جام جهانی 48 تیمی طرحی به سود اسپانسرها!

گروه ورزش/در حالی که حدود شش ماه به برگزاری جام جهانی قطر باقی مانده، روز گذشته سران فیفا درباره دوره بعدی جام جهانی فوتبال تصمیم گیری کردند و سهمیه قاره های مختلف مشخص شد. مسابقات جام جهانی 2026 قرار است به میزبانی سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار شود اما یک تفاوت مهم با جام های جهانی پیشین خواهد داشت. طبق تصمیم فیفا قرار است جام جهانی 2026 برای اولین بار در تاریخ این مسابقات با حضور 48 تیم برگزار شود، تصمیمی جنجالی که موافقان و مخالفان زیادی دارد و هر کدام هم برای موضع شان ادله و مستندات محکمی دارند. البته این اتفاق قرار بود در جام جهانی 2022 رخ بدهد و یکی از اهداف جیانی اینفانتینو رئیس ایتالیایی سوئیسی فیفا در بدو ورودش به این فدراسیون مهم افزایش تعداد تیم های حاضر در جام جهانی قطر بود. اما این جام جهانی و انتخاب میزبانش و برگزاری آن در زمستان و داستان کشته شدن تعدادی از کارگران پروژه های ورزشگاهی و رفاهی قطر، آن قدر جنجالی شد که دیگر مجالی برای افزایش تیم های حاضر در جام جهانی زمستانی باقی نماند. هرچند اینفانتینو تمام تلاشش را به کار گرفت تا تعداد تیم ها از 32 به 48 افزایش پیدا کند و در این راه او حمایت همه جانبه برخی کشورهای کمتر برخوردار از شانس حضور در جام جهانی و اسپانسرهای سرشناس و شرکت های مهم را با خود داشت. با این حال پروژه افزایش تیم ها مختومه شد تا برای جام جهانی بعدی مطرح و در صورت تصویب اعمال شود. حالا جام جهانی قطر آخرین دوره ای خواهد بود که با 32 تیم برگزار می شود و فوتبال دوستان جهان برای دوره بعد شاهد اضافه شدن 16 تیم دیگر خواهند بود.
جدال موافقان و مخالفان طرح اینفانتینو
همان طور که اشاره شد این طرح موافقان و مخالفان زیادی داشته و دارد. به زعم مخالفان افزایش تعداد تیم ها باعث افت کیفیت مسابقات جام جهانی خواهد شد و این مسئله فقط و فقط به سود شرکت های چند ملیتی است که اسپانسرهای اصلی مسابقات هستند. اما موافقان، 48 تیمی شدن را فرصتی برای رفع تبعیض و افزایش شانس حضور کشورهایی می دانند که یا تاکنون حضور در جام جهانی را تجربه نکرده اند یا یکی دو بار بیشتر در این مسابقات حضور نداشته اند. از طرفی آن ها معتقدند با این اقدام فیفا و افزایش پراکندگی حضور تیم های حاضر در مسابقات، به تعداد علاقه مندان و فوتبال دوستان اضافه خواهد شد و همین مسئله می تواند به ایجاد بسترهای فرهنگی و اقتصادی مناسب در برخی کشورها منجر شود.
عبرت فوتبال از تجربه ناموفق لیگ ملت های والیبال
افزایش تیم های حاضر در جام جهانی به 48 تیم ریسک بزرگی است که اینفانتینو مشتاق به انجام آن است، اتفاقی که در فدراسیون جهانی والیبال هم رخ داد اما نتیجه ای که مطلوب سران این فدراسیون بود حاصل نشد. در سال 2018 مسابقات جهانی والیبال به جام ملت های والیبال تغییر نام داد و البته شکل و شیوه برگزاری آن هم تغییر کرد و هدف از این تغییرات فراهم کردن امکان تماشای والیبال از نزدیک برای خانواده ها در سراسر جهان بود چرا که سران فدراسیون جهانی والیبال معتقدند والیبال ورزشی خانوادگی است. هدفی که دنبالش بودند بسیار مطلوب بود اما تقسیم میزبانی بین قاره های مختلف به سفر و پروازهای طولانی منجر شد که نتیجه آن خستگی مفرط بازیکنان و درگیری آن ها با پدیده «جت لگ» و به تبع آن آسیب دیدگی های زیاد و طولانی و افت کیفی مسابقات جهانی والیبال بود. اتفاقی که در پایان مسابقات صدای اعتراض مربیان و بازیکنان و دیگر عوامل تیم ها را درآورد. همه این مسائل دست به دست هم داد تا مسئولان فدراسیون جهانی والیبال با آسیب شناسی ، نواقص را رفع کنند که نتیجه آن کاهش مسابقات از 15 به 12 مسابقه بود، ضمن این‌که مقرر شد مسابقات یک هفته در میان برگزار شود تا بازیکنان فرصت استراحت و ریکاوری داشته باشند. البته شرایط اقتصادی حاکم بر جهان به ویژه پس از شیوع کرونا، هزینه های میزبانی را بسیار بالا برد و اکثر مسابقات جهانی و قاره ای به میزبانی مشترک چند کشور برگزار می شود تا هزینه ها تعدیل شود. با این حال بسیاری معتقدند طرح افزایش تیم های حاضر در جام جهانی به 48 تیم طرحی از پیش شکست خورده است و فیفا ناچار خواهد شد دوباره به همان 32 تیم بسنده کند اما گویا تا مثل فدراسیون جهانی والیبال دست به ریسک نزند و خود به نتیجه نرسد تصمیم اش را عوض نخواهد کرد.