اگر جای زلنسکی بودم!

رامین نخستین انصاری‪-‬ خدا آخر و عاقبت هر کشوری که همسایه یک ابرقدرت جهانی آن هم از نوع میلیتاریستی‌اش باشد را بخیر کند و خدا نصیب گرگ بیابان هم نکند. من اگر جای زلنسکی بودم، تمام مشاورانم را عزل می‌کردم، مشاورانی که به جای راهنمایی‌ام، چاه نمایی‌ام کردند و به جای روشنایی، تاریکی را نمایان ساختند. هنر چلاندن کشور اوکراین به سیاه چاله نزد استراتژیست‌های کی‌یف هست و بس. اگر جای زلنسکی بودم با مردمم، صریح و روشن صحبت می‌کردم که تقریباً هیچ سرزمینی که همجوار و همسایه یک قدرت اتمی بوده است تا مادامی که نگرانی‌های امنیتی‌اش ( حتی به دروغ ) همسایه قدرتمندش را جدی نگرفته باشد، مجال آن را نیافته است تا با ملتش روزگار را به خوبی سپری کند. من اگر جای رئیس جمهور اوکراین بودم عضویت کی‌یف در اتحادیه اروپا و کشورهای ناتو را برای همیشه فراموش می‌کردم ( با توجه به موقعیت جغرافیایی اوکراین، بنظر می‌رسد کشورهای غربی هم تمایل زیادی به عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا و ناتو ندارند ). من اگر جای زلنسکی بودم همین اکنون فرصت را از دست نمی‌دادم و در راستای جلوگیری از نابودی کامل کشورم به واشنگتن و مسکو سفر، و به رهبران دو قدرت جهانی گوشزد می‌کردم که کشورم از امروز یک کشور بیطرف تمام عیار است و با توجه به پتانسیل فراوان کشورم برای توسعه پایدار و به دلیل موقعیت جغرافیایی اش، دومین کشور بیطرف جهان را بنیان می‌گذاشتم. من اگر جای زلنسکی بودم به جهانیان، بخصوص روسیه و کشورهای غربی اعلام می‌کردم، کی‌یف بی‌طرف، برای هیچ کشوری تهدید به شمار نمی‌رود، بلکه اوکراین فرصتی طلایی برای سرمایه‌گذاری و تجارت است. حتی صنایع و تکنولوژی هسته‌ای کشورم که از چرنوبیلش پیداست ( به لعنت خدا هم نمی‌ارزد ) را تقدیم پوتین می‌کردم تا حالش را ببرد و فقط و فقط از ظرفیت و پتانسیل‌های فراوان کشورم در راستای رشد و شکوفایی و رفاه ملت بهره می‌بردم. منافع ملی کی‌یف در تاریکی هم کاملاً چراغانی است و در این میان مردم کشورم را در به دست آوردن زندگی بهتر هدایت می‌کردم.