کارنامه یک ساله جبلی؛ نیاز به تلاش بیشتر

یک سال پیش در چنین روزی، رهبر انقلاب، پیمان جبلی را به عنوان رئیس جدید سازمان صداوسیما و جایگزین عبدالعلی علی‌عسکری منصوب کردند. جبلی بلافاصله پس از حضور در جایگاه رئیس، تصریح کرد که برای «تحول» در این سازمان آمده است. به همین دلیل حالا و پس از فرصتی یک ساله به رئیس جدید رسانه ملی برای اجرای سیاست‌های ابلاغی رهبر انقلاب، زمان مناسبی برای تحلیل و بررسی عملکرد پیمان جبلی در جایگاه سکاندار مهم ترین و بزرگ ترین سازمان رسانه‌ای جمهوری اسلامی است. نگاهی دقیق به حکم رهبر انقلاب برای پیمان جبلی نشان می‌دهد در حکم ایشان، چهار کارکرد رسانه ملی، چهار اولویت این سازمان و چهار اقدام اجرایی برای جامه عمل پوشانیدن به این اولویت‌ها ذکر شده است که در این ارزیابی، شاخص های مختلف را در قالب نیاز به تلاش بیشتر (ضعیف)، قابل قبول، خوب و خیلی خوب بررسی کرده‌ایم. کارکردها: 1- ارتقای آگاهی و معرفت عمومی بین چهار کارکردی که در حکم انتصاب ذکر شده، این مورد که از قضا به عنوان مورد اول آمده، کمترین تلاش و هزینه را به خود اختصاص داده است. نقطه اوج برنامه‌هایی این‌چنین را می‌توان «بدون توقف» شبکه سه دانست که آن هم نه به علت کیفیت ساخت بالا، بلکه به علت پخش از پربیننده‌ترین شبکه و در پربیننده‌ترین ساعات، بیشترین بیننده را به خود اختصاص می‌دهد. از میان برنامه‌های جدید یک سال گذشته می‌توان به مواردی مانند «ساعت سینما»، «اتم»، «محیا»، «آقای قاضی» و «سینما هویت» اشاره کرد که اغلب آن‌ها مخاطب چندانی نداشتند. در این میان برنامه مناظره‌محور «شیوه» ‌را که در حوادث اخیر روی آنتن رفت، می‌توان استثنا دانست. عملکرد رسانه ملی در این مورد ضعیف است و نیاز به تلاش بیشتر دارد. 2- مقابله با تحریف و تفتین رسانه ملی مهم ترین نهادی است که وظیفه مقابله با امواج خصمانه تحریف و تفتین را دارد. مدیران رسانه در پاییز 1400 با دو اتفاق مواجه شدند که نیازمند ایفای جدی این نقش بود: غائله هک سیستم توزیع بنزین و اعتراضات اصفهان. عملکرد رسانه ملی در اتفاق اول، کم‌نقص و در دومی، قابل قبول بود. سازمان صداوسیما با ورود به موقع، سرنخ انتشار اخبار غائله بنزین را به دست گرفت و امواج خصمانه تحریف و تفتین را ناکام گذاشت. در اعتراضات اصفهان نیز تلویزیون دوربین را به میان معترضان برد و حتی با تصاویر هوایی، ماجرا را پوشش داد. با این حال با ادامه اعتراضات، نحوه پوشش رسانه‌ای آن نیز تغییر کرد که البته نه چندان حرفه‌ای، اما با توضیحات بعدی، جبلی حکایت از آن داشت که تغییر رویکرد به نوعی بر رسانه ملی تحمیل شده است. با این حال شرایط با پخش چند گزارش پرحاشیه و جنجالی از یارانه‌ها در اردیبهشت تغییر کرد و بعد به ماجرای فروریختن ساختمان متروپل آبادان رسید. این روزها به نظر می‌رسد از آن چه در تحول بخش‌های خبری تلویزیون باقی مانده، تغییرات فرمی و شکلی است و عملاً محتوا به دوره قبل بازگشته است و می‌توان گفت مرجعیت خبری صداوسیما به شدت تهدید شده و در وضعیت مناسبی نیست. در عین حال در مجموع درباره مقابله با تحریف و تفتین می‌توان نمره قابل قبول به صداوسیما داد. 3- بهره‌مندی همگان از جلوه‌های زیبایی و