یک مهمانی آشفته در خانه «جلال و سیمین»

ستاره منوچهری- «خانه جلال» نام برنامه‌ای فرهنگی، هنری است که پخش آن در شب یلدا از شبکه نسیم آغاز شد. این برنامه قصد دارد در قالب یک مجله به موضوعات فرهنگی و ادبی بپردازد. بهروز افخمی، کارگردان و یوسفعلی میرشکاک، شاعر و نویسنده، میزبانان این برنامه در خانه موزه سیمین و جلال هستند. «خانه جلال» قرار است سه روز در هفته پخش شود و در هر قسمت یک مهمان ویژه و بخش‌هایی مانند شاهنامه‌خوانی، هفت‌پیکرخوانی، خاطرات یک کتاب‌فروش و... دارد. قسمت ویژه شب چله این برنامه، از تیتراژ آغازین تا لوگو و میان‌برنامه‌ها رنگ و بوی این شب را داشت، اما در محتوای اصلی که گفت‌وگوی مهمانان و میزبانان بود، به جز شعرخوانی و گرفتن فال حافظ، خبری از صحبت درباره شب چله و ریشه و فرهنگ آن نبود. در ادامه، درباره نکات مثبت و منفی اولین قسمت «خانه جلال» می‌خوانید.   شبِ خانه جلال دیدنی است تیتراژ آغازین با حال و هوای شب چله پخش می‌شود. شب /خارجی/ حیاط خانه جلال. هندوانه‌ای در حوض و گلدان‌های شمعدانی دور آن. سفره یلدا کنار پله‌ها پهن شده و مجسمه‌های سیمین و جلال که از  موم ساخته شده  از پشت پنجره به حیاط نگاه می‌کنند. پایینِ پنجره، میزی گرد و دو صندلی. بهروز افخمی و یوسفعلی میرشکاک به بیننده‌ها سلام می‌کنند و این آغاز برنامه «خانه جلال» است. فضای شب و حیاط خانه جلال صمیمیتی خاص به برنامه داده و بیننده مشتاق است ببیند در این برنامه چه چیزهایی در انتظار اوست.  افخمی و میرشکاک، دن‌کیشوت و سانچوپانزا زوج بهروز افخمی و یوسفعلی میرشکاک با هم تناسب دارند و شوخی‌هایشان در ابتدای برنامه که یکی از آن دو ،دن‌کیشوت و دیگری سانچوپانزا(شخصیت‌های رمان دن‌کیشوت) است، جالب بود. ابوالفضل پورعرب، بازیگر سینما و تلویزیون، جواد خیابانی، گزارشگر فوتبال، ناصر فیض، شاعر و طنزپرداز و جمشید برازنده، آهنگ ساز و خواننده، مهمانان برنامه بودند. با این‌که سعی شده بود مهمانان از حوزه‌های گوناگون انتخاب شوند و متنوع باشند، اما مدت زمانِ 55 دقیقه‌ای برنامه با تعداد مهمانان متناسب نبود. ابتدا ابوالفضل پورعرب وارد شد و از بیماری و کسالتش گفت و بعد صحبت به فیلم سینمایی «عروس» به کارگردانی بهروز افخمی و اولین حضور پورعرب در قامت بازیگر در آن کشیده شد. بعد از پخش میان‌برنامه‌ای، جواد خیابانی و ناصر فیض وارد شدند. خیابانی آمده بود تا از زنده‌یاد غلامرضا تختی و جوانمردی‌اش بگوید.آخرین مهمان، جمشید برازنده بود که شعری یلدایی از سروده‌های خودش خواند و بعد یکی از آثارش پخش شد. در بخش بعدی، ناصر فیض، یکی از اشعار طنزش را خواند و در پایان، فال حافظ گرفت.  جای خالی میان‌برنامه‌های فرهنگی درباره شب چله یکی از نکات منفی برنامه، نداشتن یک موضوع محوری منسجم برای گفت‌وگو بود. صحبت‌های مهمانان و میزبانان بیشتر بر پایه بداهه‌گویی شکل می‌گرفت و مسیر مشخصی نداشت. نکته دیگر این‌که تعداد مهمانان با وقت برنامه همخوانی نداشت و این باعث شده بود تا کارگردان در تدوین به زحمت بیفتد و مجبور شود بخش‌های قابل‌توجهی از صحبت مهمانان را کم کند که این خود، سردرگمی مخاطب را به همراه داشت؛ به طور مثال در جایی جواد خیابانی به صحبت یوسفعلی میرشکاک اشاره کرد که گفته بود باید به غلامرضا تختی هالیوودی نگاه کرد. در حالی که این بخش از صحبت‌های میرشکاک اصلاً در برنامه نبود! از دیگر نکته‌هایی که درباره ویژه‌برنامه «خانه جلال» می‌توان به آن اشاره کرد، ساخته نشدن بخش یا بخش‌هایی ویژه شب چله و جایگاه آن در فرهنگ و ادب ایران بود. در تمام 55 دقیقه برنامه، تنها موسیقی و تصویر به عنوان میان‌برنامه پخش شد. بخش پایانی و خداحافظی مجری‌ها هم خیلی ناگهانی بود که علتش می‌تواند باز هم تعدد مهمان‌ها و صحبت‌های آن‌ها باشد. ‌شاید اگر تعداد مهمان‌ها کمتر بود، این مشکلات به وجود نمی‌آمد، اما تیتراژ پایانی «خانه جلال» با صدای محمد صالح‌علا و خوانش شعر «سینه‌ام دکان عطاری است» به همراه تصاویری از خانه سیمین و جلال، از محاسن برنامه بود. باید منتظر ماند و دید قسمت‌های بعدی «خانه جلال» که در روزهای آینده از شبکه نسیم، پخش خواهد شد تا چه حد می‌تواند انتظارات مخاطبان را از یک مجله فرهنگی برآورده کند.