کیومرث یزدان پناه 
استاد ژئوپلیتیک

آمریکا، احساس ضعف روسیه در اثر جنگ را متوجه شده و همچنین ناتوانی اوکراین بدون حمایت واشنگتن را هم کامل حس کرده است. در واقع ترامپ خوب فهمیده که جنگ چند ساله میان روسیه و اوکراین چه بلایی بر سر رقیب سنتی آورده و آن را گرفتار چالش‌های عمیق در سطوح ملی و جهانی کرده است. این درک آمریکا از صحنه میدانی جنگ روسیه و اوکراین و ترس‌های ناشی از عواقب باخت حیثیتی در جنگی ویرانگر برای مسکو و کی‌یف؛ فرصتی است برای فرصت‌طلبی‌های مکارانه ترامپ تا با لگد زدن بر گل و لای جنگ، سهمی راهبردی و بلند مدت نصیب خود کرده و رقیب دیرینه را مغلوب بلندپروازی‌های خود کند و از سمتی دیگر با استعمار معدنی اوکراین جای پایی عمیق و بلندمدت در بیخ گوش روسیه پیدا کند.
با در نظر گرفتن شرایط پیچیده جهانی و نقش کم رنگ شده روسیه در مناسبات جهانی و معادلات بین‌المللی و منطقه‌ای، مناقشه پر هزینه درگیرانه با اوکراین، پاشنه آشیلی است که محرکه‌های دخالت آمریکا را در این مساله و خاتمه جنگ پر رنگ‌تر می‌کند. ترامپ می‌داند که قدرت‌های اروپایی هم در شرایط فعلی توافق برای حل این بحران را ندارند و سطح نفوذ قدرت‌های اروپایی به شدت پایین است. این مساله هم خود به تنهایی برای تشویق ترامپ در مداخله مستقیم در بحران جنگ روسیه و اوکراین کفایت می‌کند تا زمان را از دست ندهد.
در واقع آمریکا از وضعیت فعلی متحدان اروپایی آگاه بوده و متوجه یک بن بست تاریخی پیچیده و همچنین ریشه‌های تاریخی آن شده و با این پیش فرض‌های نسبتا دقیق، پیشگام حل بحران و برقراری آتش بس شده است. نشست آنکارا تضمین لازم را ندارد و ترکیه هم در آن حدی نیست که میانجی‌گری کارساز برای خاتمه بحران باشد. این بحران؛ یک بحران عمیق با پیامدهای ژئوپلیتیک بوده و نشست ترکیه هم مسبوق به سابقه است لذا به نظرم این دور از نشست و گفت‌وگوها در این کشور با نظارت آمریکا خواهد بود. موافقت پوتین برای حضور در استانبول ممکن است فقط یک ژست پیش‌دستانه باشد و هر گونه توافقی، ارزش موقت و گذرا خواهد داشت.