ابر ناقض حقوق بشر

بررسی دقیق مواضع حقوق بشری امریکا به صراحت تأییدکننده این واقعیت است که دولتمردان این کشور موضع‌گیری در خصوص وضعیت حقوق بشر در جهان را نه بر اساس قضاوت‌های بی‌طرفانه و مبتنی بر واقعیات که بر مبنای ترجیحات و منافع سیاسی صورت می‌دهند و همین رویه موجبات استفاده ابزاری امریکا از موضوع حقوق بشر در سطح بین‌المللی را فراهم ساخته، کمااینکه همین رویه باعث شده است امریکا در بررسی وضعیت حقوق بشر کشور‌ها در موارد متعدد چشم خود را به روی نقض فاحش حقوق انسان‌ها از سوی دولت‌های همسو و وابسته به خود ببندد، به همین دلیل است که اعتبار و وجاهت مواضع حقوق بشری امریکا در جهان نزد مراجع، نهاد‌ها و صاحبنظران مستقل به شدت مخدوش و مغشوش است. عملکرد امریکا به عنوان ابرناقض حقوق بشری طی سال۲۰۲۱ مؤید آن است که این کشور به‌سان سال‌های گذشته، همچنان در سطوح مختلف و گسترده‌ای به نقض حقوق اساسی و بعضاً اولیه بشری پرداخته است تا جایی که گزارش‌های متعدد بین‌المللی نیز حتی با نگاه جانبدارانه خود قادر به چشم‌پوشی از برخی اقدامات این کشور مانند کشتار خودسرانه توسط پلیس، اقدامات خودسرانه نظام قضایی و دخالت آن در فجایع انسانی در فلسطین، افغانستان و یمن نبوده‌اند.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی مبسوط به بررسی اقدامات ضدحقوق بشری امریکا، به عنوان بزرگ‌ترین ناقض این حقوق اساسی، در دو سطح داخلی و بین‌المللی و تبیین ابعاد و تبعات گوناگون و بلندمدت اقدامات این کشور در حیطه حقوق بشر پرداخته است که شما خلاصه‌ای از آن را می‌خوانید. مصادیق نقض حقوق بشر در سطح بین‌المللی
نظامی‌گری
تبعات محیط زیستی


تغییرات اقلیمی بر طیف گسترده‌ای از حقوق اولیه انسانی ازجمله حق زندگی، توسعه، غذا، بهداشت، آب و مسکن تأثیرات جبران‌ناپذیری دارند، به همین دلیل نهاد‌های بین‌المللی تغییرات آب و هوایی را یک مشکل حقوق بشری و راه‌حل آن را عملکرد در چارچوب‌های حقوق بشری می‌بینند.
اما مسئله‌ای که کمتر به آن پرداخته شده سهم جنگ‌ها و نظامی‌گری کشور‌هایی مانند امریکا و بررسی هزینه محیط زیستی اقدامات پنتاگون در تسریع روند تغییرات اقلیمی و سلب حقوق اولیه انسانی از مردم جهان است. نهاد‌های وزارت دفاع این کشور یکی از بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان سوخت‌های فسیلی در جهان هستند. هرساله بیش از ۱۰۰میلیون بشکه نفت تنها برای تأمین سوخت کشتی‌ها، خودروها، هواپیما‌ها و تجهیزات عملیات‌های زمینی امریکا در کشور‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ میزانی که می‌تواند تأمین‌کننده انرژی ۴میلیون سفر به دور دنیا باشد.
پایگاه‌های نظامی این مراکز در سراسر جهان به عنوان مکان‌های آلوده‌ساز شناخته شده‌اند. در دو دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی، نیروی دریایی امریکا میلیون‌ها گالن پسماند رادیویی فعال در پایگاه دریایی پرل هاربور دفع کرده است. تمامی این پایگاه‌ها برای انجام مأموریت‌های خود، به حجم بالایی از سوخت فسیلی نیاز دارند. از سوی دیگر نگهداری این پایگاه‌ها خود مسئله‌ای هزینه‌ساز در حوزه انرژی است. تنها در سال مالی ۲۰۱۷، وزارت دفاع این کشور ۵/۳ میلیارد دلار برای گرمایش و سرمایش دستگاه‌ها و تأمین برق تأسیسات نهادهایش هزینه کرد. ساختمان پنتاگون به تنهایی عامل انتشار ۲۴ میلیون و ۲۰ هزارو ۵۵ متریک تن گاز گلخانه‌ای در سال است.
