سمانه سعادت*

بیشتر از 20 روز از شنبه ای که خبری به ناگهان تمام لبنان و ساکنانش را در بهتی عمیق فرو برد، می‌گذرد.
سعد حریری، روز شنبه ۱۳ آبان (۴ نوامبر) استعفا کرد. این استعفا در نوع خود عجیب ترین بود‌ چراکه نخست وزیر لبنان در اقدامی تامل برانگیز استعفای غیرمنتظره خود را از عربستان و از طریق شبکه رسمی سعودی، العربیه، اعلام کرد.
آن شب را درست بخاطر دارم. خیابان های بیروت به طرز محسوسی خلوت شده بود؛ آنقدر خلوت که سوژه دوربین های کنترل ترافیک شهر قرار گرفت و عکس های بیروتِ خلوت و بی ترافیک دست به دست می شد.
فردای آن روز " میشل عون" رئیس جمهوری لبنان این استعفا را نپذیرفت و با بیان اینکه حریری در بازداشت است، گفت که منتظر بازگشت او به بیروت می ماند تا درباره دلایل استعفایش با او گفتگو کند.


پس از آن بود که شهر پُر شد از پوسترهایی در حمایت از حریری، با این شعارها " کلنا سعد" و " کلنا معک" .
بدون شک رویکرد میشل عون زمینه ساز شکل گیری وحدت ملی در لبنان شد‌. از سوی دیگر " سید حسن نصرالله" دبیرکل حزب الله لبنان، در سخنرانی خود که پس از استعفای حریری ایراد کرد، در حمایت از نخست وزیر قانونی لبنان، این استعفا را اجباری دانست و گفت به رغم اختلاف های موجود بین جریان المستقبل و حزب الله در عرصه سیاست، ما این اقدام عربستان را توهین به تمام لبنانی ها می‌دانیم.
این اقدامات و موضع گیری های حکیمانه و به دور از هیجانات آنی، موجب عدم شکل گیری موج ناآرامی و التهاباتی شد که عربستان درصدد موج سواری بر روی آن، در فضای سیاسی لبنان بود.
به دنبال اجماع ملی در لبنان، مقام های این کشور یک رشته تماس ها و دیدارهایی را با مقام ها و دیپلمات های کشورهای دیگر ترتیب دادند که نقش مهمی در همراهی این کشورها با موضع لبنان داشت.سرانجام با پادرمیانی فرانسه، سعد حریری پس از
دو هفته حضور در ریاض به پاریس رفت و سه شنبه شب، سی ام آبان ماه به بیروت بازگشت.همزمان با عید استقلال لبنان، اول آذرماه، (۲۲ نوامبر) سعد‌ حریری با قرائت بیانیه ای از کاخ ریاست جمهوری اعلام کرد که نسبت به تقدیم استعفای خود درنگ می کند. نکته
این جاست که بیانیه جدید الحریری هیچ شباهتی به بیانیه قبلی که لبنانی ها از خارج مرزها آن را شنیده بودند نداشت. به عبارت بهتر، سعدِ روزِ استعفا، هیچ شباهتی با سعدِ روز جشن استقلال نداشت. فرجام سخن آنکه، لبنان در
پیچِ تند تاریخی قرار داشت. حال که گرد و غبار روزهای ابتدایی فروکش کرده به خوبی می‌توان دریافت که بار دیگر سعودی ها چوبِ اقدامات عجولانه خود را خوردند و نتوانستند کشورها و دولت های دیگر را در این داستان همراهِ خود کنند. در مقابل اما این لبنان بود که با دیپلماسی فعال خود توانست حمایت جامعه جهانی را از آنِ خود کند.
*تحلیلگر مسائل بین الملل از لبنان