سال 95 لطفا تمام شو !

محمدرضا ستوده- این آخرین مطلبی است که در این ستون در سال 95 چاپ می‌شود.
همانطور که سال 2016 برای مردم جهان یکی از پر‌حادثه‌ترین سال‌های تقویم میلادی بود،سال 95 هم یکی از تراژیک‌ترین سال‌های تقویم شمسی به حساب می‌آید تا جایی که بعید نیست بعد از حمله‌ مغول، بیشترین کشته را در این سال داده باشیم!
حبیب، مهرداد اولادی، عباس کیارستمی، اکبر‌هاشمی رفسنجانی، حسن جوهرچی، داوود رشیدی، دنیا فنی‌زاده، منصور پورحیدری، شجاع‌زاده ، علی معلم و آخر هم افشین یداللهی. اینها کسانی بودند که در جا یادم آمد و احساس می‌کنم چند متوفی دیگر را از قلم انداختم!
البته هر سال هزاران نفر از مردم عادی در کشور فوت می‌کنند که کسی آنها را نمی‌شناسد و دلایل مرگ‌شان هم به مراتب بدتر از سهل‌انگاری بود که در حق عباس کیارستمی شد ولی کسی به آن مرگ‌ها توجه نمی‌کند، اما مرگ این تعداد از هنرمندان و این حجم از حوادث و فجایع در یک سال بی‌سابقه است.


آیا معنی رشد آمار مرگ آدم‌های مشهور حاکی از آن است که افراد غیر مشهور هم بیشتر می‌میرند؟
آیا ما کم کم داریم بیشتر می‌میریم؟!
آیا در آلمان هم اینقدر می‌میرند؟
اولین نفری که بعد از لحظه‌ سال تحویل فوت می‌کند چه کسی است؟
بی‌خیال...
این حرف‌ها را ول کنید... بیایید آخر مطلب سال 95 را با خنده تمام کنیم.
احمدی نژاد...
بخندید دیگه!
بعد از این همه سال شما نباید منتظر باشید که من یه ماجرایی از احمدی نژاد بگم بعد شما بخندید همین که می‌گویم احمدی نژاد فوراً باید بخندید!
من یک پسر خاله دارم که هر وقت می‌خواهی برایش جُک تعریف قبل کنی بعد از گفتن اولین جمله می‌زند زیر خنده.وقتی به او می‌گویم: جک هنوز تمام نشده چرا می‌خندی؟ می‌گوید: من به تو اعتماد دارم!
شما هم به من اعتماد کنید. از سال جدید هر وقت گفتم احمدی‌نژاد بزنید زیر خنده...
سال بی‌فاجعه،کم حادثه و کم مرگی را در پیش رو داشته باشد.
به امید روزهای با کیفیت‌تر، زیر سایه‌ اندیشه و خرد
محمدرضا ستوده
آخرین جعبه سیاه سال هزار و سیصد و نود و پنج
خدافظ
.
.
آخ یادم رفت شیر گازو ببندم
هنوز اینجایید که
برید خونه تون دیگه
تعطیله..