روزنامه قانون
1396/11/16
شـورشگر
علي كريمي در سال‌هاي اخير به يك منتقد تمام عيار تبديل شده و به تمام اركان فوتبال ايران حمله كرده است. او در زماني‌كه تيم نداشت عليه مسئولان و حال كه سرمربي سپيدرود رشت شده عليه تاج و فردوسي‌پور موضع مي‌گيرد. هرچند بسياري از انتقادات جادوگر به حق بوده اما نحوه بيان آن‌ها در كانال تلگرامي‌اش به يكي از سوژه‌هاي هواداران در فضاي مجازي تبديل شده است. چه شد كه كريمي به جايگاهي رسيده كه اين‌گونه انتقاد مي‌كند؟ او روز گذشته در پستي در كانال تلگرامش منتشر كرد به مجري برنامه 90 اتهام مبهمي زد. جادوگر در سال‌هاي اخير عادت كرده از همه انتقاد كند اما كوچك‌ترين انتقاد از خودش را به شدت رد مي‌كند و رسانه‌هايي را كه به اقدامات او خرده مي‌گيرند، كرمليني مي‌نامد. اصطلاح «خبرنگاران كرمليني» اشاره به خبرنگاراني دارد كه هرگز عليه فدراسيون موضع نمي‌گيرند تا بتوانند در جام‌جهاني حاضر شوند.آيا فردوسي‌پور واكنش نشان مي‌دهد؟
اين نخستين‌بار نيست كه فردوسي‌پور از سوي كريمي نقد مي‌شود. او پيش از اين نيز مجري برنامه 90 را به سرسپردگي متهم كرده بود و درباره او نوشت: «عادل جان فدراسیون، یاد ندارم دو برنامه پشت سر هم فدراسیون را نقد کنى!؟ شفاف سازى خوبه براى همه». مدتي قبل نيز براي او نوشت: «عادل جان، به درخواست کریمی محل نذار. ولی جامعه فوتبال و نسل های بعدی را چه می کنی؟ کریمی و کریمی ها خوب یا بد عمر ورزشی شون تموم شد و رفت.ولی شما و دوستان این را به خاطر داشته باشین همیشه که اگه این فوتبال نباشد، نه فدراسیونی خواهد بود نه برنامه نودی. در عجبم در نوع رفتارت با آقای کفاشیان و تاج. گذر زمان نشانگر همه چیز خواهد بود».
عادل فردوسي‌پور در سال‌هاي اخير همواره نشان داده در مقابل انتقادات جبهه مي‌گيرد و به آن واكنش نشان مي‌دهد. اما او هرگز در برابر انتقادات افرادي مثل علي دايي و علي كريمي حرفي نزده و ترجيح داده سكوت كند. هرچند كه در برنامه امشب 90 به احتمال زياد واكنشي به انتقادات مطرح شده نشان خواهد داد. او در اين سال‌ها همواره به دليل مطرح نكردن بحث‌هايي مثل ماجراي حق پخش، زير فشار بوده كه اجازه انتقاد از سازماني كه در آن كار مي‌كند را ندارد. اين بار نيز اتهام فدراسيوني بودن به او زده است و مشخص نيست مجري جنجالي و محبوب صدا و سيما به اين موضوع چه واكنشي نشان خواهد داد.
مطرح كردن موضوعاتي مثل نداشتن لباس مناسب بازيكنان تيم‌هاي پايه و انتقاد از فردوسي‌پور به دليل نپرداختن به اين موضوع، درخواست عجيبي نيست به ويژه آنكه بدانيم برنامه 90 در حال حاضر يكي از پربيننده‌ترين برنامه‌هاي صدا و سيماست و بسياري از تصميمات در فدراسيون فوتبال، پس از پخش هفتگي برنامه 90 گرفته مي‌شود.
