درس های غیرفوتبالی مسابقه پرهیجان پرسپولیس و الجزیره امارات

 یک بازی پرهیجان، سراسر تنش، داوری که روی مُخ بود، بازیکنانی که تاکتیک شان به در بسته خورده بود و باز هم اصرار روی تکرار همان رفتارها داشتند. تیم حریف هم که نمونه بارزی بود از فوتبال کثیف و رفتارهای چرک و غیرورزشی با آرزوهایی که دقایق کمی تا به فنا رفتن شان باقی مانده بود. در این بین کلیدماجرا دست «برانکو» و تعویض هایش بود. همه دوست داشتند «وحید امیری» در زمین بماند، «بشار رسن» و «محسن مسلمان» هم به تیم اضافه شوند تا در دقایق پایانی ورق بازی برگردد اما «برانکو»، «مسلمان» را نیاورد، «وحید امیری» را بیرون کشید و در نهایت با سکته دادن هوادار نتیجه هم گرفت. بازی دوشنبه شب پرسپولیس و الجزیره درس های غیرفوتبالی جالبی برای ما داشت که در کنار لذت بردن از هیجان فوتبال باید به آن ها هم توجه کنیم.   متعهد تا لحظه آخر مثل محرمی صادق محرمی دو سال در بیشتر بازی های پرسپولیس ذخیره بود و هر بار در زمین حضور داشت یاد و خاطره بازیکن بزرگ فوتبال ایران یعنی مهدوی کیا را زنده می کرد. محرمی قرار است راهی تیم قهرمان لیگ کرواسی شود و بازی دوشنبه آخرین حضورش در قامت پیراهن سرخ پرسپولیس بود. اما تنها چیزی که به چشم نمی آمد همین ماجرا بود. برای کسی که می خواهد از ایران و تیمی که در آن کمابیش ذخیره بود به اروپا برود، بازی کردن با تمام وجود یک ریسک بزرگ است. با آسیب دیدگی احتمالی ممکن است قرارداد خوبت را از دست بدهی، پس چه لزومی دارد با تمام وجود برای تیمی بازی کنی که دیگر هواداران و کادر فنی اش کاری با تو ندارند؟ صادق محرمی به رغم مشکلات و حتی دلخوری های احتمالی، به تعهد اخلاقی اش به تیم و هواداران عمل و تا لحظه سوت پایان با تمام وجود بازی کرد، یعنی تعهد چیزی است فراتر از مصالح بعدی.  
 
 
 


 
 
 
 
باغیرت و پیگیر مثل سید جلال خیلی از ما به محض این که گرهی در کارمان ایجاد می شود زمین و زمان را مقصر می دانیم، سید جلال مدافع وسط است و در روزی که داور با قرمزها بدتا کرده بود به جای اعتراض مکرر به عنوان کاپیتان و انتقال فضای هیجانی به بازیکنان جوان تر و سکوی هواداران، تا لحظه آخر تسلیم نشد؛ حتی ریسک بزرگی کرد و در دقایق پایانی توی محوطه حریف حاضر شد و موفق به گلزنی شد. همین سیدجلال چند وقت قبل به خاطر اعتراض به داور کارت گرفت و از بازی رفت با الجزیره محروم شد. اما این بار در حالی که بازیکنان حریف با وقت کشی روی مخ بودند و داور هم اعتقادی به پنالتی گرفتن نداشت فهمید فراتر از همه دردسرهای موجود باید خودش و هم تیمی هایش نتیجه بازی را رقم بزنند. تمرکز، ریسک پذیری و تلاش تا لحظه آخر، درس بزرگ سید جلال بود.           سر به زیر و بی حاشیه مثل احمد احمد نوراللهی مثل رامین رضائیان خوش تیپ و کاریزماتیک نیست، مثل مسلمان پاس های خط کشی شده نمی دهد، مثل طارمی گلزن نیست اما به رغم همه بدشانسی ها هنوز در دل هواداران جا دارد و موثر بازی می کند چون سربه زیر است و برای گرفتن حق اش، به جای هوچی گری و مصاحبه، فقط و فقط تلاش می کند. هافبک سرخ ها نزدیک به یک سال و نیم به خاطر مشکلات سربازی بازی نکرد و از مرکز توجه دور شد. در همین پرسپولیس خیلی ها هستند که بعد از هر ضربه به توپ سمت اسکوربورد ورزشگاه بر می گردند تا ببینند کدام دوربین و در چه قابی از آن ها کلوزآپ گرفته! اما نوراللهی بعد از سال ها بازی در سطح اول فوتبال کشور کماکان سربه زیر است و بی حاشیه. احمد بعد از دو شوت ضعیف نترسید، خطر کرد و با یک شوت غافلگیرکننده دروازه بان الجزیره را به دروازه دوخت. مثل احمد باشیم، روی اهدافمان متمرکز باشیم، به خاطر چند بدشانسی دلسرد نشویم و با صبر و تحمل منتظر فرصت باشیم. احمد در نظر هواداران بدون شک خیلی بهتر از ربیع خواه است اما در رفتار حرفه ایش به چشم نمی آید که بابت ذخیره ربیع خواه بودن مشکلی داشته باشد. او روی توانایی خودش حساب باز کرده نه مشکل رقیب اش. برای همین صبر کرد، جنگید و خودش را ثابت کرد.       مسئولیت پذیر و نترس مثل برانکو بهترین مربی دنیا هم که باشی و بهترین تاکتیک و تمرینات را برای تیم ات در نظر بگیری، از نظر هواداران نتیجه مهم است، نتیجه ای که با یک سوت اشتباه داور، یک سوتی از بازیکن خودی و شرایط غیرمنتظره ممکن است برخلاف عدالت فوتبال رقم بخورد. شرایط وقتی سخت تر می شود که بر خلاف نظر هواداری که شعارهایش از روی سکو شنیده می شود، بازیکنی داخل زمین باشد یا روی نیمکت. آن جاست که تمام نتیجه گرفتن تیم می افتد گردن همان یک انتخاب به زعم هوادار اشتباه. تیم برانکو سراسر حمله بود و در هر دو بازی رفت و برگشت لیاقت پیروزی را داشت اما با جان کندن و لبریز کردن صبر و اعصاب هوادار موفق شد در لحظات آخر به این مهم دست یابد. درست یا غلط، برانکو به این جمع بندی رسیده بود که از ماهینی و احمدزاده به جای مسلمان و رسن استفاده کند. کاری به درستی و غلطی این نگاه نداریم چون بحث فوتبالی می شود اما مهم این است که در زندگی، بعد از ارزیابی همه نکات و مشورت با دیگران وقتی به یک جمع بندی رسیدیم به آن عمل کنیم و از فشار دیگران نترسیم، اما فراموش نکنیم که مسئولیت آن انتخاب با ماست.