هنر این مورد را احتمالا بیش از هرچیز در محصولات نمایشی می‌توان یافت. در میان محصولات نمایشی یک سال اخیر که عمده آن‌ها در دوره پیش از پیمان جبلی ساخته شده‌اند، به ندرت می توان  مجموعه‌ای باکیفیت و خوش‌ساخت شناسایی کرد. نمونه‌های معدودی چون «زیرخاکی 3» و «مستوران» از این جمله‌اند. در این میان یک مصداق مهم وجود دارد که با ورود صداوسیما به سینما، بعد از سال‌ها رخ داد: «موقعیت مهدی». با این حال، عملاً مصداق مهم دیگری وجود ندارد و کارنامه تولیدات رسانه ملی از این جهت، خالی است. با این حال با بازگشت سریال‌های خارجی، این مشکل موقتا کمابیش حل شده و حالا باید منتظر محصولات داخلی باکیفیت ماند. تلویزیون در این مورد، نیاز به تلاش بیشتر دارد. 4- پراکندن امید و نشاط در یک سال گذشته سریال‌های طنز پرشماری روی آنتن رفته که البته اغلب محصول دوران پیش از ریاست جبلی بر رسانه ملی است، اما از همه آن‌ها، تنها یک سریال شمار مخاطب قابل توجهی به خود اختصاص داده و رضایت نسبی مخاطب را به دست آورده است. «زیرخاکی 3» که به نوعی محصول مشترک دو رئیس اخیر صداوسیماست. در این یک سال، بقیه سریال‌های طنز موفق نبوده‌اند. تلویزیون البته در غیاب محصولات باکیفیت جدید، به بازپخش خیل سریال‌های طنز قدیمی دست زد که از سویی کمابیش موفق بود و از سوی دیگر فاصله کیفی آثار جدید را با سریال‌های پیشین نشان داد. در بین برنامه‌های غیرنمایشی، معدود برنامه‌هایی چون «خندوانه» بود که در این یک سال، توانست مخاطب را بخنداند. در عرصه مسابقات نیز «عصر جدید» و «دورهمی» توفیق یافتند، هرچند برنامه مهران مدیری به قوت فصل‌های قبل نبود. بقیه مسابقات تلویزیونی از قبیل «تهمتن»، «کهکشان»، «زوجینو» و... گاه با صرف هزینه‌های زیاد تولید، به جایی که باید نرسیدند و بعضی مثل «سیم آخر» شکست‌های سختی را پذیرفتند. در مجموع عملکرد تلویزیون در این زمینه، نیاز به تلاش بیشتر دارد.   اولویت‌ها: 1- هدایت فرهنگی در میان برنامه‌های شاخص تلویزیون، به سختی می‌توان مواردی را یافت که «فرهنگ» و «هنر» را به عنوان موضوع اصلی برگزیند. جالب آن که شماری از برندهای تلویزیون نیز در این مدت تعطیل شده اند یا خبری از آن‌ها نیست. برنامه «کتاب باز» که مورد وثوق اغلب طیف‌های مخاطب بود، بلاتکلیف است. در حوزه سینما تقریبا برنامه خاصی وجود ندارد. اغلب برنامه‌های سینمایی تلویزیون تعطیل‌اند و «هفت» نیز روی آنتن نمی‌رود. عملکرد رسانه ملی در این مورد نیز ضعیف بوده و نیاز به تلاش بیشتر دارد. 2- تقویت روحیه و احساس هویت ملی و انقلابی رسانه ملی به این اولویت توجه ویژه‌ای دارد و سریال‌های انقلابی هرچند گاه با کیفیت پایین، همواره بخشی از تولیدات سالانه سیما را تشکیل می‌دهند. بهترین آثار در این زمینه را می‌توان «زیرخاکی» و «ایرانگرد» دانست که یکی به احساس هویت انقلابی و دیگری به احساس هویت ملی کمک می‌کند. ساخت آثاری چون «راز ناتمام»، «نجلا»، «بی‌نشان» و «وضعیت زرد» را نیز می‌توان برای اجرای همین اولویت دانست. فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» نیز نمونه تام و تمامی از اجرای این اولویت در سیماست. «برسد به دست فردا» و «پهلوون» از معدود برنامه‌های جدید در