روزنامه اعتماد
1397/10/12
هزينههاي بيهوده تا كي؟
در اين زمان كه طرح بودجه شفاف كشور و طرح ساماندهي آن مطرح است، مردم به طرق ممكن به دولت و مجلس متذكر ميشوند كه ديگر چيزي براي بذل و بخشش باقي نمانده است. از سرمايه مادي، منابع طبيعي، نفت و جنگل و مرتع و... تا ذخاير معنوي، انساني، مقدسات، علايق و پيوندهاي اجتماعي و اميد به آينده، از همه چيز ما تا توانستهاند خرج كردهايم، مبادا كه شما هم اين بار تحت نام شفافيت و ساماندهي اقتصادي و به بهانه تقدم عدالت بر توسعه و تامين و توزيع كالاهاي اساسي بر توليد، آن تهمانده را هم بر باد دهيد. در تمام دنيا و در تمام مكاتب و حتي در مكتب ماركسيسم نيز ميگويند اول بايد توليد باشد، بعد توزيع. تا زماني كه اين سنت قديمي «هزينه كردن» بيتعهد و بيارزشيابي برقرار است، هيچ برنامه سياسي و اقتصادي به اهداف خود نميرسد و اگر در سياستهاي خارجي و داخلي، اصل پيگيري، ارزشيابي، سنجش و اصلاح مستمر با هدف افزايش كارآمدي نظام و توسعه سرمايههاي مادي و معنوي ملي برقرار نشود هيچ برنامه توسعه سياسي، اقتصادي و مالي يا حتي فرهنگي- اخلاقي به سرانجام مشخصي نخواهد رسيد و ...نهايتا اينكه دولتهاي اين مرزوبوم، تنها با ارايه خدمات ملموس و محسوس و قابل شمارش و ارزشيابي است كه ميتواند عملا كشوري با استعدادهاي انساني فراوان و منابع مادي و طبيعي كاملي را به سير تحرك و ترقي، استقلال و استغناي ملي و اقتدار وطني رهنمون شوند و بس. كشور و ملت ما در اين لحظات حساس در بدترين و پيچيدهترين شرايط تاريخي خود قرار گرفته است. حدت و خطرخيزي اين شرايط را جز گوشهاي شنوا و پرظرفيت و عقول مجرب و استوار در نمييابند. هيچ كس ترديد نميكند كه حاكميت ما، دولتي هزينهكن از تمام ابعاد و زمينههاي موجوديت ملي و ديني ماست و ابدا در غم آن نيست كه در برابر اين همه هزينه كردن، چه چيز به دست آورده و چه ارمغاني بايد به ملت تقديم كند. نظام اداري ما از زمان مشروطيت تاكنون يك نظام هزينهكننده است نه ارايهكننده خدمات به جامعه، سالهاست از سرمايههاي مادي، انساني و تاريخي خودمان خرج ميكنيم، بيآنكه به توسعه و پيشرفت دست يافته باشيم، در نتيجه همواره گرد خودمان ميگرديم. چندين سال است كه نهادهاي فرهنگي غيردولتي و اشخاص خاص، از كيسه بيتالمال بدون پاسخگويي و ارايه گزارش كار به ملت، دولت و مجلس، از خزانه دولت، اعتبار و مساعدت مالي درخور توجه بهرهمند ميشوند. اين هزينههاي غيرضرور تا كي ادامه خواهد يافت. در اولويت، اقتصاد ايران و ايراني را بايد دريابند، نه منافع اشخاص خاص، شعار ما در تظاهرات مبارزات انقلاب: «حكومت علي را برقرار ميكنيم » بود. به سيره علوي برگرديد. در تصويب بودجه ساليانه كشور بايد عدالت، دقت و پافشاري و قاطعيت از ريختوپاشها و اتلاف منابع دولت جلوگيري به عمل آيد و اصل صرفهجويي، پسانداز، ايجاد ظرفيتهاي شغلي براي جوانان و بيكاران، انباشت و سرمايهگذاري را در ميان ملت و دولت با سختگيري و خست پيش برد. طي 40 سال پس از انقلاب شكاف طبقاتي همچنان رو به گسترش است و رانتخواران و بهرهمندان از درآمدهاي باد آورده را ميبينيم كه همچنان بر اريكه قدرت سوارند و درست برعكس سياست علي(ع) كه در مسائل اقتصادي سختگير بود. صاحبمنصبان در برابر خرج كردن از اموال عمومي براي مصارف شخصي، تبليغي و در برابر ريخت و پاشهاي وحشتناك و اشرافي و تخصيص اموال عمومي به همفكران و دوستان و خويشان سهل گيرند.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
دلواپسان فتنه 98
مطمئنم پدرم به مرگ طبيعي نمرده است
خلع سلاح در برابر رفع تحريم
پايان دوران تقسيم منطقه ميان شرق و غرب
از همانها كه مطرح كردهاند بپرسيد
دروغ يا فريب
ناكاركردي نهادهاي اجتماعي
كليدواژه تاثير بر انتخابات 98
گفت صدق دل ببايد كار را
همصدايي با دشمنان خارجي
انسجام داخلي كابينه
آب و درسي از گذشتگان
معماي يارانه پنهان در بودجه
هزينههاي بيهوده تا كي؟
بيشتر شدن يارانه پنهان ؟