چرا عادل‌جان؟ چرا؟
در روزهاي اخير، علي كريمي موارد متعددي را مطرح كرده كه فردوسي‌پور بايد به آن‌ها پاسخ بدهد. او روز گذشته در پستي تلگرامي نوشت: «چرا در مورد درگيرى دستيار كارلوس با نماينده فدراسيون و فيفا در ملك شخصى كي‌روش، كسى رو نياوردى كه ازش توضيح بخواهى رو خط؟» او در ادامه نوشت: «چرا باید یک مجری تلویزیونی جایزه بهترین بازیکن لیگ را بدهد. در کشور ایران شخص دیگری نبود که جایزه مهدی طارمی را بدهد؟». جادوگر در ادامه نوشت: «عادل‌جان تا حالا چند بار به برج ايران زمين شهرك غرب رفتي؟». اشاره كريمي به محل زندگي كارلوس كي‌روش است كه گفته مي‌شود مجري برنامه 90 بارها در آن محل ديده شده است. پرت كردن لوگوي ميكروفون برنامه 90 و فرياد بر سر عوامل اين برنامه از ديگر اتفاقاتي بود كه سرمربي سپيدرود رشت در هفته گذشته آن‌ها را انجام داد و حاشيه‌ساز شد.
وقتي رابطه خوب بود
علي كريمي يكي از معدود افرادي است كه فردوسي‌پور براي خداحافظي‌اش از فوتبال يك كليپ جذاب تهيه و در برنامه‌اش پخش كرده است. جادوگر مدتي قبل نيز در گفت‌وگوي مفصلي با اين برنامه به سوالات حاشيه‌اي و جذاب فردوسي‌پور پاسخ داد اما پخش نشدن چند صحنه مشكوك از ديدار سپيدرود رشت و صنعت نفت آبادان منجر به زيرسوال رفتن پيشينه فردوسي‌پور شده است. كريمي به طور كلي عادت دارد بعد از همكاري‌ها عليه افرادي كه با آن‌ها رفاقت داشت، صحبت كند. مدتي قبل بود كه او با حضور در باشگاه نفت تهران، نخستين قرارداد مربيگري خود را امضا كرد اما مدتي بعد دعواي كريمي و جهانيان به يكي از جنجالي‌ترين پرونده‌هاي تاريخ فوتبال ايران تبديل و در نهايت منجر به حذف جهانيان از فوتبال شد. پيش از اين نيز او پس از جدايي ناگهاني از تيم‌ملي فوتبال، عليه كارلوس كي‌روش مصاحبه كرد تا جايي كه سرمربي پرتغالي تيم‌ملي در بيانيه‌اي او را از گول خوردن توسط مار و عقرب بر حذر داشت! درگيري با علي دايي، محمد مايلي كهن و بسياري از پيشكسوتان فوتبال در سال‌هاي اخير به عادت كريمي تبديل شده است. او كه هرگز رابطه خوبي با خبرنگاران نداشت در گفت‌وگوهاي خصوصي آن‌ها را سرسپرده مي‌داند كه هيچ انتقادي انجام نمي‌دهند. شايد كريمي بايد به اين سوال پاسخ بدهد كه اگر كسي از خودش انتقاد كند چه واكنشي نشان مي‌دهد؟ آيا نبايد نگران متهم شدن از سوي جادوگر باشند؟
اتهام‌زني يا انتقاد؟
كريمي محبوب است و هواداران بيشماري دارد، بسياري تلاش مي‌كنند تا با گره زدن نام خود به جادوگر، فالوئرهاي بيشتري بگيرند. در اين ميان اما كاش كريمي كمي در انتقادات خود تجديدنظر كند و اجازه ندهد به سادگي با اعتبار چندين‌ساله‌اش بازي شود.
او پرچم عدالت به دست گرفته و مي‌خواهد جلودار باشد اما كاش كمي مستندتر پيش برود. اتهام زني با انتقاد تفاوت بسياري دارد؛ راهي كه كريمي در حال حاضر به پيش گرفته مصداق بارز اتهام زني است.
