ضرورت باز تعریف آرمان های انقلاب اسلامی

هوشمند سفیدی
در حالی وارد 44 امین سال پیروزی انقلاب اسلامی شده ایم که امروز صیانت از انقلاب اسلامی – - که حاصل بیش از یکصد سال مبارزه مردم ایران برای استقرار نظامی متفاوت تر از آنکه بر این سرزمین حاکم بودند، است – بیش از پیش ضرورت یافته است؛ انقلابی که متعلق به همه مردم ایران بوده و است و انقلابیون در سال 1357 در پس آن، آرزوها و آمال خود را ترسیم می کردند.
شاید بتوان جمع بندی این آرزوها و آرمان ها را در سه شعار اساسی "آزادی"، "استقلال" و "جمهوری اسلامی" ارزیابی کرد.
"آزادی" این آرمان والای بشری که انسان را از هرگونه سلطه و حصار رهایی می بخشد و هرگونه قید و بند ناصواب را از ذهن و دست و پای او بر می دارد تا انسان، سرنوشت خود را رقم بزند، یک حق اساسی است که انسان را در نقد، اعلام نظر، انتخاب گری و ... تعیین کننده می سازد تا اینکه دیگری برای او قید و بند نسازد؛ بی تردید، امروز هم آزادی، یکی از مهمترین آرمان های ملت است و این را می توان در همه فریادها و تجلیات رفتاری و فکری ایرانیان به صراحت دریافت؛ ملتی آزادیخواهی که برای رسیدن به آن، رنج ها و مشقات بسیاری کشیده است؛ باید تأکید کنیم تنها با آزادی است که می توانیم از هرگونه ترس، تهدید و فقر رهایی یابیم.


"استقلال"، آرمان مهم دیگر انقلاب اسلامی است؛ آرمانی که ایران و ایرانی را از هرگونه سلطه خارجی برحذر داشته و در امان نگه می دارد و بیگانه را تکیه گاه خود نمی داند، عدم وابستگی به غیر، اتکای به داشته های خود، عدم پذیرش سلطه و مناسبات ناروا در روابط با سایر کشورها و ارجحیت منافع ملی.
در نهایت اینکه، حرف آخر را باید ایران بزند، نه خواسته و نگاه غیر ایرانی. استقلال سیاسی، نیز همین معنا را ترسیم می کند و استقلال اقتصادی که باید مکمل ابعاد قبلی باشد و تنفس در فضای فرهنگی خودی و البته در تعامل با سایر فرهنگ ها و به ویژه توجه به مهمترین رویداد قرن یعنی جهانی شدن، یعنی اصل فکر جهانی و عملکرد محلی مجموعه این رویکردها، حافظ استقلال در معانی جدید خواهد بود.
"جمهوری اسلامی" که بیانگر دو بال ارزشمند نظام سیاسی ایران بعد از انقلاب اسلامی بوده از دستاوردی سترگ است؛ شامل "جمهوریت" و "اسلامیت"؛ جمهوریت اصلی است که رأی مردم را میزان می داند و وجاهت هر تصمیمی را پذیرش مردم رقم می زند؛ یعنی حاکمیت مردم و همان دموکراسی که نه تنها منافاتی با اسلام ندارد، بلکه در یک تعامل دیالکتیکی، همدیگر را رشد می دهند و به تعالی هم کمک می کنند و به این شکل "جمهوری اسلامی"، نظامی است دارای مشروعیت اسلامی و مردمی که در آن حقانیت و مقبولیت در هم می آمیزند و رضایت خلق را که همان رضای الهی است، در پی دارد.
امروز که ایام پیروزی 44 امین سال پیروزی انقلاب اسلامی به سر می بریم، این پرسش را مطرح می کنیم که آیا نباید این آرمان ها را مطابق با واقعیت امروزی، باز تعریف کرد و شاخص های نوینی از اجزای آن را بروز داد تا مجموع آن ها، ایرانی آزاد، آباد، مستقل، عقلانی، متکی به ملت و مطابق با اسلام را نوید دهد؟ بی تردید، تحقق سه آرمان اصلی انقلاب اسلامی، سه دژ مستحکم را برای آن شکل خواهد داد و به معنای واقعی کلمه، از این دستاورد سترگ صیانت خواهد کرد، اما اگر نتوانیم این سه آرمان را در حد اعلاء، جامه تحقق بپوشانیم، در صیانت از انقلاب اسلامی موفق نخواهیم بود.