درک فرمان «ولی» دشوار نیست

فرمایشات ولی امر مسلمین جهان در اولین دیدار هیئت دولت چهاردهم از جهات عدیده حائز اهمیت فراوان بود که متأسفانه به دلیل غلبه برخی حواشی بر متن، مقصود و مضامین بلندش کمتر مورد توجه قرار گرفت. 
 در این دیدار نقشه راه دولت در چهار سال آینده به طور کامل ترسیم گردید. هم اهداف نظام مشخص شد و هم راهبرد‌ها و راهکار‌های اجرایی آن‌ها مورد اشاره قرار گرفت. ضمن آنکه سیاست‌ها و ملاحظات، اولویت‌های زیرساختی و آنی احصا گردید. 
در اینکه مخاطب اصلی این رهنمود‌های راهبردی دولتمردان و اعضای کابینه چهاردهم می‌باشند تردیدی وجود ندارد، اما آنچه جای تردید است اینکه آن‌ها بتوانند بدون کمک و یاری دیگر قوا، مسئولان، دستگاه‌ها، نهاد‌ها و آحاد جامعه از عهده این مسئولیت برآیند. بر همین اساس، مقام معظم رهبری پیش از تشریح وظایف دولتمردان به وظیفه دیگران در این زمینه تصریح فرمودند: «امروز همه این وزرای محترم و شما برادران و خواهران عزیزی که مورد اعتماد رئیس‌جمهور و مجلس قرار گرفتید، مقامات عالی‌رتبه این کشورید؛ وظیفه همه ما است که از شما‌ها حمایت کنیم، کمکتان کنیم - اگر احتیاج به کمک داشته باشید - و تلاش کنیم که ان‌شاءالله شما در کارهایتان موفّق باشید.» این وظیفه عمومی در حالی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی مورد تأکید قرار گرفت که برخی از صاحبان تریبون و قلم نه تنها خود را مخاطب این فرمان ندانسته بلکه با پرداختن به حواشی، عملکرد مجلس در رأی اعتماد کامل به وزرای کابینه را زیر سؤال بردند. این درحالی است که بدون همراهی سایر مسئولان و مردم نه تنها دولت موفق به تحقق منویات مقام معظم رهبری در حل مشکلات جامعه و مسائل کشور نخواهد شد بلکه این گونه برخورد‌ها می‌تواند موجب بروز مسائل جدیدی به صحنه سیاسی و امنیتی کشور گردد. 
آنچه در این زمینه باید مورد توجه بیش از پیش مردم به ویژه گروه‌ها و نیرو‌های انقلابی قرار گیرد، تلاش دشمنان ملت ایران برای بازسازی اغتشاشات ۱۴۰۱ می‌باشد که بر اساس برخی برداشت‌های غلط از فضای جدید و علائم واگرا از سوی نخبگان و کلان داده‌های شبکه‌های اجتماعی ارسال گردیده و سبب اشتباه محاسباتی دشمن می‌گردد که عمده آن‌ها عبارت‌اند از:


۱- فضای همدلی و همگرایی میان قوا، دستگاه‌ها و نهاد‌ها مانند دوره ریاست جمهوری شهید رئیسی در سال ۱۴۰۱ نیست و اختلافات سیاسی و جریانی می‌تواند بر نحوه مواجهه با ناآرامی‌ها تاثیر گذار باشد. 
۲- اختلاف دیدگاه‌ها و نظرات شخصی برخی دولتمردان در اغتشاشات ۱۴۰۱ ممکن است به ادامه آن در آینده نیز کشیده شود که می‌تواند تاثیر زیادی بر مدیریت میدانی اغتشاشات احتمالی داشته باشد. 
۳- وجود برخی نقطه نظرات افراطی نخبگان در داخل به ویژه از سوی مدعیان انقلابیگری می‌تواند ضلع جدیدی برای اغتشاش با هدف اعتراض به دولتمردان سامان بخشد که به دلیل قرابت با نهاد‌های داخلی دارای تاثیر نامطلوبی بر مدیریت رویداد‌های امنیتی می‌گردد. 
۴- شروع فضای نقد زودهنگام دولت در فضای مجازی که البته ممکن است مستند به بعضی از رفتار‌های اشتباه دولتمردان هم باشد، می‌تواند گمانه زنی دشمن در کاهش حمایت نیرو‌های انقلابی به ویژه نیرو‌های بسیجی را تقویت کرده و آن‌ها را دچار خطای محاسباتی نماید. این گمانه‌زنی‌ها وقتی بیشتر مطرح می‌شوند که کلان داده‌های فضای مجازی در اختیار دشمن نیز آن‌ها را تأیید می‌کند. 
از این رو، می‌توان گفت اشاره حکیمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی به عدم شناخت همه اعضای کابینه نه تنها با هدف زیر سؤال بردن اعتماد مجلس نبوده بلکه جهت جلوگیری از سوء استفاده دشمنان نظام اسلامی از تعمیم نارسایی‌های احتمالی به نظام یا شائبه ورود به جزئیات بوده برای پیشگیری از سوءاستفاده دشمن از اختلافات و فضای اعتراض بخشی از نیرو‌های انقلاب می‌باشد. 
بنابراین بر همگان به ویژه نیرو‌های انقلابی است که شروع کار دولتمردان چهاردهم را که البته اقدامات آن‌ها بدون اشکال و اشتباه هم نخواهد بود نباید آغاز حمله و تضعیف دولت تعریف کرده و بدانند که فرصت کافی برای نقد و انتقاد باقی است، اما نقد منصفانه منوط به حمایت عالمانه و رصد هوشمندانه خواهد بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی در این امر هم پیشتاز خواهند بود؛ لذا حرکت پیش از ولی، افراط و جا ماندن از آن هم تفریط است و پیمودن صراط مستقیم، نگه داشتن حد وسط و اعتدال در رفتارهاست.