روحاني، ازشهردار بعدي در برابر فشارها حمايت كند

آرمان- مطهره شفیعی: چه کسی شهردار می‌شود؟ به این سوال هنور پاسخی داده نشده است و به عبارتی واقعا هیچ‌ شخصی نمی‌داند که چه کسی قرار است شهردار تهران شود. اظهارات متفاوت است؛ غالب نظرات بر شهردار شدن محسن هاشمی تاکید دارد. بخش زیادی هم محمدعلی افشانی را که شهردار فارس بوده و اکنون معاون وزیر کشور است، لایق جلوس بر کرسی شهرداری معرفی می‌کنند. عارف هم ظاهرا با مخالفت‌های زیادی که شد دیگر سودای شهرداری ندارد و به‌نوعی نامش از لیست گزینه‌های شهرداری حذف شد. 21 روز تا 23 اردیبهشت زمان باقی است یعنی همان تاریخی که از سوی شورای شهر برای تعیین شهردار تهران در نظر گرفته شده و بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته، امروز هر عضو شورا نام 5 گزینه مناسب برای تصدی شهرداری را بر روی برگه‌ای می‌نویسد تا با ارزیابی نظرات و گزینه‌های مطرح شده، در نهایت یک نفر به‌عنوان شهردار معرفی شود. قاسم میرزایی نیکو، نماینده دماوند و عضو فراکسیون امید درباره تعامل این فراکسیون با اعضای شورای شهر، انتخاب شهردار تهران و... با «آرمان» به گفت‌وگو پرداخت که در ادامه می‌آید.
در حال حاضر یکی از مهم‌ترین مسائل بحث انتخاب شهردار است. با توجه به جلساتی که در فراکسیون امید و اعضای شورای شهر برگزار ‌شده است، به‌نظر خودتان کدام گزینه‌ها برای تصدی پست شهرداری تهران مناسب هستند؟
نمی‌توان در حال حاضر نام گزینه‌ای را مطرح کرد اما می‌توان از سه زاویه این موضوع را مورد ارزیابی قرار داد. نخست آنکه از درون شورای شهر، شهردار آینده انتخاب شود. دوم اینکه از بیرون شورا یک چهره شناخته شده و مدیر که توانایی اداره شهر را داشته باشد، بر صندلی شهرداری بنشیند و سومین راهکار هم اینکه از درون بدنه سازمان شهرداری، شخصی به‌عنوان شهردار آینده برگزیده شود. برای انتخاب شهردار از درون شورای شهر موانعی وجود دارد.
منظورتان آقای هاشمی است؟


اینکه نام آقای محسن هاشمی مطرح می‌شود به این معنا نیست که شخص دیگری در شورا توانایی قبول این مسئولیت را ندارد؛ چرا که آقای الویری هم سابقه شهرداری تهران را دارد و آقای رسولی نیز مدتی استاندار بوده‌اند. اگر امروز این میثاق‌نامه شکسته شود و مردم ببینند که این افراد بر سر پیمان خود نبوده‌اند به‌طور قطع در انتخابات آینده مجلس که در پیش رو داریم، دیگر این افراد مورد اعتماد مردم نخواهند بود بنابراین در درون شورا نیز همه به این اتفاق نظر رسیده‌اند که کسی از شورا برای تصدی این مسئولیت خارج نشود.
پس چه باید کرد؟
با توجه به این موضوع که گزینه اول یعنی انتخاب شهردار از داخل شورا منتفی است، باید به گزینه‌های بیرونی فکر کرد. بیرون از شورا گزینه‌های زیادی وجود دارد که شورا باید پارامترهای مورد نیاز یک شهردار که بتواند با شرایط فعلی کار کند را تعیین کند.
آقای نجفی هم انتخاب شورای شهر بود اما نتوانست بیش از 7 ماه بماند.
آقای نجفی یک مدیر کارکشته و کاردان است که سوابق زیادی در مسئولیت‌های مختلف در دولت و شورای شهر دارد. او در مدت 7 ماه حضور در شهرداری توانست بر امور تسلط پیدا کند و مقاومت زیادی در مقابل فشارهای موجود از خود نشان داد اما در نهایت نتوانست بیش از این دوام بیاورد. بنابراین هر شخصی نمی‌تواند تحمل اینگونه فشارها را داشته باشد. اگر قرار باشد شهردار آینده همان نقشه راه یعنی مبارزه با فساد، مبارزه با شهرفروشی و مبارزه با ویژه خواری را پیگیری کند و خدمت به شهر و شهروندان را در اولویت قرار دهد، شورای شهر باید این پارامترها را در نظر داشته باشد و براساس توانایی اشخاص نمره‌بندی کند تا مشخص شود کدام گزینه نمره بالاتری برای پذیرش این مسئولیت دارد. نمی‌توان به صرف اینکه شخصی، مسئولیت‌هایی پیش از این داشته و یا افرادی که با همه جریان‌ها مماشات می‌کنند را به‌عنوان گزینه شهردار انتخاب کرد. شخصی که انتخاب می‌شود باید براساس همان معیارهای مدنظر شورای شهر و شهردار سابق باشد و همان روند مقابله با فساد را پیگیری کند. باید پیگیر مفاسدی باشد که در گزارش 500 صفحه‌ای آقای نجفی وجود دارد و شهردار بعدی باید پیگیر اختلاس‌ها و حیف و میل بیت‌المال شود. همچنین جریان مقابل باید پاسخگوی عملکرد خود باشد. چندین سال شورای آنان بر شهرداری نظارت داشته و امروز موارد تخلف زیادی از شهرداری سابق وجود دارد که آنها باید پاسخگو باشند. در زمان شهرداری سابق حدود 370 برج ساخته شده است که همگی دارای شبهات و مسائل زیادی هستند و همچنین زمین‌های زیادی فروخته شده است که پول آن به شهرداری پرداخت نشد. اگر این پول به شهرداری برگردد می‌توان حال و روز شهر را خیلی بهتر کرد.