این زمینه بود که در یک سال اخیر پخش شد. عملکرد صداوسیما در این زمینه خوب بود. 3- ترویجِ سبک زندگی اسلامی-ایرانی در یک سال اخیر، تلویزیون برنامه‌های متعددی را در زمینه ترویج سبک زندگی اسلامی - ایرانی، روی آنتن برده است. ساخت فصل‌های جدید برنامه‌های «زوجینو» و «کودک شو» و حفظ برنامه محبوب «طبیب» با وجود اشتباه مجری و کارشناس، اتفاقاتی مثبت بود. از نقاط ضعف سیما در اجرای این اولویت، می‌توان به ضعف‌های برنامه «مامان‌ها» در فصل دوم –به خصوص به علت تغییر مجری- اشاره کرد که به این برنامه ضربه زد. اتفاق ویژه در این میان، سریال «تازه وارد» بود که به موضوع فرزندآوری می‌پرداخت. در نهایت اگرچه همچنان آگهی‌های بازرگانی تلویزیونی، یک معضل بزرگ‌اند، اما صداوسیما در زمینه ترویج سبک زندگی اسلامی-ایرانی، خوب عمل کرد. 4- افزایش همبستگی ملی افزایش همبستگی ملی، از آن دست اولویت‌هایی است که مناقشه فراوانی بر سر مصادیق آن وجود دارد. گاه برخی برنامه‌ها و سریال‌ها که کارکردهای مناسب دیگری دارند، اما در اجرای این اولویت -که به خصوص در شرایط کنونی کشور بسیار مهم است- دچار حواشی می‌شوند؛ مواردی مانند «گاندو» و «جهان آرا» چنین شرایطی دارند. رسانه ملی در زمینه افزایش همبستگی ملی، اقدامات مناسبی نیز انجام داد. پوشش اعتراضات مردم اصفهان و ماجرای بنزین که مانع از گسترده شدن اتفاقات و افتادن سرنخ دست رسانه‌های خارجی و ارائه روایت اول شد، در نهایت به شکل غیرمستقیم، به افزایش همبستگی ملی کمک کرد. در این مورد عملکرد صداوسیما را می‌توان خوب دانست.   اقدامات اجرایی: 1- ارتقای سرمایه انسانی ریاست جدید صداوسیما نیز در ادامه روندی که عبدالعلی علی‌عسکری در سال‌های آغازین فعالیت خود شروع کرد، دست به جوان‌گرایی در سطح مدیران ارشد زد. این جوان‌گرایی از سویی با تحسین‌هایی مواجه شد و از سوی دیگر با انتخاب مدیران از طیف‌های خاص فکری و بعضی همکاران سابق مدیران ارشد، انتقادهایی در پی داشت. در این زمینه اقدام قابل لمسی در اداره دانشگاه صداوسیما هم دیده نشد. همچنین ارتقای سرمایه انسانی رسانه ملی، از طریق بازگشت بعضی چهره‌های کاربلد گذشته به وقوع نپیوست. عملکرد رسانه در این زمینه قابل قبول بود. 2- رشد کیفی برنامه‌ها به گواه آمارهای رسمی مرکز تحقیقات صداوسیما از میزان بیننده برنامه‌ها، این اتفاق عملاً رخ نداده است. کاهش درصد مخاطب پربیننده‌ترین‌ها به حدود 30-35 درصد و موج سریال‌های 10-15 درصدی، نشان از شکست جدی سیاست‌ها برای اجرای این اقدام دارد. بهترین مصداق این اتفاق را می‌توان در شب عید دانست که همیشه زمان پخش بهترین برنامه‌های تلویزیون بود، اما در تحویل سال 1401، اوضاع تلویزیون به معنای واقعی کلمه، خراب‌تر از سال‌های گذشته بود. صداوسیما در این مورد ضعیف عمل کرد و نیاز به تلاش بیشتر دارد. 3- بهره‌گیری از ابتکار یافتن ابتکارات در صداوسیما در یک سال اخیر، کاری سخت، اما شدنی است. در این دوره، اتفاق بزرگی چون جدا کردن بخش‌های خبری از شبکه‌های مختلف و انحصار آن‌ها در شبکه خبر به وقوع پیوست که از سویی کنداکتور را برای مانور مدیران آزاد و از سوی دیگر برنامه‌های سیما را از حواشی سیاسی اخبار، کمابیش دور کرد. در