دین و تعطیلی پنجشنبه یا شنبه؟!
دکتر محسن اسماعیلی | این روزها ظاهرا مهمترین مسئله کشور ما را منحصر به انتخاب تعطیلی پنجشنبهها یا شنبهها کردهاند! با چشمپوشی از اصل مسئله، شگفتانگیز است که به جای استدلالهای تخصصی و تشخیص منافع ملی، عدهای سعی دارند هزینه دستیابی به مقصود خود را بر دین تحمیل کنند و کار را به استفتا و خطبههای نمازجمعه هم کشاندهاند! البته که وقتی برخی با طرح سخنان شبه فقهی، اهداف خویش را دنبال میکنند، مراجع نیز باید میزان اعتبار شرعی این سخن را تبیین کنند؛ اما آیا واقعا راهحل چنین مسائلی هزینه کردن از رهبری و مرجعیت و کشاندن آن به استفتا و نطقهای مجلس و خطبههای نمازجمعه است؟ یا چنین تصمیمهایی قدر متیقن منطقه فراغ و معرکه آرای متخصصان است؟ رحمت خدای بزرگ بر سیدالشهدای انقلاب اسلامی، آیتالله دکتر بهشتی، که حتی در مورد اصول اعتقادی میگفت: «فرض کنید در جلسهای نشستهای و یک معمم با یک فرد کلاهی درباره یک مسئله اعتقادی سخن میگوید؛ واکنش شما در برابر او چیست؟ آیا میگویید استفتا کنیم و از حضرت آیتالله العظمی بپرسیم حرفی که تو در زمینه فلان مسئله اعتقادی میزنی درست است یا نه؟ اگر این را بگویید منحرف شدهاید و دچار انحراف از توحید اسلام شدهاید. مسئله اعتقادی استفتا از مرجع تقلید بر نمیدارد. آنجا جای تقلید نیست. اگر هم آن آقا بهعنوان مرجع تقلید نظر خود را در زمینه فلان مسئله اعتقادی نوشت، آن یک نظر است و نظر این آقا هم یک نظر. دلیلی بر تقدم و ارزش قاطع سخن آن آقا در برابر این آقا وجود ندارد. نه کتاب و قرآن این را میگوید و نه سنت. در مسائل اعتقادی هر کسی باید خودش تحقیق کند. بنابراین، تو ای انسان مسلمان، در این مسئله اعتقادی اگر خودت شایسته فکر و اندیشه تحقیق هستی، حق نداری به جوابی که فلان مرجع تقلید در مسئله عقیدتی نوشته ترتیب اثر بدهی و آن را بپذیری و حرف فرد دیگری را به استناد سخن او رد کنی. تو باید ببینی دلایل آن دو نفر چیست. اگر عقلت میرسد و این قدر رشد داری، فکر کن و یک نظر را انتخاب کن. اگر این رشد را نداری، مسئله را کنار بگذار!»
به قول سعدی: «ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجا»؟!