فراموشی مطالبه مرگ مهسا اجحاف به آیندگان است

فرزانه ترکان: گشت ارشاد بیشتر قدرت‌ را در مناطق پایین شهر به‌رخ می کشد تا اینکه درپی اصلاح حجاب باشد آرمان امروز- رها معيري: اين روزها جامعه بيش از هر زمان ديگري به‌دنبال مطالبه برخورد با افرادي است که مي‌خواهند تذکرات در رابطه با بدحجابي را به يک موضوع مجرمانه و با برخورد قهري و سلبي تبديل کنند. برکسي پوشيده نيست که حجاب  يک امر و اصل فرهنگي است و اگر اتفاق تلخي مانند مرگ مهسا اميني به بهانه برخورد با بدحجابي رخ داد، جامعه و مسئولان آن را فراموش نکنند و از تکرار آن جلوگيري نمايند. موضوعي که هميشه وجود داشته و مي‌تواند اين‌بار نيز تکرار شود، چون ذهن کم حافظه رسانه‌ها و مسئولاني که دائم و در اوج بحران، صحبت از پيگيري ماجرا مي‌دهند و فراموشکار است. هنوز کسي نمي‌داند که نيروي انتظامي با آن راننده‌اي که مادري جلويش فرياد مي‌زد که «دخترم مريض است» يا آن ماموري که مي‌خواست با وسيله زنده‌گيري حيوانات يک دختر را به داخل وَن «راهنمايي» کند، چه برخوردي انجام داد يا اينکه اصلا آنها در قبال کاري که انجام دادند، آيا «ارشاد» شدند يا خير! اماآنچه که در قبال مرگ مهسا اميني رخ داد، شايد بتواند پاياني بر اين اتفاقات تلخ باشد، اما در شرايطي که جامعه و مسئولان آن را فراموش نکنند و با تنبيه و مجازات مقصران و تغيير رويکرد در موضوعاتي که مردم با آن مخالفند، صورت بگيرد.
موضوعي که اين روزها در دستور کار سه قوه قرار گرفته و پس از اينکه دادستاني دستور پيگيري علت فوت اميني را داد و رئيس جمهور کشورمان، وزير کشور را مامور بررسي پرونده اين دختر 22 کرد، کميسيون داخلي مجلس شوراي اسلامي نيز پيگير تحقيق در رابطه با درگذشت مهسا اميني شد.  
اين اتفاق در شرايطي رخ مي‌دهد که خانواده مهسا اميني، در گفت‌وگو با يکي از رسانه‌ها، ابتلاي او به هر‌گونه بيماري را رد کرده‌اند، اين درحالي است که چندي پيش برخي از رسانه‌ها از ابتلاي بيماري مهسا اميني خبر داده بودند. اما امجد اميني گفته است: «برخلاف گفته دخترم (مهسا) هيچ بيماري نداشته و پيش از بازداشت کاملا سالم بوده. ژينا (مهسا) هيچ بيماري‌اي نداشته و کساني که مي‌گويند او صرع يا بيماري زمينه‌اي داشته دروغ مي‌گويند. ژينا نه صرع داشت، نه بيماري قلبي. بيشترين بيماري‌اي که داشته سرماخوردگي بوده. همه اين‌ها را از خودشان درآورده‌اند. اين فيلمي هم که از بازداشتگاه نشان دادند، تقطيع شده بود. چرا آن موقع که دخترم را از ون پياده کردند، نشان ندادند؟ چرا نشان ندادند در راهروهاي بازداشتگاه چه اتفاقي افتاده؟»
سکوت وفراموشي، ريشه در ظلم مضاعف دارد
