حمله به مطبوعات و روزنامه نگاران هرگز

آرمان امروز/ گروه سياسي: يکي از مواردي که در ناآرامي‌هاي اخير از سوي معترضان همواره بر آن تاکيد شده است، نشنيدن صداي منتقدان از سوي نهادها و سازمان‌هاي نزديک به حاکميت است. اگر بخواهيم يکي از مطالبات اين روزهاي اخير را برجسته کنيم همين موضوع فقدان توجه به نقد در ايران است و معتقديم براي بهبود فضاي حاکم بر جامعه نياز است فضاي گفتمان بين احزاب، نيروهاي مردمي و .... شکل بگيرد. در اين مورد همه سعي کردند فضاي به وجود آمده را به سوي تنش و آشوب نکشانند. به اين نکته بايد توجه کرد، از فضاي گفتمان، گفت‌وگو و نقد خارج خواهد شد و از فضاي آشوب، اغتشاش و خسارات ... توليد مي‌شود.‌ يکي از راه‌هاي نقد کردن و ايجاد فضايي که طرف‌ها بتوانند به راحتي و با کمترين هزينه با يکديگر تبادل نظر کنند «مطبوعات» است تا از راه قلم زدن بتوان نقص‌هاي موجود در جامعه مدني و سياسي را برجسته کرد و با طي مراحلي که از مسير دموکراسي عبور مي‌کند به جامعه مطلوب رسيد. در اين فضا همه جناح‌ها چه اصلاح‌طلب، چه اصولگرا و چه آنهايي که به هر نوعي نقدي به نوع حکمراني دارند مي‌توانند زندگي صلح آميزي داشته باشند. ابته نياز به دهه‌هاي گذشته هم باز مي‌گردد که روشن‌فکران و مخالفان جمهوري اسلامي ايران هم خواستار فضاي امن براي مطرح کردن نقدهايشان شده‌اند! يکي از وظايف جامعه مدني و البته دانشگاهي‌ها و صاحبان قلم با هر نگاه سياسي-اجتماعي، اين است که بتوانند راه‌ها را براي رسيدن به اين فضا هموار کنند. در دهه‌هاي اخير فعالان سياسي به اين فضا نقدهاي داشته‌اند و مخالفان خارج نشين جمهوري اسلامي همواره از اين خلاء استفاده کرده‌اند تا ضعف مسئولان در پاسخگويي نبودن در برابر انتقادات را بزرگنمايي کنند. مطبوعات و رسانه‌ها با هر مسلک ، مرام و تفکري يکي از ارکان دموکراسي محسوب مي‌شوند. در اتفاقات پس از انتخابات 88 برخي از گروه‌هاي تندرو (خودسر) به روزنامه‌هاي موسوم به اصلاح‌طلب حمله کردند و در اين بين خبرگزاري‌هاي وابسته به دولت مانند خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) را هم بي‌نصيب نگذاشتند که اين برخوردها حتي موجب انتقاد اصولگرايان هم قرار گرفت. در اين روزها که مطبوعات مي‌توانند نقش به‌سزايي در ناآرامي‌ها داشته باشند تعدادي از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران بازداشت شدند، ولي باز هم همه تلاش کردند راهي براي پوشش اخبار پيدا کنند. عصر روز شنبه «روزنامه کيهان» از حمله برخي افراد ناشناس به دفتر اين روزنامه خبر داد و در اطلاعيه‌اي نوشت که به تاسيسات اين مجموعه مطبوعاتي خساراتي وارد شده است. قبل از هرچيز هر نوع اهانت و حمله نيروهاي خودسر به هر مجموعه مطبوعاتي و رسانه‌اي با هر ديدگاه سياسي-اجتماعي-اقتصادي محکوم است. اگر هر دسته يا حزبي با نگرش روزنامه کيهان مخالف است بايد در مقابل گزارشات، نقدها و يادداشت‌هاي اين مجموعه جوابي متقابل بدهد نه اينکه با چوب و چماق به مجموعه‌اي که روزنامه‌نگاران و خبرنگاران در آن حضور دارند حمله کنند و موجب رعب و وحشت شوند و به ناامني خبرنگاران دامن بزنند. هرچند برخي از روزنامه‌نگاران  برويکرد روزنامه کيهان به مسائل اجتماعي و سياسي زوايه دارند ولي دليلي ندارد که بخواهيم حمله به روزنامه کيهان را محکوم نکنيم. روزنامه کيهان در تشريح اين حمله نوشت: عصر (شنبه) تعدادي از تروريست‌ها و اراذل اجاره‌اي با در دست داشتن انواع سلاح سرد به دفتر روزنامه کيهان حمله کرده و ضمن شکستن شيشه‌هاي روابط عمومي و پنجره‌هاي بيروني به بخش‌هايي از ساختمان اين موسسه نيز آسيب زدند. گفتني است يکي از شيشه‌ها نشانه‌اي از شليک گلوله دارد. اوباش اجاره‌اي که طي روزهاي گذشته در تجمعات سازماندهي شده، آموزش ديده و با برنامه به دنبال ايجاد اغتشاش بودند و اقدام به تخريب و آتش‌زدن اموال عمومي از شعب بانک‌ها گرفته تا ساختمان‌هاي اداري و انتظامي، خودروهاي امدادي و شخصي کرده بودند، عصر ديروز با تجمع مقابل ساختمان موسسه کيهان ابتدا با پرتاب کوکتل مولوتف و استفاده از موانع بتني بدنبال مسدود کردن خيابان بودند و سپس با فحاشي و سردادن شعارهاي تند عليه کيهان و حسين شريعتمداري مديرمسئول آن، قصد ورود به ساختمان روزنامه را داشتند که با ممانعت نيروهاي حراست موسسه و همچنين اقدام به‌موقع معاونت اطلاعات سپاه محمد رسول‌الله(ص) در اعزام نيروهاي سپاه و بسيج، تنها به بخشي‌هايي از ساختمان موسسه آسيب رسانده وگريختند.  حمله تروريست‌ها و اراذل اجاره‌اي به ساختمان کيهان درحالي است که اين روزنامه طي روزهاي گذشته و با آغاز اغتشاشات اخير در برخي شهرهاي کشور به بهانه فوت خانم مهسا اميني، در گزارش‌ها و يادداشت‌هاي متعدد اقدام به روشنگري درباره هويت و ماهيت اغتشاشگران و اهداف تفرقه‌افکنانه، ضدمردمي، ضدديني و ضدامنيتي آنان و همچنين افشاگري درباره ارتباط آنان با سرويس‌هاي جاسوسي خارجي و گروهک‌هاي تروريستي و تجزيه‌طلب کرده بود.