مراقب کرونا باشیم

آفتاب یزد – یوسف خاکیان: روز گذشته خبر تعطیل شدن سینماهای چین را در صفحه 11 منتشر کردیم، چینی‌ها حتی اطلاع دادند که قرار است مدارسشان را هم تعطیل کنند، در گوشه و کنار دنیا نیز برخی کشورها کم و بیش این اقدام را انجام داده اند، این در حالیست که در کشور ما دقیقا برعکس عمل می‌شود. این روزها شاهد عادی شدن زندگی مردم و بازگشت همه چیز به حال دو سال و نیم پیش هستیم. همین چند وقت پیش جشنواره‌های فیلم، تئاتر، موسیقی و هنرهای تجسمی را برگزار کردیم و بعد هم تصمیم گرفتیم فیلم‌های اکران نوروزی را معرفی کنیم و رفت و آمد در سینماها را به حالت عادی در بیاوریم. از دیگر سو اعلام کردیم که چون نوروز در راه است مردم می‌توانند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی به سفر بروند و خوش بگذرانند. در حالیکه همه ما خوب می‌دانیم که خیلی‌ها پروتکل‌ها را رعایت نمی‌کنند، تا هنگامی که تعریفی خاصی از پروتکل ارائه نکرده‌ایم چه انتظاری داریم از اینکه مردم بیایند و مراقب سلامتی خود و دیگران باشند. بیراه نیست اگر مدعی شویم بسیاری از مردم فکر می‌کنند پروتکل یعنی همان ماسکی که به صورت می‌زنند که تازه خیلی‌ها همان ماسک مورد استفاده قرار نمی‌دهند و اگر هم آن را همراه خود این سو و آن سو می‌برند برای این است که ماسک را از بندهایش به بازویشان آویزان کنند که مثلا ما هم داریم مراعات می‌کنیم، در حالیکه اگر یک روز از صبح تا شب دنبالشان بروی و رفتارهایشان را زیر نظر بگیری می‌بینی که حتی یکبار هم از آن ماسک استفاده نمی‌کنند و مدام به بازوی شان آویزان است. حال شما در نظر بگیرید چنین افرادی قرار است هم مواظب خودشان باشند و هم مراقب دیگران تا کرونا را با هم شکست دهیم و به زندگی عادی برگردیم. تازه این مسائل در حالی اتفاق می‌افتد که تاکنون حرفی از امیکرون نزده‌ایم و آن را به حساب نیاورده ایم. همین دو روز پیش وقتی برای انجام یک کار بانکی به یک ATM مراجعه کرده بودم افرادی را دیدم که در صف ایستاده بودند تا کارهای بانکی شان را انجام دهند. در میان این افراد، تک و توک مردمی را می‌دیدی که ماسک به به صورت زده بودند، دستکش که کلا فراموش شده، انگار که از اول نبوده، نوبت به نوبت می‌آمدند بدون آنکه حتی از دستمال کاغذی استفاده کنند یا حتی مایع ضدعفونی کننده، پشت سر نفر قبلی از دکمه‌های عابربانک استفاده می‌کردند و انگشت هایشان را جای انگشتان نفر قبلی می‌گذاشتند و پول را می‌گرفتند و می‌رفتند، تازه یکی دو نفر در هنگام استفاده از دستگاه عطسه و سرفه هم کردند. رفتارشان برای من بسیار جالب بود، با خود گفتم: «اگه من برم توی این صف و از خودپرداز استفاده کنم اگه حتی کرونا و امکیرون هم نگیرم حتما دچار سرماخوردگی خواهم شد، به همین دلیل عطای کار با دستگاه خودپرداز رو به لقای اون بخشیدم و راهی یک عابربانک دیگر شدم که خلوت باشم تا بتوانم با خیال آسوده‌تری کارهای بانکی‌ام را انجام دهم. حالا شما فرض کنید درچنین شرایطی قرار است مردم زندگی عادی خودشان را انجام دهند. به سالن‌های سینما و تئاتر و موسیقی مراجعه کنند و فیلم و نمایش و کنسرت نگاه کنند، به گالری‌های هنری بروند و شاهد تابلوی نقاشان روی دیوارها باشند، به سوپرمارکت‌ها و هایپراستارها بروند و مایحتاج روزانه زندگی خودشان را تامین کنند، به سر کار بروند و به انجام امور محوطه بپردازند و بعد هم عصر که شد همگی با هم سوار اتوبوس و مترو و تاکسی بشوند و هر کدام رهسپار خانه خود شوند و خیال شان هم آسوده باشند که داریم کرونا را شکست می‌دهیم. در حالی که کرونا که
ویروس مرگباری ست و با اینکه در کل دنیا واکسیناسیون انجام شده اما همچنان در حال قربانی گرفتن از آدم‌های جدید است. در پایان این متن از شما دعوت می‌کنیم که دوباره به آغاز برگردید و خطوط ابتدای این نوشتار را دوباره بخوانید. چینی‌ها اولین مردمی بودند که با کرونا مواجه شدند و این ویروس مرگبار را به نقاط دیگر جهان تسری دادند، حالا پس از آنکه مدتی پیش خودشان اعلام کردند که کرونا را شکست دادیم و دیگر لازم نیست ماسک بزنیم، اعلام می‌کنند که دوباره به خاطر اوج گرفتن بیماری و میزان مرگ و میر سینماها و مراکز فرهنگی را تعطیل می‌کنند و قرار است همان ماجراهایی که دو سال و نیم پیش تجربه کردند را دوباره کنند. حال این ماییم که از این اتفاق چه برداشتی داشته باشیم و برای روزهای آینده برنامه ریزی کنیم.