سوخت‌های عملیاتی، شاخص مصرف انرژی هنگام احتساب انرژی در حوزه عملیات متفاوت است. انرژی عملیاتی - انرژی مورد نیاز برای آموزش، حرکت و نگهداری نیرو‌های نظامی و سکو‌های تسلیحاتی- حدود ۷۰ درصد سوخت مصرفی وزارت دفاع امریکا را تشکیل می‌دهد. در سال ۲۰۱۶، وزارت دفاع امریکا حدود ۸۶ میلیون بشکه نفت به منظور پیشبرد عملیات‌های خود مصرف کرده است. به طور‌کلی، برآورد‌ها نشان می‌دهد نیروی هوایی امریکا (حدود ۵۰درصد) و به دنبال آن نیروی دریایی (حدود ۳۳درصد) و ارتش این کشور (حدود ۱۵درصد) بیشترین سهم مصرف انرژی را از این میزان دارند.
جنگ‌های امریکا در غرب آسیا اصلی‌ترین حوزه مصرفی سوخت در پنتاگون در بخش هوایی این نهاد، به‌ویژه در جت‌هاست. طی هر مأموریت هوایی، صرف‌نظر از سوخت مصرفی در عملیات‌های پشتیبانی زمینی و دریایی آن، صد‌ها تن CO۲ فقط از هواپیما‌ها و جت‌ها در هوا آزاد می‌شود. عراق، افغانستان، یمن، سوریه و پاکستان طی دو دهه اخیر میزبان حملات هوایی گسترده‌ای از جانب امریکا بوده‌اند. علاوه بر این، در بسیاری از این کشور‌ها امریکا پایگاه‌های نظامی تأسیس و مواد و تجهیزات بسیاری را به آنجا منتقل کرده است. مؤسسه پژوهشی واتسون در گزارشی با در نظر گرفتن سوخت مصرفی در مرکز فرماندهی- مسئول عملیات‌ها در افغانستان، عراق و سوریه- سهم جنگ‌های علیه تروریسم امریکا در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را ۲۴درصد برآورد کرده است. بر این اساس تنها از سال مالی ۲۰۰۱ تا سال مالی ۲۰۱۸ امریکا حدود ۴۴۳میلیون متریک تن گاز گلخانه‌ای در عملیات‌های نظامی برون‌مرزی (با مداخله غیرمستقیم و مستقیم) منتشر کرده است.
پسماندها: این زباله‌های نظامی را می‌توان در دو دسته کلی تقسیم کرد: ۱. پسماند‌های شیمیایی و ۲. پسماند‌های هسته‌ای.
۱. سایت‌های نظامی مجهزشده به امکانات تحقیقاتی در حوزه جنگ شیمیایی، ساخت و تعمیر هواپیما، کشتی و تانک، پایگاه‌های آموزشی و مانور، و چاله‌های دفع زباله‌های نظامی از جمله مکان‌ها و عوامل مهم آلودگی شیمیایی هستند. برخی آلاینده‌های این بخش شامل حلّال‌های تمیزکننده فلز، آفت‌کش‌ها، روغن‌های ماشین‌کاری، مواد فلزی و مواد شیمیایی مورد استفاده در مواد منفجره است که بعضاً ماندگاری بسیاری در محیط زیست دارند. اخیراً مطالعه‌ای در مورد شیرخشک تولید شده در ایالات متحده نشان داده است به دلیل مجاورت زمین‌ها و آلوده شدن آب‌های کنار پایگاه‌های داخلی امریکا، همه انواع سویا و فرمول‌های مبتنی‌بر شیر، آلوده به پرکلرات هستند.
۲. از اولین بمب هسته‌ای که این کشور در نیومکزیکو در سال ۱۹۴۵ منفجر کرد تا سال ۲۰۱۴ امریکا، بیش از ۲ هزار سلاح هسته‌ای را در دیگر نقاط جهان (زیرزمین، زیر آب و در فضا) آزمایش کرده است. برخی برآورد‌ها حاکی از این است که تاکنون معادل بیش از ۲۹ هزار بمب هیروشیما توسط امریکا در جو آزمایش شده و بیش از ۹۰پوند پلوتونیم آزاد کرده است. این آزمایشات در کنار آسیبی که بر کارکنان و خانواده‌های این مراکز تحقیقاتی و نظامی دارد، بر مردمانی که در حیطه جغرافیایی و جوی آن‌ها زندگی می‌کنند نیز تأثیر بسیاری داشته است که کمتر به آن توجه می‌شود. پسماند‌های هسته‌ای موجود در سایت‌های زمینی و امواج رادیو اکتیو ساطع‌شونده از آن‌ها نیز مسئله دیگری است که با توجه به حجم فعالیت‌ها و آزمایش‌های هسته‌ای امریکا تأثیر چشمگیری در تغییرات اقلیمی داشته است.