مجمع هفتاد و دوم چالش‌ها و ظرفیت‌ها

امسال هفتاد و دومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در حالی برگزار می‌شود که جهان با بحران‌هایی فزاینده روبروست و بار دیگر جهانی که امید می‌رفت طی سال‌های گذشته و پس از دهه اول قرن بیست و یکم که دهه‌ای
پر تنش و جنگ بود رو به آرامش رود، با مشکلات،
درگیری‌ها و بحران‌های انسانی و سیاسی روزافزون دست به گریبان است. از یک سو خاورمیانه همچنان در آتش جهل و تروریسم می‌سوزد و از سوریه تا افغانستان و از یمن تا عراق، روزی نیست که ده‌ها نفر به خاک و خون کشیده نشوند، در سوی دیگر میانمار بار دیگر صحنه بروز یکی از فجیع‌ترین جنایات علیه بشریت یعنی نسل کشی قومی و مذهبی قرار گرفته که گمان می‌رفت
پس از تجارب تلخ جامعه بین‌المللی در عدم ورود


به موقع برای جلوگیری فجایع روآندا و بوسنی در آخرین سال‌های قرن بیستم، دیگر شاهد تکرار این چنین وقایعی نباشیم؛ اما شوربختانه گویی قرار نیست بشر از تاریخ درس بگیرد و بار دیگر شاهد تکرار روزهایی هستیم که تا سال‌ها جامعه بشری به سبب تساهل در برابر آن در برابر وجدان خویش شرمگین خواهد بود. در این میان بحران‌های سیاسی جهان نیز روبه فزونی گذارده و در اولین سالی که دونالد ترامپ نماینده ایالات متحده در مجمع عمومی خواهد بود، پیش‌بینی می‌شود شاهد سخنان چالش‌برانگیزی علیه چین و کره شمالی باشیم که شاید بحران در شبه جزیره را تشدید نماید و مرز 38 درجه را که سال‌ها در حالت صلح مسلح آرام بوده به سمت تنش و درگیری بیشتر هدایت کند.
در میانه چنین اوضاع متشنج و غیرقابل پیش‌بینی که با حضور برخی تازه به دوران‌ رسیده‌های سیاست جهانی بیش از هر زمان دیگری موجب نگرانی جامعه بین‌المللی شده است، نشست مجمع عمومی فرصت مغتنمی است تا صدای عقلانیت و اعتدال را از امپراطوری‌های رسانه‌ای که در تمام طول سال با مدیریت اخبار و اطلاعات دست به شکل‌دهی و مدیریت افکار و اذهان عمومی می‌زنند، عبور داد و ایران‌هراسی‌ها و تبلیغات کذب دولت ترامپ علیه ایران را خنثی نمود. باید توجه داشت، هنگامی که از ظرفیت‌های نشست مجمع عمومی سخن می‌گوییم، منظور صرفا سخنرانی ریاست محترم جمهوری در مجمع عمومی نیست، بلکه بیش از آن باید به پتانسیلی توجه داشت که به سبب حضور سران
و نمایندگان اغلب کشورهای جهان طی چند روز
فراهم است و می‌تواند آغاز دور جدیدی از دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران را در دولت دوازدهم رقم بزند، چنانکه ریاست محترم جمهور نیز در هنگام معرفی وزیر امور خارجه در مجلس شورای اسلامی دیپلماسی اقتصادی را ماموریت اصلی وزارت خارجه در دولت دوازدهم دانستند.
از سوی دیگر گمانه‌زنی‌هایی در خصوص احتمال دیدار وزیر محترم امورخارجه کشورمان با رکس تیلرسون، وزیر خارجه ایالات متحده مطرح می‌شود که به نظر می‌رسد با توجه به تهدیدات ترامپ علیه برجام و اختلاف علنی تیلرسون با وی در خصوص نحوه مواجهه با برجام، می‌تواند بسیار مثبت ارزیابی شود و حتی منجر به انزوای ترامپ در داخل تیم سیاست خارجی خود گردد و به طریق اولی دیگر کشورها و علی الخصوص اتحادیه اروپا را نیز اگر هنوز تردیدی در اجرای کامل برجام دارند به اجرای آن مطمئن کنند.