پرونده مسکن مهر را ببندید

رضا جعفری‪-‬ طرح ساخت مسکن مهر که با هدف خانه‌دار شدن اقشار کم‌درآمدِ بی‌خانه، قریب به ۱۴ سال پیش و از اوایل دولت نهم کلید خورد، امید رهایی از خانه به دوشی را برای بخش عظیمی از این قشر به ارمغان آورد. قشری که داشتن یک چهاردیواری برایشان به آرزویی بلندمدت و دست‌نیافتنی تبدیل‌شده بود، هرچند در حاشیه شهر و به دلیل‌عدم برخورداری از امکانات لازم و مناسب ساختار شهری با نام‌هایی چون «خوابگاه» در کارزارهای سیاست‌بازان از آن‌ها یاد شود.
در اهمیت خانه‌دار شدن این قشر از جامعه همین بس‌که هر کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس- اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب - در شعارهای تبلیغاتیِ انتخاباتی، آن را در بوغ و کرنا کرده، جزو اولویت‌های اولِ سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های کاری خود اعلام کرده‌اند. در این خصوص می‌توان به دولت یازدهمِ منتسب به جریان اصلاح‌طلب اشاره کرد که علاوه بر وعده ساخت سالانه ۴۰۰ هزار واحد، قول تکمیل، تحویل و بسته شدن پرونده مسکن مهر داده شد؛ اما این امر نه‌تنها تحقق نیافت بلکه دریغ و درد که در شهرهایی چون پردیس
امید چهارده‌ساله منتظران به سکنی و سر بر بالین نهادن در زیر سقفی که متعلق به خود آن‌هاست را تا پایان دولت دوازدهم نیز به ناامیدی مبدل و چشم قریب به ۲۴ هزار منتظر مسکن مهر را به سال‌های نامعلومِ آتی دوخت.
و اما اینک که دولت سیزدهم با شعار «دولت مردمی، ایران قوی» و وعده حل بسیاری از مشکلات مبتلابه جامعه و ازجمله خانه‌دار شدن بی‌خانمان‌ها با ساخت سالانه یک میلیون خانه (هرچند به‌زعم بسیاری از کارشناسان حوزه اقتصاد و مسکن با عنایت به شرایط حاکم بر کشور از یک‌سو و ناکارآمدی بالاخص مدیران اقتصادی، مسکن و شهرسازی از سوی دیگر، تحقق چنین وعده‌ای را ناممکن می‌نماید)، پا در عرصه اجرایی کشور نهاده و با هدف شناسایی مسائل و گشایش گره‌های موجود، بی‌وقفه از سفر به استان‌ها باز نمی‌مانند و اخیراً نیز در بازدید از مسکن مهر پردیس بر تلاش در بسته شدن پرونده مهر سخن گفته‌اند بر ایشان است تا ۱ - نسبت به تکمیل، تحویل و پایان بخشیدن به چشم‌انتظاری هزاران نفر از خریداران مسکن مهر پایان دهند ۲ - با عنایت به وضعیت اقتصادی و تورم موجود و دست‌وپنجه نرم کردن این قشر از خریداران مسکن مهر در گذران روزمره زندگی اعم از هزینه‌های جاری، خورد و خوراک، پوشاک، بهداشت، تحصیل و... شرایطی را در تسهیل خرید عرصه مسکن مهر-که بیش‌از بهای خرید اعیانی آن می‌باشد- فراهم سازد تا لااقل بدین‌صورت، جبران ضرر و زیان‌های ناشی از تاخیر در تحویل امکان‌پذیر شود۳ - و سرانجام این‌که از رشد بی‌رویه و غیرمنطقی افزایش بهای خرید و اجاره مسکن حداقل برای چند سال بکاهد. لذا بهتر است به جای وعده ساخت سالانه یک میلیون خانه، حداقل در سال اول دولت سیزدهم که تا چند ماه دیگر به پایان می‌رسد، با تحویل تمامی مسکن مهر پرونده آن بسته شود.