«ننگ‌ها» و «افتخارات» فراموش ناشدنی

کورش شجاعی
shojaee@khorasannews.com

 تاریخ ایران عزیز پر است از فراز و نشیب‌های گوناگون در عرصه‌های مختلف.دردآورترین و اسفبارترین مقاطع تاریخی این کهن بوم و بر، زمان‌هایی است که مام میهن مورد حمله نیروهای متجاوز و«اشغالگر» قرار گرفته، از حمله وحشیانه «مغول‌ها» و قبل از آن ها گرفته تا برخی «عرب‌ها» و«عثمانی‌ها»،«روس‌ها»،«افغان‌ها»،«انگلیسی‌ها»،«آمریکایی‌ها»،«پرتغالی‌ ها» و ... تا «صدامیان» مستظهر به پشتیبانی و حمایت آمریکا و شوروی سابق و اروپاییان و اکثر قریب به اتفاق سران کشورهای عرب منطقه. از ننگ بزرگ تجاوز و حاکمیت مغولان وحشی بر ایران صاحب علم و فرهنگ و تمدن کهن که با هزاران دریغ و افسوس بگذریم، داغ بزرگی که جنگ‌های ۱۰ ساله روسیه تزاری با کشورمان بر دلمان گذاشت از جمله ننگ‌هایی است که بی‌تدبیری و نالایقی حکمرانان وقت کشورمان از یک سو و خوی استعماری و تجاوزگری تزارها با دخالت انگلیسی‌ها به «عهدنامه گلستان» در سال ۱۱۹۲ شمسی منجر شد عهدنامه یک طرفه و «زورمدارانه ای» که علاوه بر شکست هیمنه،غرور، عزت و استقلال کشور عزیزمان موجب جدا شدن ۱۷ ولایت قفقازی و ۱۳۶۰ کیلومتر از خطوط ساحلی دریاچه خزر یا دقیق‌تر بگوییم «دریای مازندران» از ایران بزرگ شد. ولایاتی از جمله: گرجستان، داغستان،باکو، آبخازی، قره باغ و ...که هر کدام علاوه بر موقعیت «ژئوپلیتیکی» و «ژئواستراتژیکی» خاص خود از وسعت قابل توجهی برخوردارند .وسعت ولایات جدا شده از کشورمان در عهدنامه گلستان بالغ بر ۶۰۰ هزار کیلومتر مربع می‌شود. به عبارتی بر اثر آن جنگ و این ننگ نامه تحمیلی، بیش از یک سوم مساحت کشورمان از دست رفت، آیا این ننگ و فاجعه فراموش شدنی است؟! طرفه آن که حدود 15 سال بعد از آن در جنگ دیگری که با روسیه تزاری آغاز و به ننگ نامه ترکمانچای در سال ۱۲۰۶ شمسی منجر شد، حکمرانان ایران نه تنها مناطق بسیار مهم دیگری از کشورمان از جمله نخجوان، ایروان و... را از دست دادند، بلکه به پرداخت«10 کرور» معادل «۵ میلیون تومان» غرامت ملزم شدند و از آن بدتر به پذیرش قانون استعماری کاپیتولاسیون در مورد اتباع روسی مجبور شدند.


