این همه بحران کمر فوتبال را خم نمی کند؟

در این هفته اتفاقات و حاشیه‌هایی به وجود آمد که هر یک از آنها برای ایجاد بحران در فوتبال هر کشوری کافی است؛ اما ما عادت کرده‌ایم با مجموعه‌ای از این مشکلات هم خم به ابرو نیاوریم. انگار نه انگار که این حوادث هر یک باری است روی گرده فوتبال که می‌تواند در نهایت، کمر فوتبال را بشکند. 1- صورتجلسه مجمع 10 خرداد منتشر شد. در بخشی از این جلسه که بی‌تردید حواشی فراوانی خواهد داشت، در مورد تصمیم عزل موقت شهاب عزیزی خادم توسط اعضای هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال تصمیم‌گیری خواهد شد. مجمع فدراسیون فوتبال همین حالا هم به‌دلیل انتخاب عزیزی خادم به فوتبال ایران بدهکار است و باید دید آیا دوباره او را انتخاب خواهد کرد؟ اینکه اعضای هیأت رئیسه با هم نساختند یا تجربه مدیریتی نداشتند و نتیجه آن شد همین وضعیت فوتبال که نباید دلیل اعتماد دوباره به عزیزی خادم باشد. این آدم‌ها اصلاً از اول قرار نبود رئیس یا سرپرست فدراسیون باشند. آنها از مجمع به‌عنوان «عضو هیأت رئیسه» رأی گرفتند نه سرپرست یا رئیس. خامی اعضای هیأت رئیسه نباید دلیلی باشد بر اعتماد به یک مدیر امتحان پس داده که اشکالات متعددی بر دوره مدیریت کوتاه او وارد شده است. 2- اتفاقات بازی مس رفسنجان – نساجی مازندران همچنان در پوششی از ابهام و شک قرار دارد. احدی به‌صورت شفاف درباره ماجراها صحبت نمی‌کند و همین فضای غبارآلود، فوتبال ما را منحصر به‌فردترین فوتبال دنیا کرده است. این اولین بار نیست که حقیقت زیر چادر ضخیم پنهان کاری، مخفی مانده و آخرین بار هم نخواهد بود. 3- رأی کمیته استیناف در مورد بازیکن گابنی اعلام شد تا حاشیه‌سازترین پرونده این فصل فوتبال ما بسته شود. رأی اعلام شد؛ اما هیچ کس در مورد تخلفات و اهمال افراد شاغل در فدراسیون فوتبال صحبت نکرد. هیچ اشاره‌ای به اشتباهات سازمان اداره کننده فوتبال نشد و انگشت اتهام به سوی افرادی که در صورت هوشیاری می‌توانستند مانع بروز این خطا شوند گرفته نشد. فوتبال ما پر از اتفاقاتی است که به‌دلیل گناه یکی در بلخ رخ می‌دهد و منجر به جریمه یکی دیگر در شوشتر می‌شود.