با اين اوصاف شايد يکي از نقاط تاريک مرگ مهسا اميني، گزارش پزشکي قانوني باشد که اعلام کرده‌اند که طي سه هفته آينده گزارش مرگ اين دختر را اعلام خواهند کرد. در اين ميان کارشناسان اجتماعي و حقوقدانان براين باروند که اين تاخير در صدور اعلام فوت به‌دليل کاهش تب و تاب و مطالبه‌گري جامعه است و به‌نوعي فراموشي اقدامات مقصران اين حادثه. همچنين آنها براين باورند که بايد تضاميني وجود داشته باشد که ديگر از بروز اينگونه اتفاقات تلخ جلوگيري شود، کما اينکه اتفاقات مشابه تلخ گذشته، علامت سوال بزرگي جلوي ضمانت اجرايي آنها گذاشته است. در اين رابطه دکتر فرزانه ترکان، فعال سياسي اصلاح طلب و کارشناس حوزه زنان به خبرنگار «آرمان امروز» مي‌گويد: «ما از امروز با يک مطالبه جدي از سوي رسانه‌ها، مردم و حتي مسئولان روبه‌رو هستيم و آن برخورد با افرادي است که مي‌خواهند با موضوعات فرهنگي مانند حجاب، برخورد قهري و سلبي انجام دهند. از سوي ديگر يک دختر 22 ساله با هزار آرزو و اميد، فوت کرده و حالا جامعه مي‌خواهد دليل مرگ دلخراش او را متوجه شود. اما آنچه که مهم است بايد مطالبه مردم از سوي مسئولان جدي گرفته شود و اگر اکثريت جامعه موافق برداشتن يک طرح يا برچيده شدن «گشت‌هاي امنيت اخلاقي» هستند، بايد به اين مطالبه عمومي توجه شود. قطعا سکوت در برابر اين موضوع ريشه در ظلم مضاعف دارد.
نمايندگان بايد پاسخگوي مردم باشند


روز گذشته رئيس مجلس شوراي اسلامي، کميسيون امور داخلي مجلس را مسئول رسيدگي اين پرونده کرده است تا ابعاد درگذشت مهسا اميني را در مقر پليس بررسي کند و گزارش آن را به مجلس بدهد. همزمان جلال رشيدي کوچي، نماينده مجلس شوراي اسلامي از «آغاز کار کميته حقيقت ياب مجلس» خبر داد و گفت: «علت مرگ خانم اميني چه در اثر ضرب و شتم و چه در اثر سکته باشد مورد بررسي دقيق قرار مي‌گيرد و گزارش دقيق به مردم توسط مجلس ارائه مي شود.» همزمان بهزاد رحيمي، نماينده شهرهاي سقز و بانه در مجلس شوراي اسلامي که همشهري مهسا اميني است گفته: «در حال حاضر استيضاح وزير کشور يکي از درخواست‌هاي ما در مجلس شوراي اسلامي است ‌اما ما منتظر روشن شدن ابعاد مختلف درباره چگونگي فوت مهسا اميني و همچنين پاسخگويي وزير کشور در رابطه با اين مساله هستم. چانچه بعد از ارائه توضيحات وزير کشور به اقناع لازم نرسيديم و با توجه به برخوردي که نيروي انتظامي به عنوان گشت ارشاد انجام داده و مورد تاييد ما نيست، براي بهبود نحوه برخورد آنها با مسائل مختلف از جمله حجاب، بحث استيضاح وزير کشور قابل طرح خواهد بود. براي اينکه تصميم شتاب‌زده‌اي نگيريم فعلا منتظر اطلاع‌رساني در اين زمينه هستيم.»
