مخاطب ما در تربیت جنسی والدین هستند نه کودکان
همتیفر، رئیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک در گفتوگو با «شهروند» درباره ورود این سازمان به بحث تربیت جنسی کودکان میگوید: «وقتی از تربیت همهجانبه یا شکلگیری هویت که وظیفه ذاتی سازمان تعلیموتربیت کودکان است، صحبت به میان میآید، خودبهخود هویت جنسیتی یکی از این عناصر به شمار میرود.»
او ادامه میدهد: «در این تهاجمی که وجود دارد، از نامگذاری اسم کودکان گرفته تا آنچه محصولات فرهنگی گفته شده، میتواند نقش مهمی در تربیت کودک داشته باشد، حتی محیطی که در آن هستند، در این بخش قرار میگیرد. در کل، در نگاه کلان دغدغه این ماجرا وجود دارد، اما در نگاه جزئی، در این بخش ورودی پیدا نکردهایم.»
رئیس سازمان تعلیموتربیت کودک میگوید: «برخی از آموزشها در نگاه کلان به این موضوع برمیگردد که کودک فهم کلی از جنسیت خودش داشته باشد. این نگاه در بخش کلان است که بحث تربیت جنسی و هویتی کودک در آن قرار میگیرد. اما اگر بخواهیم بگوییم که بهصورت جزئی به این بخش ورود کردهایم، این اتفاق هنوز رخ نداده است.»
او بر این اعتقاد است که نباید بهصورت جزئی به این موضوع نگاه شود و باید از سیاستهای کلی جدا شود، زیرا هویت ابعاد مختلفی دارد که بحث جنسی و جنسیت یکی از آنهاست که به اقتضای بوم و ارزشهایی که داریم، باید در نظر گرفته شود.
همتیفر تاکید میکند که سن کودکی اقتضائاتی دارد و وقتی ما از تربیت جنسی خصوصا تربیت اسلامی صحبتمیکنیم، مخاطب ما کودک نیست. در واقع این والدین هستند که باید آموزش ببینند. در چنین مواقعی اخلاق جنسی والدین است که موضوعیت پیدا میکند و جامعه بهویژه فضای مجازی باید مورد رصد و پایش قرار بگیرد. اینکه آیا مصرفی که کودک در این فضا دارد، کنترل شده است، باید مورد توجه قرار گیرد یا اینکه مربی و سیاستهایی که ما در فضاهای آموزشی مانند کودکستانها داریم آیا مناسب تربیت جنسی کودک هست یا نه. برای مثال آیا مربی یک مهد باید خانم باشد یا مربی آقا هم به نحوی در کنار آن قرار بگیرد. اینها مسائلی است که در این حوزه مورد توجه قرار میگیرد.