گفته می‌شود هر فردی توسط شورای شهر به‌عنوان شهردار انتخاب شود، نمی‌تواند دوام زیادی داشته باشد و از سوی مخالفان تخریب می‌شود.
درست است؛ یعنی اگر بخواهد همان روندی که آقای نجفی در پیش گرفته بودند را ادامه دهد، نمی‌گذارند ولی اگر آن روند را پیگیر نباشد و کارهای قبلی‌ها را ادامه دهد مشکلی ندارد. اگر تابع خیلی مسائل باشد می‌گذارند باقی بماند. آقای رئیس‌جمهور می‌گوید بایستید و به مردم پاسخ بدهید. وقتی گفته می‌شود اگر کسی نمی‌تواند بایستد باید استعفا بدهد و برود، در سوی دیگر باید حمایت وجود داشته باشد. به‌نظر می‌رسد که حمایت از آقای نجفی می‌توانست انجام شود و از او در مقابل فشارها دفاع شود.
طبیعی است که اگر شهردار بعدی هم نتواند موفق باشد و بماند، اصلاح‌طلبان حامیان خود را از دست خواهند داد. اینطور نیست؟
وقتی کسانی می‌گویند این لیست انگلیسی است یعنی نباید در مجلس فعال باشند و باید زمین‌گیر شوند. باید لیست امید صد و چند نفره به 100 نفر برسد و بعد هم به 90 و در ادامه به 70 و پس از آن هم این افراد حاضر نباشند خیلی چیزها را امضا کنند. برای چه؟ برای اینکه این لیست باید پاشیده شود و روش قبلی ادامه پیدا کند؟ چون محدودیت‌ها و موضوعات دیگر باید ادامه پیدا کند. این موضوعات را هیچ‌کدامشان نمی‌آیند بگویند. خانم زرآبادی 3 ماه درباره اختلاس در زیرساخت‌ها کار می‌کند که عضو فراکسیون امید است و به من و دیگران هم گفته است. چرا فراکسیون امید عکس‌العمل نشان نداده و پیامک نزده و نگفته که همه شما سوال ایشان را وارد بدانید؟ سرانجام این طرح با 4 رأی مطرح شد.
به چه علت فراکسیون امید در خصوص شهرداری تهران وارد عمل نمی‌شود؟
فراکسیون امید نمی‌تواند دخالت کند اما 30 نماینده تهران با 21 عضو شورای شهر جلسات متعددی داشتند. اگر این 51 نفر با هم متحد شوند کارهای بزرگی را می‌توانند در مجلس و شهر انجام دهند. اولین جلسه بعد از استعفای آقای نجفی تشکیل شد که متاسفانه از میان همین نیروها، کاندیدا بیرون آمد که خیلی بد است. اولین دستور جلسه این 51 نفر باید چنین بود که هیچکدام کاندیدای شهرداری نیستیم و نخواهیم بود ولی 4 تا 5 اسم برای کاندیدایی شهرداری از این جلسه درآمد.
انتخاب شهردار به سمت سیاسی شدن می‌رود؟
شهردار باید یک شخص پخته سیاسی باشد اما سیاسی بازی نکند.
در حال حاضر رقابتی میان احزاب اصلاح‌طلب به وجود آمده که هرکدام می‌خواهند شخص مورد نظرشان به‌عنوان شهردار انتخاب شود.
تا جایی که من اطلاع دارم گروه‌ها و احزاب به یک انسجام رسیده‌اند و همین که به این نتیجه رسیدند از داخل خودشان فردی کاندیدا نشود نتیجه خوبی است. ضمن اینکه سفارش آقای نجفی هم بر این بوده که نگاه به داخل باشد.
آقای نجفی واقعا نمی‌توانست مقاومت کند و بایستد؟
شما بودی می‌ایستادی به شما حمله کنند و یک مسئول غیرمرتبط با موضوع شهری به شما بگوید استعفا بده و... می‌ماندید؟
پیش از این هم آقای نجفی تحت فشار مجبور به استعفا شده بود و می‌دانستند که این‌بار هم او را تحت فشار قرار می‌دهند تا استعفا دهد. اصلا چرا قبول مسئولیت کردند تا با استعفای در فشار با آبروی اصلاحات بازی شود؟
فکر نمی‌کنم اینطور بوده باشد.
یعنی این شرایط قابل پیش‌بینی نبود؟
اصلا. فکر نمی‌کرد اینطور شود.