فوتبال ما و فوتبال اسپانیا

کمیته فنی فدراسیون فوتبال برنامه‌ای ۱۲ ساله برای توسعه و پیشرفت فوتبال تهیه کرده است. برنامه‌ای که بنا به گفته مجید جلالی، رئیس این کمیته قرار است طی آن با الگوبرداری از فوتبال اسپانیا، فوتبال ایران در مسیر رشد و توسعه قرار گیرد. 
خیلی هم عالی؛ هم طرح، طرح قشنگی است و هم کشوری که به عنوان الگو انتخاب شده، کشور قابلی است. به هر حال آن‌ها طی ماه‌های گذشته هم قهرمان یورو شده‌اند، هم قهرمان المپیک و در رده باشگاهی نیز نیاز به توضیح نیست، با وجود داشتن باشگاه‌هایی، چون رئال‌مادرید و بارسا، اسپانیا آن بالا‌بالاهاست. خب حالا بیاید نگاهی به شرایط فوتبال خودمان بیندازیم، فوتبالی که همین چند روز قبل حتی سهمیه حضورش در لیگ نخبگان آسیا که هنوز شروع هم نشده کم شد! چرایی آن هم کاملاً روشن است. فوتبال باشگاهی ایران همیشه بازنده بوده، اما این تنها علت کم شدن سهمیه نیست، علت را باید جای دیگری جست‌وجو کرد. وضعیت کنونی فوتبال ایران گویای بسیاری از حقایق است؛ نه زیرساختی وجود دارد و نه امکانات اولیه. چنین وضعیتی حتی در آماتورترین کشور‌های عضو فیفا هم دیده نمی‌شود. فوتبالی که طی دهه‌های گذشته از کار‌های زیربنایی و پایه غافل بوده و امروز تیم‌های بزرگش و مهم‌تر از همه تیم ملی بدون ورزشگاه مانده‌اند، چگونه می‌خواهد از اسپانیا الگوبرداری کند؟
شعار دادن و حرف زدن راحت‌ترین کار ممکن است، به‌خصوص اگر این شعار قشنگ هم باشد؛ «الگو‌برداری از اسپانیا»، حالا، اما یک سؤال و اینکه آقایانی که دور هم نشسته و برنامه‌ریزی کرده‌اند تا از فوتبال اسپانیا الگوبرداری کنند، آیا به این هم فکر کرده‌اند که رمز موفقیت اسپانیا در چه بوده؟ البته پاسخ مشخص است و چیزی جز مدیریت درست نیست، اما آیا با مدیریت پرایراد فوتبال ایران می‌توان از برنامه فوتبال اسپانیا الگوبرداری کرد و موفق هم شد؟ پاسخ بدون شک منفی است. برابر آنچه نظر تمام کارشناسان و منتقدان است و دیروز هم در رسانه‌ها مطرح شد، برای الگوبرداری درست از فوتبال اسپانیا باید ابتدا از ماتادور‌ها الگوی درست مدیریت‌کردن بر فوتبال را آموخت، چراکه تمام مشکلاتی که امروز فوتبال ایران با آن‌ها دست به گریبان است، حاصل مدیریت نادرست فوتبال است و ادامه این مدیریت نادرست برنامه تدوین شده برای رشد و توسعه فوتبال را حتی یک گام هم به جلو نخواهد برد. 
فوتبال ایران به لحاظ زیرساخت مشکل دارد؛ از بدیهی‌ترین امکانات بی‌بهره است، تمام داشته‌های خود را از بین برده بدون اینکه به فکر نگهداری و توسعه آن‌ها باشد و امروز هم اگر از سر اجبار نبود همین کار‌های نیم‌بند را هم انجام نمی‌داد. پس بیراه نیست که برای الگوبرداری از فوتبال اسپانیا اول راه و رسم مدیریت آن‌ها بر فوتبال را یاد بگیریم و الگوبرداری کنیم بعد به فکر بقیه چیز‌ها باشیم.