پرهیز از نگاه جزیره ای به تصادفات جاده‌ای

سیدمحمد حسین حمیدی
رئیس پلیس راهور ناجا

آمارها و گزارش‌ها نشان می‌دهد تعداد تصادفات جاده‌ای در کشور طی سال‌های اخیر با کاهش جدی روبه‌رو بوده است. به طوری که آمار تصادفات در سال 84، رقمی معادل 28 هزار فوتی بوده که این تعداد با گذشت بیش از یک دهه به 16 هزار نفر رسیده است. به‌عبارتی، بعد از 40 سال با اقدام مؤثر پلیس، برای اصلاح قانون راهنمایی و رانندگی ما شاهد کاهش مرگ و میر12 هزار نفر از هموطنان هستیم. همچنین، میزان بازدارندگی جرائم و قوانین نیز باعث رعایت انضباط در حوزه شهری شده که اقدام بسیار مؤثری در کاهش تصادفات است و از سوی دیگر تعداد مکان‌های حادثه‌خیز در کشور نیز از 8 هزار به حدود 5 هزار محل رسیده است. البته سیستم ‌های امداد و نجات نیز در طول سال‌های اخیر امکانات خود را گسترش و تقویت کردند و سرعت رسیدن به محل حادثه را افزایش داده‌اند که نتیجه همه این اقدامات، کاهش 12 هزار کشته در کشور است. ناگفته نماند هرچند شرایط ما نسبت به سال‌های گذشته بسیار بهبود یافته اما همچنان سالانه شاهد کشته شدن 16 هزار نفراز شهروندان هستیم. این درحالی است که پلیس راهنمایی معتقد است نباید حتی یک نفر هم در جاده‌ها کشته شود. به همین خاطر ضروری است تا برای کاهش این تعداد تصادفات جاده‌ای، بازنگری مجددی در قوانین و سامانه‌های نظارتی کشور و کاهش نقاط حادثه‌خیز، برنامه‌ریزی دقیقی صورت گیرد.


متأسفانه در سال‌های اخیر ما شاهد بروز اتفاق خاصی در صنعت خودرو‌سازی نبودیم و امنیت خودروهای تولیدی به هیچ عنوان افزایش نیافته و این مسأله باعث کشته و مجروح شدن تعداد زیادی از مردم شده است. البته، در کنار این مسائل، اتفاقات خوبی هم در حوزه ناوگان اتوبوسرانی افتاده است. به طوری که علی‌رغم اینکه تعداد اتوبوس‌ها نسبت به سال 86، 4 برابر شده و سفرها افزایش یافته اما حوادث اتوبوسی طی سال‌های متوالی کاهش جدی داشته است. با این حال، در حوزه کامیون‌های باری اتفاق مثبتی انجام نشده است و متولیان این حوزه همچنان به‌دنبال هوشمندسازی ماشین‌های سنگین و کامیون‌ها نیستند و با انجام روش‌های سنتی، وقت کشی می‌کنند. چندی پیش هم تعداد زیادی از راننده‌های حوزه باری کشور به روش‌های سنتی در پرداخت کرایه و کنترل توزیع بار‌ها اعتراض کردند که تمام این انتقاد‌ها با راه‌اندازی سیستم هوشمند مدیریت قابل کنترل است. مثال بارز این موضوع هم راه‌اندازی سیستم اینترنتی ناوگان مسافربری است که هم باعث رضایت‌مندی برای راننده‌ها و هم برای مردم شد. به‌همین خاطر، ضروری است تا این اتفاق در حوزه تریلی و کامیون‌ها نیز انجام شود. چرا که پلیس راهنمایی و رانندگی به علت تعداد و پراکندگی حوزه کامیون‌های باری نمی‌تواند نظارت دقیقی بر عملکرد آنها در جاده‌ها داشته باشد لذا به مسئولان ذیربط توصیه می‌شود که دیگر روش‌های سنتی برای نظارت بر حوزه کامیون‌های باری جوابگو نیست. متأسفانه در کنار این موضوعات، این ماشین‌ها حامل مواد خطرناکی هستند و با‌ وجود آنکه دو وزارتخانه مسئولیت رسیدگی به‌ حمل و نقل این مواد را بر عهده دارند شاهد این موضوع هستیم که پس از تصادفات هیچ مسئولی پاسخگوی این حادثه‌ها نیست. در گذشته نیز حوادث مشابهی مانند اتفاق سنندج در کشور رخ داده  که باعث جریحه دار شدن احساسات مردم شده است و همین مسأله ایجاب می‌کند مسئولان قضایی، استانداری، وزارت نفت و شرکت‌های متولی انضباط مسافران باید به موضوع نگاه جدی تری داشته باشند. یاد آور می‌شوم فقط در سال 83، ما شاهد کشته شدن 100 نفر در اثر انفجار یک تریلی بودیم که این حادثه به علت نبود فضای مجازی، کمتر رسانه‌ای شد و خیلی‌ها بی‌توجه از کنار آن گذشتند. به‌همین دلیل، توصیه می‌شود مسئولان مربوطه به دور از نگاه جزیره‌ای به موضوع ورود کنند. چرا که این خودروها حامل موادی هستند که همانند یک بمب هر لحظه ممکن است منفجر شوند. در کنار این مسائل باید به انتخاب راننده و هوشیاری آن نیز توجه کرد. راننده یک ماشین سنگین که حامل مواد آتش‌زاست نباید به جز حمل و نقل بار دغدغه دیگری داشته باشد. متأسفانه در سال‌های اخیر، به‌خاطر خستگی و خواب آلودگی راننده‌ها تصادفات متعددی اتفاق افتاده است.