با اين حال فرزانه ترکان معتقد است که پيگيري اصلي اين امر برعهده نمايندگان مجلس است و آنها بايد مطالبه کنند و پيگير حق و حقوق عامه و جامعه‌اي باشند که به آنها راي داده‌ است تا بر کرسي قانونگذاري بنشينند، وي در ادامه مي‌افزايد: «سکوت و فراموشي اين ماجراي تلخ مي‌تواند سکوت در قبال ظلم‌هايي باشد که در گذشته رخ داده و تظلم خواهي که بر عهده کنشگران اجتماعي و نمايندگان مجلس است، مي‌تواند از تکرار اينگونه اتفاقات تلخ در آينده جلوگيري کند. امروز برخي سعي دارند که اتفاقي که براي اين دختر شهرستاني رخ داده به فراموشي سپرده شود. مثلا رشته تخصصي من پزشکي است و به‌خوبي مي‌دانم که گزارش پزشکي قانوني مي‌تواند کمتر از سه هفته و در مدت چند روز آماده شود، اما وقتي موضوع 21 روز بعد به ميان مي‌آيد، نشان مي‌دهد که مي خواهند تب تاب مرگ مهسا و مطالبه‌گري مردم به‌دت فراموش سپرده شود. پزشکي قانوني مي‌تواند علت مرگ را تا 24 ساعت اعلام کند و ظاهرا قرار است که اين اتفاق را با اتفاقات ديگر که در جامعه رخ مي‌دهد، به‌دست فراموشي سپرده شود. به‌نظر من اين کار بسيار غير اخلاقي است. اگر نماينده‌اي توئيت مي‌زند و وعده پيگيري مي‌دهد بايد در قبال گفته‌هايش احساس مسئوليت کند و گزارش عملکرد خود را به مردم و کساني که به آنها راي داده‌اند، ارائه دهد. اينکه در اوج يک اتفاق ما صحبتي کنيم و سپس آن را فراموش نماييم، به‌نظر من اين کار خلاف اخلاق است. پزشکي قانوني بايد به مردم زودتر پاسخ دهد و نظام پزشکي ما به‌عنوان نظامي غير دولتي بايد اين موضوع را پيگيري نمايد. همچنين رسانه‌ها و احزاب سياسي ما موظف هستند که اين اتفاق را پيگيري نمايند و نگذارند خون مهسا يا مهساهاي ديگر در آينده پايمال شود و به‌عنوان وجدان بيدار جامعه عمل کنند.
لايحه حفظ کرامت زنان چه شد؟‌
اين گفته‌ها در شرايطي مطرح مي‌شود که چند روز پيش انسيه خزعلي، معاون امور زنان و خانواده رياست جمهوري در توئيتي نوشت: «در واقعه ناگوار حاضر با ارسال نامه رسمي به وزارت کشور به دنبال توضيح بيشتر ماجراي حادث شده‌ايم، همچنين همچنين لايحه حفظ کرامت زنان را دائما از مجلس پيگيريم! اين ماجرا بيش از گذشته تذکر مي‌دهد که اجراي قوانين نيازمند فرهنگ‌سازي تاثيرگذار است.» با اين حال 12 سال است که اين لايحه هنوز اجرايي نشده است و عمر 3  مجلس و دوران رياست جمهوري به اجرايي شدن آن قد نداده است. در اين ميان فرزانه ترکان معتقد است که: «مشکل کشور ما اين است که افراد قبل از اينکه به سمتي برسند و در جريان بحبوحه و کوران انتخابات سخني مي‌گويند يا وقتي در آن جايگاه قرار مي‌گيرند، حرف‌هاي مردم پسند مي‌زنند، اما هيچ ارگان و نهادي پيگير اين موضوع نيست که وعده هايي که آنها داده‌اند، آيا محقق شده يا خير. بازهم اين موضوع به رسانه‌ها و خبرنگاران باز مي‌گردد که مطالبه‌گر جامعه باشند تا وعده‌هاي آنها به‌دست فراموشي سپرده نشود. اگر موضوع خانم زهرا بني يعقوب يا افراد ديگري که در بازداشتگاه‌ها يا زندان‌ها به آنها ظلم شده و کسي پيگير احقاق حق آنها نشده، در سال‌هاي گذشته پيگيري مي‌شد، حالا  ما به اين وضعيت دچار نمي‌شديم.»