ناوهای ایرانی در حیات خلوت آمریکا

سرويس ديپلماسي: دو ناو جنگي متعلق به جمهوري اسلامي ايران به رغم فشارهاي آمريکا با مجوز رسمي دولت برزيل در اين کشور پهلو گرفتند.
ناو هاي ايران با مجوز رسمي دولت داسيلوا رئيس جمهوري برزيل در سواحل ريودوژانيرو پهلو گرفتند.
اداره بندر ريودوژانيرو در بيانيه‌اي اعلام کرد: کشتي‌هاي جنگي مکران و دنا روز يکشنبه وارد ساحل اين شهر شدند ولي با وجود فشارهاي آمريکا مجوز پهلوگيري آنها صادر شده است.
اوايل اين ماه رسانه‌ ها گزارش دادند که برزيل تحت فشارهاي ايالات متحده آمريکا با درخواست ايران براي پهلوگيري کشتي ‌هاي جنگي در ريو موافقت نکرده بود.


گفته مي‌ شود همزمان با پايان سفر رئيس جمهور برزيل به آمريکا، کشتي ‌هاي ايراني اجازه پهلوگيري پيدا کردند.
درياسالار کارلوس ادواردو هورتا آرنتز، معاون رئيس ستاد نيروي دريايي برزيل، بر اساس اطلاعيه 23 فوريه در روزنامه رسمي، موافقت خود را براي پهلوگيري اين کشتي‌ها در ريو بين 26 فوريه تا 4 مارس صادر کرد. 
اليزابت باگلي سفير آمريکا در برزيل در يک کنفرانس مطبوعاتي در 15 فوريه از دولت برزيل خواسته بود مجوز پهلوگيري به کشتي‌ هاي ايراني را ندهد.
عليرضا تقوي نيا، تحليلگر مسائل بين الملل در خصوص اين رويداد مي گويد: جيمز مونروئه پنجمين رئيس جمهور ايالات متحده در سال 1823 دقيقا 200  سال پيش در نطقي در کنگره اين کشور اعلام کرد در مناقشات ما بين کشورهاي اروپايي بي طرف مي ماند و در عوض اجازه نمي دهد آنان در امور آمريکاي لاتين مداخله کنند . اين دکترين مبناي سياست خارجي آمريکا تا ورود اين کشور به جنگ جهاني اول بود تا جايي که ايالات متحده آمريکا در سال 1895 در مناقشه انگليس و ونزوئلا دخالت کرده و لندن را هزيمت ساخت.
همچنين در سال 1898 ، جنگي 4 ماهه را با اسپانيا بر سر حمايت از استقلال کوبا به جريان انداخت و اين قدرت اروپايي را شکست داد و گوام و پورتوريکو را صاحب شد و فيليپين را به قيمت نازلي خريد .
در کل بايد گفت اين دکترين نشان از حساسيت بسيار زياد واشنگتن روي کشورهاي آمريکاي لاتين داشت و به تعبير مشهوري آنان را حيات خلوت خود مي دانست .
در سال هاي اخير با ظهور جريانات چپ گرا در جنوب قاره آمريکا ، کشورهايي چون ونزوئلا ، شيلي ، نيکاراگوئه و بوليوي از کنترل غرب گرايان خارج شده و در کنار کوبا که از اواسط قرن بيستم يک سيستم سوسياليستي را در راس خود مي ديد ، به مقابله با آمريکا پرداختند.
با پيروزي لولا داسيلوا بر رقيب غرب گراي خود، برزيل نيز که در اين سال ها يک سيستم دموکراسي قوام يافته را تجربه مي کند ، تا حد زيادي از ايالات متحده فاصله گرفته است.
اين فاصله زماني برجسته تر شد که با وجود هشدار جدي آمريکايي ها ، دولت برزيل مجوز پهلوگيري ناوبندر مکران و ناو سهند ارتش ايران را در بندر ريودوژانيرو صادر کرد و نشان داد که تمايل دارد در کدام طرف جبهه بندي سياست بين الملل بايستد .
در واقع وقتي از نظم نوين جهاني و خروج نظام بين الملل از سيستم تک قطبي صحبت مي شود ، شواهد آن را اين گونه مي توان به مخاطب عرضه کرد .
اين که آمريکا دقيقا 200 سال پس از اعلام دکترين مونروئه ، نمي تواند از پهلوگيري ناوهاي جنگي ايران در حيات خلوت خود جلوگيري نمايد .
اما ناوهاي ايراني در آمريکاي جنوبي چه مي خواهند ؟
صرف اعلام حضور شناورهاي ارتش ايران در آب هاي دوردست حاکي از آنست که تهران با تثبيت جايگاه خود در خليج فارس و درياي عمان ، در پي افزايش حوزه نفوذ نظامي خود بوده و سعي دارد در قامت يک قدرت بزرگ نظامي قد علم کند . حضور در اقيانوس هاي بزرگ علاوه بر افزايش تجربه پرسنل ، مي تواند به لحاظ جمع آوري اطلاعات به ارتش ايران کمک کند.
انجام موفقيت آميز چنين ماموريت هايي از سوي شناورهاي ارتش ، علاوه بر به رخ کشيدن توانايي هاي فني متخصصان ايراني در ساخت تجهيزات بومي، پرستيژ بين المللي جمهوري اسلامي ايران را در عرصه بين الملل ارتقا مي دهد.
 حضور و اشراف شناورهاي جنگي ارتش ايران در مسيرهاي انتقال کالا و انرژي ، اقتدار آن را در معادلات بين المللي و بازدارندگي در برابر تهديدات افزايش مي دهد . البته نکته مهمي که بايد ذکر شود اين که چنين ماموريت هايي به خودي خود چندان به لحاظ استراتژيک در معادلات فعلي نظام بين الملل تاثيرگذار نيست، بلکه شروع يک راه است و نويد آينده اي را مي دهد که مثلا در 50 سال آينده صدها شناور سنگين ايراني در مسيرهاي دريايي مهم دنيا حضور يابند و نقل و انتقال کالاها را کنترل کنند.  در نهايت بايد گفت شواهد به وضوح نشان مي دهد که 200 سال پس از دکترين مونروئه ، آمريکا توانايي تاثيرگذاري بسيار پاييني را در معادلات آمريکاي جنوبي دارد.
سياست هاي واشنگتن در قبال کوبا ، ونزوئلا ، نيکاراگوئه ، بوليوي ، شيلي و برزيل با شکست مواجه شده و اکنون نيز ناوهاي جنگي ايراني در حيات خلوت سابقش پهلو گرفته اند .