مدیریت جغرافیای جرائم

وقتی سخن از جغرافیا به میان می‌آید، ذهن به سمت کوه، کویر، جنگل، دریا یا دیگر ویژگی‌های آب و هوایی می‌رود. شناخت دقیق از ویژگی‌های یک محیط جغرافیایی می‌تواند در برنامه‌ریزی‌هایی که برای توسعه آن منطقه ترسیم می‌شود، نقش اساسی داشته باشد. مطمئناً هر اندازه این شناخت دقیق‌تر باشد، برنامه‌هایی که برای رفع یا بهبود نقاط قوت و ضعف موجود در نظر گرفته می‌شود از کارآیی بهتری برخوردار خواهد بود. تحلیل‌های موجود بر مبنای اطلاعات به دست آمده، ذهن کارشناسان را به‌طور مختص متوجه موضوعات تخصصی کرده و از هدررفت وقت و هزینه تا حدود زیادی جلوگیری می‌کند. این شناخت در تمامی حوزه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی در حوزه انتظامی هم نقش ارزنده‌ای داشته و می‌تواند تمامی پژوهش‌های مورد نیاز را هدایت کند. 
برای موفقیت بهتر در حوزه انتظامی نیز شناخت ابعاد جغرافیایی پیرامون در حوزه فرهنگی و نوع تقسیم جرائم در منطقه از اهمیت بیشتری برخوردار است. یک پلیس از سلسله مراتب فرماندهی تا هر یک از مأموران در رده‌های اجرایی باید به جغرافیای فرهنگی و توزیع جرائم در حوزه خود اشرافیت داشته باشند، چراکه این موضوع موجب می‌شود زمان، تجهیزات و نیروی انسانی با بالاترین کارآیی و کمترین هزینه مورد استفاده قرار گیرد. 
لزوم آشنایی و اشرافیت از لایه‌های مختلف جامعه تنها مختص به یک سازمان و نهاد خاص نیست و اطلاعات به دست آمده، می‌تواند توسط تمامی ادارات مورد بهره‌برداری قرار گیرد. به عنوان مثال، همواره میان دو شاخص بیکاری و میزان جرائم یا حتی مشکلات خانوادگی، اعتیاد، بزهکاری و موارد دیگری از این دست رابطه معناداری وجود دارد و برآورد‌ها نشان می‌دهد در صورت ایجاد اشتغال و کاهش آمار بیکاری از میزان دیگر متغیر‌های وابسته کاسته می‌شود و این یعنی چنانچه ما بتوانیم میزان آمار بیکاری را کنترل کنیم و کاهش دهیم در کاهش آمار مشکلات اشاره شده نیز توفیقات خوبی کسب خواهیم کرد. 
اشرافیت در حوزه انتظامی هم در پیشبرد اهداف سازمانی فراجا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و تقسیم‌بندی جغرافیایی از جرائم در سطح استان، شهرستان و حتی در حوزه هر یک از یگان‌های انتظامی باید به‌طور ویژه مورد توجه فرماندهان قرار گیرد. 


فرماندهان باید ضمن دسته‌بندی نقاط استان، فرصت‌ها و تهدیدات مربوط به هر یک از نقاط شهر و منطقه را شناسایی کنند تا بتوان بر مبنای این موضوع در تخصیص نیروی انسانی و تجهیزات با تمرکز و دقت بیشتری عمل کرد. 
به عنوان نمونه بررسی‌های به عمل آمده در حوزه جغرافیای فرهنگی و جرائم استان نشان می‌دهد یکی از شهرستان‌ها در حوزه اعتیاد، شهرستانی دیگر در زمینه نزاع و درگیری یا در برخی از مناطق با مشکلات خانوادگی و طلاق روبه‌رو هستیم. بدون شک بر مبنای این اطلاعات، شاخص توزیع نیروی انسانی و تجهیزات در این مناطق متغیر خواهد بود. 
در مناطقی که داده‌ها بیشترین فراوانی جرائم را به نزاع و درگیری اختصاص داده، تقویت ابعاد فرهنگی، فعالیت بیشتر روی مهارت‌های زندگی، کنترل خشم یا اقداماتی، چون احداث مجموعه‌های ورزشی می‌تواند تأثیر‌گذار باشد، حتی پلیس نیز می‌تواند با تقویت واحد‌های مشاوره و مددکاری یا حضور کارشناسان آموزش همگانی در این حوزه فعالیت‌های خود را اجرایی کند. 
بخش دیگر از داده‌های به دست آمده از جغرافیای فرهنگی و جرائم استان که بیشتر مورد توجه فراجا قرار دارد، موضوع جرائم و تخلفات است که می‌تواند به‌طور ویژه مورد توجه کارشناسان انتظامی در پلیس‌های تخصصی قرار داشته باشد که به بخشی از آن اشاره می‌شود. در مناطقی که اعتیاد گریبانگیر آن شده، اجرای طرح مقابله با موادمخدر، جمع‌آوری معتادان متجاهر و معرفی آن‌ها به مراکز بازپروری بیشتر مورد نیاز است که با طرح‌های ویژه انتظامی می‌توان وارد عمل شد. در مناطقی که آمار بالای تصادفات و تخلفات در حوزه راهنمایی و رانندگی را نشان می‌دهد، می‌توان با اصلاح مهندسی معابر، خیابان‌ها، احداث پل هوایی یا تعبیه سرعت‌گیر به منظور کاهش میزان سرعت رانندگان به همراه تعبیه دوربین کنترل سرعت یا حضور مأموران رانندگی میزان جرائم را کاهش داد. 
آمار بالای سرقت خودرو یا محتویات داخل آن نیز شاخصی است که لزوم احداث پارکینگ‌های عمومی یا نصب تجهیزات ایمنی همچون دوربین‌های مدار‌بسته در این نقاط را مورد توجه قرار می‌دهد و می‌توان ضمن بهره‌مندی از این موارد از حضور مأموران انتظامی و گشت‌های پلیسی نیز بهره‌مند شد. در حوزه مرتبط با قاچاق هم که در برخی از نقاط بیشتر با آن مواجه هستیم، راهکار‌های پیشگیرانه‌ای، چون احداث ایستگاه‌های ایست و بازرسی و تقویت ابنیه‌های مرزبانی می‌تواند کمک‌کننده باشد.