عمق استراتژیک و راهبردی ایران در قرن حاضر

علی دارابی
ایران و چین را قدیمی ترین ملت جهان می دانند. قلمرو و فضای حیاتی ایران بزرگ بسیاری از کشورهای مستقل امروزی را شامل مى شده است. از آسیا تا آفریقا و تا مرزهای اروپا این  قلمرو بزرگ گسترش داشته است. اولین امپراتوری جهان حکومت هخامنشی بوده است و بواسطه این حكمرانى بزرگ با آمدن اسلام ، ایران نقش بزرگى در بسط و اشاعه بین المللی دین اسلام داشته است. سیاست داخلی و خارجی از گذشته دور تا کنون درهم تنیده و تأثیر متقابل بر همدیگر داشته اند.
ما همواره نیازمند این مسأله هستیم که به گذشته پر افتخار و تاریخ ٧٠٠٠ هزار ساله خود و خدمات بزرگی که ایرانیان به جامعه بشری داشته اند یادآور شویم تا همه «حافظه تاریخی» و «مواریث گرانسنگ» را اجداد و نیاکان ما به ودیعه برای ما گذاشته اند را صیانت کنیم و بدانیم پشتوانه غنی و بزرگ فرهنگی به قدمت تاریخ را پشت سر خود داریم.
اما امروزه در قرن بیست و یکم که کشورها و ملت ها برای توسعه، پیشرفت و آبادانی خود در یک رقابت نفس گیر قرار دارند صرف اتکاء بر گذشته کفایت نمی کند.
ما باید برای امروز و فردای جامعه چاره اندیشی کنیم. آینده ساختنی است و چشم اندازهایی که کشورها تدوین می کنند به عنوان سند ده یا ۲۰ ساله برای رسیدن به آن است. [البته اگر درست عمل شود] یونسکو برای دهه آینده ۲۰۳۰-۲۰۲۰ شعار «زنان و آفریقا» را برگزیده‌است.


کشورهای همسایه چون عربستان سعودی، ترکیه، آذربایجان ،امارات و ... سرمایه گذاری مادی و معنوی زیادی برای تحقق این شعار دارند و یا مى كنند . یا بر خلاف دیدگاه های گذشته که «موزه ها و مجموعه های تاریخی» را مکانی برای نگهداری اشیاء تاریخی می پنداشتند امروزه از «قدرت و پایداری و تاب آوری» موزه ها و نقش مهمی که در ديپلماسى و بسط مناسبات دارند، یاد می شود.
باید در راهبردها، سیاست های داخلی و خارجی حوزه ميراث فرهنگى، ارتباطات ميان فرهنگى و هنر و رسانه تجدید نظر کلی کرد. بودجه و اعتبارات لازم را برای آن تأمین کرد و ساختار و تشکیلات کارآمد و توانمند را برای آن فراهم کرد.
 اگر از دیپلماسی عمومی و صدور ارزش ها و میراث فرهنگی، صلح و دوستی سخن می گوییم باید در عمل به آن پای بند باشیم. عمق استراتژیک و راهبردی ایران در قرن حاضر این مسأله است.