در قرارداد ننگین دیگری به نام« آخال »که در سال ۱۲60 ه.ش بین ایران و روسیه تزاری در زمان حکومت ناصرالدین شاه امضا شد و طی آن خوارزم، شرق مازندران، مرو، سمرقند، بخارا و ... از ایران جدا شد، مناطقی به وسعت یک میلیون و ۲۲۶ هزار کیلومتر مربع؛ آیا این ننگ بزرگ فراموش شدنی است؟! قرارداد با حکمیت «گلد اسمیت» در سال ۱۲۴۹ ه. ش قرارداد ننگین دیگری بود که طی آن مناطقی از سیستان و ... واگذار شد. اما تجاوزها و خباثت‌های انگلیس را نیز نباید فراموش کرد، از جمله این که پس از دومین نبرد انگلیس با ایران بر سر مسئله هرات و تصرف بخش‌هایی از جنوب ایران از جمله بنادر خرمشهر، بوشهر و... در خلیج فارس، انگلیسی‌ها در قراردادی به نام «معاهده پاریس» که در سال ۱۲۳۵ ه. ش امضا شد حکومت ناصری را به واگذاری ولایت «هرات» به افغانستان مجبور کرد، همان هراتی که شاه عباس کبیر (اول) پنجمین پادشاه صفویه در آن به دنیا آمده بود !
آن چه تا این جا به رشته تحریر درآمد تنها شمه‌ای از نشیب‌ها و داغ‌هایی است که در دل مردمان ایران در مقاطع مختلف تاریخی گذاشته شده است اما ایران عزیز در طول تاریخ خود فرازهایی پرشمار مثال زدنی و بس پر افتخار نیز دارد که تنها اشاره به آن ها نیازمند کتاب و بلکه کتاب‌های قطور است، فرازهایی در زمینه های گوناگون تولید و پیشرفت‌های علمی تمدنی فرهنگی و البته پیروزی‌هایی بس غرورانگیز و افتخارآفرین در مقابل متجاوزان به حریم مام میهن .کوروش کبیر این بزرگ پادشاه ایران زمین از جمله پرآوازه‌ترین پادشاهان و فرمانروایان دانا، آگاه، شجاع و بشردوست ایران عزیز، بلکه جهان است که افتخاراتی کثیر و پرتعداد برای ایران در تاریخ ثبت کرده است. کریم خان زند از دیگر افتخارات میهن ماست. نادرشاه افشار نیز بسی افتخار برای این سرزمین به یادگار گذاشته است، (البته نباید و نمی‌توان ظلم‌ها و اشتباهات وی را پس از ترور نافرجامش نادیده گرفت) و چه سرداران بزرگی همانند آریو برزن‌ها، امام قلی‌خان‌ها و  رئیسعلی دلواری‌ها و ... برای حفاظت از ناموس وطن جانفشانی‌ها کردند اما در این میان اگر سال‌های دفاع مقدس و دفاع جانانه فرزندان ایران زمین در مقابل صدامیان جنایتکار که با چراغ سبز و حمایت آمریکا و شوروی سابق،کشورهای اروپایی و بیشتر سران عرب منطقه به کشور عزیزمان را نقطه عطف تاریخی بدانیم و بنامیم سخنی به گزاف نگفته ایم.
نقطه عطفی تاریخی نه تنها برای ایران عزیز، بلکه برای منطقه و حتی جهان .دفاع مقدس که با رشادت‌های فرزندان ایران اسلامی در مقابل تجاوز صدامیان (با مشارکت مزدورانی از ۸۰ کشور جهان در مقابل ایران) برخوردار از انواع حمایت‌های مالی،سیاسی،اطلاعاتی،تجهیزاتی و ...نه تنها یک وجب از خاک کشورمان در دست رژیم اشغالگر باقی نماند ،بلکه مقاومت دلیرانه و رهبری مدبرانه و اتکا به غیرت و شجاعت و مردانگی فرزندان ایران و از همه مهم تر اتکال به لطف لایزال الهی و باور واقعی به وعده نصرت خداوندی و پیروزی حق بر باطل و قدم گذاشتن در راه و مسیر سیدالشهدا باعث شد،کشور تازه انقلاب کرده در آن اوضاع نه چندان به سامان و ضعف لجستیکی بر نیروی تجاوزگر صدامیان تا بن دندان مسلح به انواع تسلیحات پیشرفته به پیروزی شگفت آور و اعجاب برانگیزی دست یابد،پیروزی بس افتخارآفرینی که هم تمامیت ارضی کشور و ناموس وطن را حفظ کرد،هم عزت و استقلال ایران عزیز را ،هم شعار «ما می توانیم»را به بهترین شکل ممکن،آن هم در چنان شرایط سختی به منصه ظهور گذاشت،هم موجب اتکا به توان داخل و رشد و پیشرفت در طراحی ساخت و تولید انواع تجهیزات نظامی و دفاعی شد،هم باعث بالاترین قدرت بازدارندگی در مقابل هر دشمنی شد،هم ایران را در منطقه ودر مقابله با ظلم و تجاوز به «الگویی »موفق و مثال زدنی تبدیل کرد،هم با فاصله ای نه چندان دور از دوران دفاع مقدس موجب شکل گیری «محور مقاومت»در منطقه شد،هم دفاعی بس پر افتخار و جانانه و نقطه عطفی در تاریخ ایران زمین به شمار می آید،نقطه عطف و پرافتخاری که به واسطه رشادت و غیرت مداری فرزندان ایران زمین و بهایی به سنگینی حدود 200 هزار شهید سرافراز و هزاران جانباز عزیز   و بزرگوار  و آزاده سرافراز رقم خورد.خداوند همه ما را در پاسداشت این افتخار بس بزرگ و خون شهیدان  و مجاهدت های بی بدیل رزمندگان موفق بدارد.