این دوره همچنین برنامه «حسینیه معلی» -که البته نمونه خارجی دارد- با اقتضائات داخلی و با کیفیت مناسب ساخته  و  پخش شد. همچنین سریال «آقای قاضی» نیز ساخته شد و روی آنتن رفت که شیوه‌ای کمابیش تازه برای ارائه مفاهیم به مخاطب به کار می‌برد و کیفیت قابل قبولی دارد. 4- تلاش شبانه‌روزی برخلاف 11 مورد قبلی، «تلاش شبانه‌روزی» عملاً از سوی منابع خارج از رسانه ملی، قابل بررسی نیست؛ شواهدی نیز وجود ندارد که وقوع یا وقوع نیافتن  آن را اثبات کند.       سیدحسین حسینی: عده‌ای نمی‌خواهند جبلی موفق باشد سیدحسین حسینی، مجری رادیو و تلویزیون از جمله چهره‌هایی است که نگاهی مثبت به تحولات رسانه ملی دارد. او ضمن تاکید بر روند رو به جلوی معاونت سیاسی، معتقد است باید فرصت بیشتری به معاونت سیما و شبکه‌های تلویزیون داده شود. گزیده صحبت‌های این فعال رسانه‌ای را در گفت‌وگو با خراسان می‌خوانید: «آقای جبلی در زمانی به ریاست صداوسیما برگزیده شد که گروه خاص و ویژه‌ای می‌خواستند آقای علی‌عسکری همچنان در رأس کار بماند. حقیقتا به نظرم تصمیم رهبر انقلاب تصمیمی استثنایی بود. تقریبا هر رئیسی در سازمان داشتیم، جز آقای سرافراز که خودشان استعفا  کردند، دو دوره‌ای بودند. با شواهد مختلف، به نظرم آقا انتظار تحول بزرگی در سازمان داشتند که آن گروه از پس آن برنمی‌آمد. آقای جبلی در شرایطی سازمان را تحویل گرفت که ریزش شدید مخاطب داشتیم و ایشان خودش هم بر این مسئله تأکید کرد که سازمان عمده مخاطبانش را از دست داده. به نظر من چون یکی از کارکردهای اصلی صداوسیما اطلاع‌رسانی است، ضعف عملکرد شدید معاونت سیاسی در دوره آقای علی‌عسکری، باعث شده بود که مخاطب در یک قضاوت کلی، رسانه را ضعیف بداند. اعتماد نداشتن مخاطب به اخبار صداوسیما، ریزش شدید مخاطب و برنامه‌هایی که عمدتاً به روزمرگی دچار و محل امرار معاش گروه خاصی از مدیران و برنامه‌سازان شده بودند. آقای جبلی شروع به تحول کرد، اما نه با سرعت و عجله‌ای که آقای سرافراز داشت. بعد از استقرار تیم آقای جبلی، دو بحران پشت سر هم داشتیم. یکی موضوع اجتماع مردم اصفهان برای آب زاینده‌رود بود که پوشش خیلی خوب خبری داده شد؛ برخلاف همیشه که صداوسیما سعی می‌کرد تجمع و اعتراض را حقیر نشان بدهد، صداوسیما از تصاویر هوایی استفاده کرد، جمعیت را وسیع نشان داد و دوربین را از روبه رو نکاشت که جمع کمی را نشان بدهد. همین باعث شد که رسانه‌های معاند، کاملاً خلع سلاح شوند و بی‌بی‌سی، من‌وتو و ایران اینترنشنال همه مصرف‌کننده دست دوم تصاویری شده بودند که شبکه خبر تولید می‌کرد. بعد از آن هم ماجرای حمله هکری به پمپ های بنزین بود که در معاونت سیاسی پای کار بودند و لحظه به لحظه گزارش می‌دادند و توضیح می‌خواستند. اگر مقام مسئولی خلاف واقع می‌گفت، خبرنگار تحقیق می‌کرد که درست آن چیست و به مخاطب اطلاع‌رسانی می‌کرد. این دو مورد پشت سر هم و چند مورد دیگر مثل گزارشی که درباره آقای زاکانی در 20:30 پخش شد، به سرعت به عنوان یک کار زودبازده رسانه‌ای، نشان داد با همین افراد و امکانات، می‌توان چه کارهایی کرد که تیم قبل متأسفانه انجام نمی‌داد. به همین دلیل است که می‌گویم عده‌ای نمی‌خواهند جبلی موفق باشد. آقای