او هر حرفي را مي‌زند بي آنكه براي آن دليل و مدرك داشته باشد. كريمي به تاج و فردوسي‌پور انتقاد مي‌كند كه اگر فوتبال نبود، شما نيز نبوديد اما كاش خودش پاسخ بدهد كه اگر فوتبالي وجود نداشت، پسربچه‌اي از گوشه كنار ملارد چگونه مي‌توانست اينچنين رشد كند و به يكي از محبوب‌ترين‌هاي فوتبال ايران تبديل شود! اگر فوتبال نبود، عادل فردوسي‌پور همچنان روزنامه‌نگاري مي‌كرد اما جادوگر كجا بود؟ كريمي مدعي است در فوتبال فسادهاي بيشماري وجود دارد اما هرگز به اين سوال پاسخ نداده كه چرا خودش در همين فوتبال كثيف و فاسد، موفق شده سرمربي يك تيم ليگ برتري شود. كاش او پاسخ بدهد كه چرا در همين فوتبال فاسد سال‌ها بازي كرده و براي كشور افتخارآفريني كرده است؟ چرا مربي تيم‌ملي شده و چرا اجازه داده همين فوتبال كثيف، رشد كند و اينچنين افعي شود. سوال براي پرسيدن فراوان است اما كريمي طاقت انتقاد ندارد؛او ترجيح مي‌دهد منتقد باشد.
تاج و فردوسی پور از هر دستی داده‌باشند، پس می گیرند
مصطفی فراغت
به گمانم 40 سالگی، چیزهای خیلی خوبی دارد. چیزهایی قشنگ تر از توهماتی که داریم. چیزهایی قشنگ تر از توهماتی که داشتیم. حتی چیزهایی قشنگ تر از ترس ها و خیال‌ها و حرص خوردن‌ها. شاید هم چیزهای نو، تفکر بیشتر، احساس عمیق تر، شناخت صحیح تر و نگاه دقیق تر. به نظرم آدم‌هایی که دهه سوم زندگی‌شان را آرام آرام سَر می‌کشند باید جورِ دیگری به زندگی نگاه کنند. نه مثل نوجوان ها از پایین، نه مثل جوان ها همسطح. از بالا. یکی از تازه به 40 رسیده‌های فوتبال علی کریمی است. جادوگر سابق آسیا، بازیکن سال های دورفتح، بازیکن سابق پرسپولیس، تعلیم دیده مکتب بایرن و سرمربی امروزسپید رود رشت.
او این روزها دهه چهارم زندگی اش را تجربه می‌کند. روزهایِ تفکر و شناخت. روزهای تمام شدنِ خامی و رسیدن به مرزهایِ پختگی. اما در آغازین روزهای دهه چهارم، در روزهایی که باید کمی صبورتر و آرام تر شده باشد، هنوز جنب و جوش دارد. هنوز هم یاغی است. شاید هم دلش می‌سوزد. علی کریمی این روزها بیشتر از گذشته حرص می‌خورد و بیشتر از گذشته در تلگرامش می نویسد و آماده است کلمن ها را به پرواز در بیاورد. اما به نظرم فوتبال این‌قدرها که گفته میشود مهم نیست.
به نظرم آدم ها این‌قدرها هم که گفته میشود ارزشمند نباشند. آدم ها هر کاری که بخواهد انجام می‌دهد. توی کار هم می گذارند، حق‌خوری می کنند، بی انصافی دارند، شاید در برنامه های‌شان هم نشانت ندهند و هزار کارِ و نقشه دیگر. خب بکنند.
خب نشانت ندهند. به نظرم آدم ها آزادند دفتر نقاشی‌شان را هر طوری که دوست دارند و می خواهند رنگ آمیزی کنند. اما بالاخره که یک جایی باید از خر مراد پیاده شوند. اما بالاخره که باید دفتر نقاشی شده شان را نشان دهند! غصه نخور. در روزهای ابتدایی 40 سالگی‌ات بیشتر بخند و بیشتر از زندگی لذت ببر. تاج‌ها و فردوسی‌پورها از هر دستی که داده باشند از همان دست هم پس خواهند گرفت. شاید همین امروز. شاید همین فردا. شک نکن.
