میان موضوعات زیادی دخیل است که بخش مهم آن به ثبات نداشتن مدیریت و نبود اتحاد و همدلی در بین مربیان برمی گردد که آسیب زیادی به کشتی زده است و حالا در سطح کشور جایگاهی ندارد.البته در طی چند سال اخیر اتفاقات خوبی در رده های پایه شکل گرفته است و استعدادهای زیادی شناسایی شده اند که نیاز به زمان دارند تا پرورش یابند. هر چند که هیچ تضمینی نیست که این استعدادها هم به دلیل سوء مدیریت و حمایت نشدن از دنیای کشتی خداحافظی کنند. آخرین کشتی گیری که از خراسان رضوی در سطح جهان و المپیک صاحب مدال شده ، مجید خدایی است، قهرمانی که سال 2002 طلای جهان را کسب کرد و در سال 2006 نیز در قهرمانی کشتی آسیا بر سکوی قهرمانی ایستاد. حتی در المپیک 2004 آتن هم حضور  و هم شانس قهرمانی داشت. بهانه ای شد تا با این قهرمان پیش کسوت که این روزها به خاطر کرونا تغییر چهره هم داده و ممکن است در آینده بازیگر فیلمی شود درباره افت و خیزهای کشتی استان که بیش از دو دهه روند نزولی داشته گپ و گفتی داشته باشیم که در ادامه تقدیم مخاطبان می شود.   ناامید نشدم  مجید خدایی متولد 1357 است که به واسطه برادر بزرگش وارد دنیای کشتی شد. در دوران نوجوانی هر روز مسیر بولوار مصلی (چهارراه قهوه خانه عرب) تا سالن کشتی صحرایی مجموعه تختی را با دوچرخه طی می کرد.کشتی را ابتدا زیر نظر کاظم زینل نیا شروع کرد و سپس در کنار مرحوم سید جعفر موسوی حرفه ای تر ادامه داد. در طی دوران ورزشی اش با مربیان زیادی کار کرد تا به قهرمانی در جهان دست یافت هر چند با سختی ها و مشکلات زیادی همراه بود. او در این باره می گوید:در زمانی که کشتی را شروع کردم، با سختی های زیادی همراه بودم. ولی خوشبختانه پدر و برادرم همیشه حامی من در این زمینه بودند و توانستم بهتر تمرین کنم.در آن زمان همیشه تشنه یادگیری بودم و دایم در سالن های مختلف تمرینات دیگر کشتی گیران را رصد می کردم. حتی زمان هایی که برادران خادم به مشهد می آمدند در سالن حضور داشتم تا از تمرینات آن ها نکات فنی یاد بگیرم. از طرفی همیشه در کشتی حق خوری وجود داشته و در دوره های مختلف خیلی با این جور مسائل مواجه شده بودم.نه تنها در خراسان رضوی بلکه در سطح تیم ملی هم وجود داشت اما همیشه سعی کردم که ناامید نشوم و با تلاش به حق خودم برسم.فقط یکی از حسرت هایی که هنوز بر دلم نشسته این است که نتوانستم مدال المپیک آتن را کسب کنم. هر چند که شانس زیادی داشتم ولی در 10 ثانیه به حریف آمریکایی باختم و سپس طبق قانون آن زمان برای رده پنجمی و ششمی کشتی گرفتم که خیلی ها اذعان داشتند که نباید این چنین می شد. کشتی دور از علم و دانش افت کشتی خراسان رضوی دلایل زیادی دارد که باید با حضور کارشناسان آسیب شناسی شود و با نگاه به آینده پیش برود.موضوعات مختلفی همچون سطح دانش مربیان ، نبود اتحاد و همدلی بین مربیان ، سوء مدیریت ، مشکلات اقتصادی و نبود استعدادیابی بسیار در روند عقب افتادن کشتی استان تاثیرگذار بوده است. مجید خدایی با اشاره به افت بیش از دو دهه کشتی استان در سطح کشور می افزاید: دیگر استان ها هر سال قهرمان داشته و در مدال آوری سهم بسزایی دارند، اما در خراسان دیگر قهرمانی که در ترکیب تیم ملی بزرگ سالان باشد، نداریم که این مسئله هم دلایل زیادی دارد.یکی از آن موضوعات بحث سطح فنی و دانش مربیان استان است که هنوز نتوانستیم در سطح خوب و عالی کار کنیم و مربیان زبده و با دانشی را تحویل جامعه بدهیم .البته هستند مربیانی که از دانش خوبی برخوردار و فعال اند.از طرفی نتوانستیم برای مربیان قدیمی که بازنشسته شده اند، جایگزینی پیدا کنیم اما در مجموع در کل کشور هنوز علم به طور کامل وارد کشتی نشده است. فدراسیون کشتی هم خیلی تلاش کرد تا علم را وارد کشتی کند. حتی شاید در تمرینات تیم ملی هم این ضعف وجود داشته باشد.به نوعی خیلی سنتی کار می شود. از طرفی اتحاد و همدلی هم کمتر در بین مربیان دیده می شود. بین مربیان کشتی همبستگی وجود ندارد.این که رقابت سالمی وجود داشته باشد که به کشتی استان کمک شود، خیلی کمرنگ است.این قهرمان جهان در ادامه سخنان خود به بی مهری مسئولان اشاره و تصریح می کند: مسئولان استان هم دیگر تمایل و رغبتی برای حمایت از کشتی ندارند. وقتی فردی که با کشتی آشنایی ندارد ،مسئولیت می گیرد، نمی تواند به این ورزش کمک کند.