جبلی در دانشگاه شریف، این سیگنال را داد که رسانه ملی می‌خواهد، اما کسانی هستند که اجازه نمی‌دهند. بنابراین چون آقایان جبلی و خدابخشی، کار خبر را بلدند، در این حوزه موفق عمل کردند، اما در سریال‌ها، برنامه‌های ترکیبی و ... به نظرم باید صبر کنیم و نتیجه را ببینیم. با توجه به صحبت‌هایی که شده بود و نقدهای آقای جلیلی به صداوسیما قبل از این که به عنوان قائم ‌مقام منصوب شود، الان که دیگر تمام فضای مدیریت دست‌شان است، باید صبر کنیم ببینیم در اولین فصلی که می‌شود انتظار داشت تعدادی از برنامه‌ها به ثمر و خروجی آنتن برسد، آن ادعاها چقدر توانسته جامه عمل بپوشد. به این ترتیب مثلا شاید مقطع نوروز 1402 ،مقطع بدی نباشد که بدانیم در سریال‌ها یا ویژه‌برنامه‌های نوروزی چه تغییراتی به وجود آمده است. متأسفانه چون سال گذشته کرونا وجود داشت و سازمان مجبور شد تعدادی از سریال‌هایش را پیش ‌پیش خرج کند، سریال‌های ماه رمضان 1401 خیلی چنگی به دل نمی‌زد. نکته بسیار مهم آن که نمی‌دانم چقدر منطقی است از آقای جبلی بخواهیم سازمانی را که پنج سال دست آقای علی‌عسکری بوده، در یک سال جمع‌وجور کند. باید کمی به آقای جبلی زمان داد؛ به خصوص با توجه به انتقادهایی که به آقای علی‌عسکری وارد بود. از بخش‌هایی که می‌توان سریع‌تر به نتیجه رسید، آنتن رادیوست. چون من هم در رادیو، معاونت سیاسی و هم تلویزیون کار کرده‌ام، به خودم اجازه می‌دهم که در هر سه ساحت اظهارنظر کنم. آقای بخشی‌زاده که در معاونت صدا حضور دارد، جزو معاونانی است که تغییر نکرد. ایشان با توجه به این که هم در نظارت سازمان کار کرده، هم برنامه‌سازی کرده و هم در سیما مدیریت کرده، به نظرم به همین دلیل تغییر نکردند. با توجه به این که برنامه‌سازی در رادیو به نسبت تلویزیون، آسان‌تر است، به نظر می‌رسد باید از رادیو هم انتظار داشت سریع‌تر به چارچوب دستور آقا بیاید؛ چراکه ما در رادیو سابقه برنامه‌سازی خوب هم داشتیم.»     کورش علیانی: صداوسیما در جهت مخالف این موارد، تاخته است! کورش علیانی نویسنده، مجری تلویزیون و فعال رسانه‌ای، نگاهی انتقادی به عملکرد این روزهای تلویزیون دارد. او  درباره چهار کارکرد رسانه ملی که در حکم پیمان جبلی آمده است، توضیح می‌دهد و اگرچه در این زمینه‌ها، مدیریت تلویزیون را ناموفق می‌داند. گزیده صحبت‌های علیانی را می‌خوانید: «وقتی از نقد کارنامه آقای جبلی سخن می‌گوییم، لَختی شدید سازمان‌ها را نادیده می‌گیریم. انگار هرکس منصوب شد، قادر مطلق آن دستگاه است و می‌تواند جزئیات را اجرایی کند. در این موارد، صداوسیمای ما نه ‌تنها ناموفق بوده، بلکه در جهت مخالف تاخته است! اگر قرار بوده دانشگاه باشد، در مواردی به جهل دامن زده است! راستش نمی‌دانم آقای جبلی چقدر می‌تواند جلوی این را بگیرد. شاید خیلی تلاش کرده و جلویش را گرفته و تازه شده این! این بررسی نیازمند جزئیاتی است که ما به آن دسترسی نداریم. دانشگاهی برای ارتقای سطح آگاهی و معرفت عمومی:صداوسیما برنامه‌ای پرسروصدا می‌سازد و در آن، کسی می‌گوید شتری سوار من شد یا مثلا کرکس گازم گرفت. فرض می‌کنیم شخص، چیزهایی دیده و صداقت او را زیر سؤال نمی‌بریم، اما این‌ها چه کمکی به دانش عمومی می‌کند؟ جز ترویج خرافه و جهل چیست که به اسم معرفت، به مردم حقنه کردند؟ کجای دین، قرآن یا احادیث از این چیزها هست؟ یا برنامه دیگری که یک عالم دهر می‌نشانیم و چهار جوان روبه‌روی او می‌گذاریم. هرچه آن‌ها می‌پرسند، در حالی که هنوز سؤال از دهان‌شان بیرون نیامده، سریع جواب می‌دهد و توجیه می‌کند. وقتی یک نفر همه‌چیزدان باشد و همه‌چیز را جواب بدهد، یعنی می‌بافد! در شرح حال علامه طباطبایی می‌گویند، وقتی به سفر مشهد می‌رفت، در حرم می‌نشست و از او سؤال می‌ کردند. بیشترین جوابش «نمی‌دانم» بود! حتی وقتی می‌خواست جواب بدهد، اولش می‌گفت: «نمی‌دانم، ولی به نظرم...». برنامه‌ای که در آن «نمی‌دانم» جایی ندارد، برنامه‌ای آموزنده نیست. این جزو برنامه‌های شاخص فکری سیماست. آوردگاهی برای مقابله با امواج خصمانه تحریف و تفتین: در این کشور، تک‌تک آحاد ما مردم تحت شکنجه جسمی دولت آمریکا به نام «تحریم» هستیم. آقای ریچارد نفیو کتاب «هنر تحریم‌ها» را نوشته و خودش هم مدتی طولانی مجری تحریم‌ها بوده، اما جوری تصویر شده که انگار در این تحریم‌ها، حاکمیت ما مقصر است و ما می‌توانیم مسئله تحریم را حل کنیم، اما کوتاهی می‌کنیم! این تحریفی است که در زندگی ایرانیان عمیق‌ترین اثرها را گذاشته است. صداوسیما برای این تحریف چه کرده و چطور آن را زدوده؟ به جای مقابله با تحریف، شاخ‌وشانه هم می‌کشیم و می‌گوییم همه‌چیز خوب است. کجا همه‌چیز خوب است؟ ما در شعب ابی‌طالبیم و باید این را به مردم بگوییم. باید بگوییم این شکنجه است، امثال ریچارد نفیو و رابرت مالی شکنجه‌گرند و این‌ها هم کتاب خودش و مصاحبه‌های خودشان است. این کارها را نکردیم و جلوی این تحریف نایستادیم. آسایشگاهی برای بهره‌مندی چشم و دل همگان از جلوه‌های زیبایی و هنر: ما «خندوانه» ساختیم، حتی زمانی که موفق بوده و خنک نبوده، غیر از تزریق هیجان بیجا و بی‌مبنا چه کرده؟ زمانی که خندیدیم، به چه چیزی خندیدیم؟ جایی بود که به نقد فرهنگی، سیاسی یا اجتماعی خوبی بخندیم؟ بالاخره باید چنین چیزی ببینیم. در برنامه آقای علیخانی هم که بچه 6-7 ساله آواز می‌خواند یا بالا و پایین می‌پرد، اصلا کودک‌آزاری است. این جلوه‌های زیبایی نیست که در این برنامه شاهدش هستیم. بچه باید بتواند انتخاب کند، اما او هنوز به سن انتخاب نرسیده است. در حد اصول اولیه موسیقی اشکالی ندارد، اما وقتی فلان کتاب را با آب و تاب می‌خواند و دست‌های خود را بالا می‌برد و... یعنی به او اجازه داده نشده که انتخاب کند. باید با شاهنامه، سعدی و... آشنا شود، اما وقتی به ستاره تبدیل می‌شود، کودک‌آزاری است، چون این انتخاب را خودش انجام نمی‌دهد، بلکه پدر و مادر و مربی برایش انتخاب می‌کنند. بقیه بخش‌ها را هم دیده‌اید که چه چیزهایی ترویج می‌شود. این‌ها زیبایی است؟ استعدادها پشتک بزنند؛ خب من چه کار کنم؟ در خیابان ولیعصر تهران ببینید، چند نفر تا کمر در سطل زباله فرو رفته‌اند. این‌ها نیاز به تولید دارند یا پشتک وارو؟ زیبایی که باید به مردم نشان بدهیم، همین است؟ در موفقیت‌ها یا چیزهای دیگر هیچ زیبایی نداریم؟ قرارگاهی برای پراکندن امید و نشاط در فضای عمومی کشور: لازم است چیزی بگویم؟ شما امید یا نشاطی می‌بینید که در صداوسیما پراکنده شود؟ وقتی می‌توانید به کسی بگویید امیدوار باش که در درجه اول، وضعیت را توصیف کنید و خطرها را بگویید و بعد، نشان بدهید چه امکاناتی پیش رو وجود دارد. پس جا برای امید هست. مثلا همان‌قدر که تحریم هست، همان‌قدر هم بچه‌های ما در فلان جا مایحتاج روزانه را تأمین  و چیزهای اساسی و بنیادین تولید می‌کنند که نه‌تنها ما را بی‌نیاز می‌کند، بلکه به ما قدرت حضور در جامعه جهانی می‌دهد. این‌ها را باید به مردم نشان بدهیم. صادقانه بگویم، شاید در شبکه‌هایی هم بوده و من ندیده‌ام.»     روایت جبلی از عملکرد 10 ماهه اش  هنوزبه میانه راه سیاست های تحولی نرسیده‌ایم در نخستین سالگرد حضور پیمان جبلی به عنوان رئیس صداوسیما، نگاهی به صحبت‌های او در دفاع از کارنامه‌اش خالی از لطف نیست. او سه شنبه ۲۸ تیر در برنامه «صف اول» شبکه خبر حضور یافت و به ارائه گزارشی از عملکرد خود در طول چند ماه ریاستش بر سازمان صداوسیما پرداخت. به گزارش مهر، پیمان جبلی در شروع سخنانش درباره نقدها بیان کرد: «ما اگر خود را به عنوان رسانه ملی سازمان ارتباطی می‌دانیم، نیاز داریم به نقد و نیاز داریم به آن چه که در نتیجه عملکرد ما گفته می‌شود. آن چه که در فضای رسانه‌ای کشور وجود دارد ما به عنوان فرصت تلقی می‌کنیم.» وی ادامه داد: «اگر تمام تولید کنندگان، محتوای فاخر اصیل رو به جلو تولید کنند، کمک به رسالت سازمان است و اگر آن ها هم ضریب نفوذشان افزایش یابد کمک به رسانه ملی است.» جبلی در پاسخ به نحوه برخورد با تولیدات و محتوای مخرب و برخی آثار شبکه خانگی گفت: «ما در رویکرد تحولی در راهبردهای دوره جدید تحول در محتوا، رویکرد و ساز و کار را الگوی خود قرار دادیم که یکی از آن ها رفتار هم افزایی است که می‌تواند رویکرد باشد. این یعنی رسانه‌ای که در پیشبرد اهداف فرهنگی جامعه «هم افزا» باشد او را همکار بدانیم.» رئیس صداوسیما بیان کرد: «ما از وجود فعالان فرهنگی نه تنها استفاده می‌کنیم که مکمل خود می‌دانیم. وظیفه سازمان در قانون مشخص است وظیفه ما تنظیم گری صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی است که قانون بر عهده ما گذاشته است نزدیک ترین قانون در این زمینه قانون بودجه ۱۴۰۱ است. در رویه قضایی هم که وجود دارد صداوسیما را مسئول می‌دانند.» وی اضافه کرد: «ما به فعالان فرهنگی و سازمان‌های رسانه‌ای در فضای فرهنگی نگاه هم افزا محوری داریم و به عنوان فرصت نگاه می‌کنیم.» جبلی ضمن هشدار تصریح کرد: «اگر جایی ملاحظه کنیم که در صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی، خلاف فرهنگ اصیل و هنجارهای اخلاقی و آن چه مردم به عنوان هنجار می‌دانند، باشد قطعاً در تعامل با سکوی انتشار یعنی پلتفرم‌ها، سعی داریم آن را بر طرف کنیم و اگر به نتیجه نرسد از ابزارهای قانونی بهره می‌گیریم.»  جبلی در بخش دیگر در حوزه خبر و این که پیشرفت در این حوزه چطور بوده است، بیان کرد: «شاید هنوز به میانه راه هم در حوزه سیاست‌های تحولی نرسیده‌ایم. ما در این 10 ماه فرصتی را برای آسیب شناسی دوره‌های گذشته در حوزه اطلاع رسانی و خبر گذاشتیم، از مشورت‌ها بهره گرفتیم و تلاش کردیم به گونه‌ای حرکت کنیم که قدم به قدم سیاست‌ها را ایجاد کنیم.»