سالار عبادی

زمستان امسال با خبر‌های داغ تجمعات اعتراضی مردم به مشکلات اقتصادی در فضای مجازی آغاز شد. دولت به درستی از بهبود شاخص‌های اقتصادی سخن می‌گوید اما با توجه به سیر نزولی قدرت خرید مردم که از سال 86 شروع شده و تا به امروز ادامه داشته است این مسئله برای مردم قابل لمس نبوده و بزرگ‌نمایی مشکلات از سوی برخی رسانه‌های ضد دولتی نیز مزید بر علت شد که مردم در خیابان‌ها نسبت به وضع ناخوشایند زندگی خویش معترض شوند. باید حساب مطالبات بحق مردم را از موج سواری و سوءاستفاده برخی عناصر ضد انقلاب سوا کنیم و بر لزوم تحقق این مطالبات تاکید کنیم. بیکاری و رکود تورمی از مهم‌ترین مشکلات اقتصادی کشور است که باید هر چه سریع‌تر راه حلی برای آن اندیشیده شود، خیل عظیم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی که هر ساله از دانشگاه‌ها روانه بازار کار می‌شوند و از نبود امکان اشتغال دچار یاس و سرخوردگی می‌شوند. اخبار مفاسد کلان اقتصادی برخی مسئولان یا اطرافیانشان در حالی‌که بسیاری از مردم برای تهیه نیازهای اولیه زندگی (خوراک، پوشاک و مسکن حداقلی ) دچار مشقت هستند ضربات جبران ناپذیری بر دلهای مالامال از درد و رنج مردم وارد می‌کند. اگر به جای تعلل در برخورد با دانه درشت‌ها و آقازاده‌ها مردم شاهد برخورد قاطع و بدون ملاحظه با مفاسد اقتصادی بودند اگر زمانی‌که مردم برای پس گرفتن سپرده‌ها‌یشان که عمدتا پس انداز حاصل از یک عمر کار و تلاش و سخت گیری بر خود و خانواده‌ها‌یشان بود تجمع کردند می‌دیدند مدیران این موسسات که از پول همین مردم بهترین شرایط معیشتی و رفاه را برای خود و خانواده‌ها‌یشان فراهم کرده‌اند تماما یا قبل از فرار دستگیر و به جرم اخلال اقتصادی محاکمه و به سزای اعمالشان که زندگی هزاران خانواده را متلاشی کرده می‌رسند،اگر جوانان بیکار، اشتغال آقازاده‌ها که دچار توهم خود برتر انگاری شده‌اند در مناصب مهم مدیریتی را شاهد نبودند،اگر اشتغال هزاران بازنشسته علی‌رغم منع قانونی در دستگاههای دولتی و خصولتی را با روشهای مختلف دور زدن قانون نمی‌دیدند اگر حداقل حقوق قانونی کارگران تناسبی با خط فقر داشت و اگر احزاب سیاسی مطالبات مردم و مشکلات کشور را مورد بررسی کارشناسی قرار داده و پیگیر حل این مشکلات می‌شدند و اگر رسانه ملی و سایر رسانه‌ها به صدای مردم بدل می‌شدند شاهد بروز چنین وقایعی که مورد سوءاستفاده دشمنان ایران اسلامی قرار گیرد، نبودیم. کلید واژه‌های تجمعات اعتراضی بحق مردم و نه اغتشاشات که به هیچ وجه مورد قبول نیست را باید در بیکاری، فقرو تنگدستی،کاهش روز افزون قدرت خرید مردم،فساد، رشد روزافزون اختلاف طبقاتی، فقدان احزاب و تشکل‌ها و رسانه‌های مستقل برای پیگیری مطالبات مردمی از طرق قانونی و پرداختن رسانه ملی به دعواهای سیاسی و جناحی به جای توجه به مشکلات مردم جستجو کرد. این فریاد‌های ناشی از درد مردم با هر مسکنی بود فعلا فروکش کرد، اما زخم‌ها همچنان باقی است باید هرچه سریع‌تر درد‌های مردم را درمان کرد. اگر روزی خدای ناکرده تجاوزی به مرزهای کشور صورت گیرد همین جوانان که در خیابان‌ها هستند بار دیگر خود را برای دفاع از میهن و ناموس و شرفشان زیر تانک خواهند انداخت نه آقا زاده‌ها. زمان وحدت فراگیر فرا رسیده است اما بدون کاهش محسوس شکاف طبقاتی و تحقق رفاه و امنیت روانی جامعه این مهم قابل تحقق نخواهد بود.