چند سال قبل با مدیر کل وقت ورزش و جوانان استان صحبت می کردم که با افتخار می گفت روی رشته های غیر المپیکی کار کرده که باعث رشد هم شده است اما کشتی را کلا فراموش کرده بود و این رویه باعث شد به این رشته المپیکی صدمه وارد شود و از دیگر استان ها عقب بیفتد . بی انگیزگی قهرمانان این قهرمان ملی به معضل خصوصی سازی سالن های ورزشی اشاره و با تاکید بر این که خیلی بر کیفیت فنی مربیان تاثیر سوء گذاشته است، خاطر نشان می کند: یکی از موضوعاتی که باعث شده کشتی افت کند، بحث خصوصی سازی سالن های ورزشی است که سازمان ها و اداره ها سالن ها را به مزایده می گذارند و مربیان کشتی قدرت پرداخت اجاره بالا و هزینه ها را ندارند.در نتیجه مربی به فکر درآمد بیشتری است تا اجاره سالن را تامین کند که در این میان کیفیت فنی خیلی پایین می آید.این مسئله خیلی به کشتی صدمه زده است. آموزش و پرورش که در گذشته خیلی کمک حال کشتی بوده، اما در یک دهه اخیر حضورش در حمایت از کشتی کمرنگ شده و حمایتش اصلا دیده نمی شود.زمانی قصد داشتم در مشهد هشت مدرسه کشتی بزنم.ولی هر سال درگیر مزایده گذاشتن سالن بودم. هیچ فرقی هم بین یک قهرمان جهان با کسی که از بیرون برای اجاره سالن می آید وجود نداشت. در درجه اول پول برای صاحب سالن مهم است و در نتیجه افرادی سالن ها را اجاره می کنند که هیچ بار فنی در ورزش ندارند و قهرمانان ملی دیگر انگیزه ای برای کار کردن و پرورش استعدادها ندارند. این پیش کسوت کشتی به بحث درآمد مربیان اشاره می کند و با بیان این که قهرمانان هم انگیزه ای برای مربیگری ندارند، می افزاید: مربیان کشتی حقوق لازم را دریافت نمی کنند و مجبور هستند تعداد نفرات هنرجو را در زمان تمرین بالا ببرند که در نتیجه کیفیت هم پایین می آید.مربیگری اصلا درآمد ندارد.این کار باعث می شود که انگیزه برای قهرمان پروری هم کمتر شود.حتی مربیان بیمه هم نیستند. این رویه باعث شده که قهرمانان هم دنبال مربیگری نیایند، چون که درآمد کافی در کشتی نیست.  قهرمانانی که 10-15 سال عمر خود را برای کشتی گذاشتند و حالا باید تجربه خود را در اختیار نوجوانان بگذارند، رغبتی برای تمرین دادن ندارند و این باعث می شود که قهرمان پروری تعطیل شود. رزومه درست کردن با ورود به کشتی این مدرس کشتی در ادامه سخنان خود به بحث ثبات در مدیریت اشاره می کند و می افزاید: یکی از دلایل بسیار مهم در کشتی بحث ثبات مدیریت است که در کشتی استان اصلا وجود ندارد.یک رئیس هیئت پس از چهار سال صاحب تجربه می شود ولی در نهایت تغییرمی کند. مدیر جدید هم با برنامه جدید وارد کشتی می شود که دو سال زمان می برد تا برنامه هایش پیاده سازی شود.در یک دوره ای فردی رئیس هیئت کشتی استان شد که بنده را نمی شناخت ،این فرد چگونه می تواند کشتی را مدیریت کند.متاسفانه برخی افراد برای رزومه درست کردن وارد کشتی می شوند و به دنبال مقاصد سیاسی خود هستند. دلشان برای کشتی نسوخته است.با کشتی نباید به صورت جناحی و سیاسی برخورد کنیم. باید افرادی بر مسند کار وارد شوند که از جامعه این رشته ورزشی باشند.وی در ادامه خاطر نشان کرد: مدیر کل ورزش و جوانان باید حمایت از کشتی را در اولویت برنامه های خود بگنجاند و دنبال ارتقای این رشته ورزشی باشد. مربیان هم باید با یکدیگر همدل و متحد شوند و سطح دانش آن ها نیز بالا برود.چرخ های سنگین کشتی را باید با همدلی به حرکت درآورد. مجید خدایی همچنین درباره عملکرد هیئت کشتی استان می افزاید:دوره چهار ساله ریاست مسعود ریاضی در هیئت کشتی تمام شده ولی نسبت به دوره های قبلی بهتر کار کرده است. البته دو سال هم با شرایط کرونایی مواجه بود.یک سری حرکت هایی انجام شده و باید فرصت دوباره داده شود تا برنامه های خود را بهتر پیش ببرد. دکتر ریاضی فردی علاقه مند و باهوش در کشتی است که در دوره برادران خادم هم کشتی می گرفت.هر چند که ایرادهایی هم داشته و دارد.خدایی در پایان سخنان خود اضافه می کند: خودم را مدیون تشک های کشتی ، مربیان و مردم مشهد می دانم چرا که از سالن های کشتی مشهد استفاده کردم و به جایگاه فعلی رسیدم. هر جا احساس  کنم که حضورم می تواند تاثیرگذار باشد، در خدمت کشتی استان هستم.