روزنامه ایران
1398/02/03
ایران و پاکستان، همسایگان نمونه
اگر ایران را با بسیاری از کشورها مقایسه کنیم، متوجه میشویم که از جمله کشورهایی هستیم که میتوانیم روابط حسنه و دوستانه و به دور از تنش با همسایگان اصلی و زمینی خود داشته باشیم. در این میان تنها کشور عراق بود که منشأ تنش با ایران بود که با روی کار آمدن یک دولت مردمی و سقوط صدام، وضعیت و رفتار این کشور نیز دوستانه شده است و در حل حاضر بهترین روابط میان دو طرف وجود دارد. کافی است که این وضعیت ایران را با همین کشورهای همسایه خودمان مقایسه کنیم. پاکستان با افغانستان و از آن مهمتر با هند چالش جدی در حد جنگ دارد. عراق با ترکیه و سوریه و عربستان و کویت در تنش نسبی است. ترکیه با یونان و قبرس، افغانستان با پاکستان، آذربایجان با ارمنستان، هر کدام به نحوی دچار تنش و حتی جنگ هستند.
در این میان روابط ایران و پاکستان متمایز از همه این کشورهاست و حسن روابط میان دو کشور سابقه دیرینهای دارد. بجز مباحث راهبردی و همکاریهای مشترک، در امور فرهنگی و زبانی نیز نزدیکی دو کشور نمونه است و فقط در سالهای اخیر به دلیل فعالیتهای تروریستی در بلوچستان است که قدری کدورت میان دو طرف ایجاد شده که در مقایسه با نقاط مثبت این رابطه متقابل، قابل حل است و حل هم خواهد شد. این روابط نه فقط در سطح دو دولت که در سطح دو ملت حسنه و دوستانه است و واکنش دولت و مردم ایران به سیل چند سال پیش پاکستان به نمادی جهت این همکاری و ابراز همدردی تبدیل شد.
اگر ایران بتواند روابط خود را با همسایگان اصلی خود به بهترین شکل سامان دهد و همسایگان آبی را نیز در نظر داشته باشد، براحتی قادر خواهد بود که بخش مهمی از فشارهای تحریمی ایالات متحده را جبران و خنثی کند. ضمن اینکه این کار به نفع اقتصاد و همسایگان نیز هست. بنابراین هر نوع اقدام متقابل برای گسترش روابط تجاری و اقتصادی و سیاسی و راهبردی و فرهنگی با این کشور باید از سوی دو طرف با روی گشاده استقبال شود و سفر نخست وزیر پاکستان و هیأت همراه به ایران نمونهای از این سیاست است.
شاید برخی از افراد پیمان سنتو میان ایران، پاکستان و ترکیه را ساختگی و در ذیل نفوذ امریکا در منطقه و مقابله با شوروی سابق تحلیل کنند. این تحلیل اگرچه نادرست نیست، ولی همه ماجرا نیز نیست. زیرا نوعی وحدت منافع میان این سه کشور وجود داشت که توانستند در ذیل آن پیمان، مشارکت کنند. آن پیمان روی هیچ بنا نشده بود. بلکه زمینههای عینی تفاهم و وحدت این سه کشور بویژه ایران و پاکستان را داشت. بنابراین باید نقاط ضعف روابط دو کشور که شامل قاچاق مواد مخدر و حضور نیروهای تروریستی میشود را از طریق همکاری متقابل از میان برد. هرگونه اختلالی در امنیت مرزهای دو کشور خواه ناخواه اثرات دوجانبه در دو کشور دارد و چنین نیست که یک طرف زیان ببیند و طرف دیگر سود. روابط دو کشور ایران و پاکستان میتواند الگویی موفق از روابط دو کشور همسایه براساس حسن همجواری و احترام به حقوق و منافع یکدیگر باشد.
گسترش روابط اقتصادی و صادرات گاز و سایر کالاهای ایرانی و نیز واردات اقلام مورد نیاز ایران از آنجا به ثبات روابط دو کشور کمک خواهد کرد. اشتراکات دینی و فرهنگی نیز میتواند قوام دهنده این روابط باشد. امیدواریم سفر آقای نخست وزیر پاکستان و هیأت همراه به ایران، فصل جدیدی را در روابط خوب دو کشور بگشاید.
سایر اخبار این روزنامه
روابط ایران و پاکستان برخلاف میل دشمنان آن باید تقویت شود
مستقل ها به هم نزدیک می شوند
زنجیرها باید از پای فعالان اقتصاد باز شود
حجم کتابهای درسی، بازار کمک آموزشی ها را رونق داد
بازی ترامپ با اقتصاد جهانی
فرصتی برای دیده شدن سینمای اعتراضی
آمدهایم جبران کنیم
پلی میان عرفان شرقی و عقل غربی
بهار کتاب ایران
فرماندهان پاسدار
همسان سازی حقوق بازنشستگان در سال ۹۸
استرسم سنگینتر از وزنههایم بود
ایران و پاکستان، همسایگان نمونه
لغو حضور روحانی درافتتاحیه نمایشگاه کتاب
تجسم ایمان و صداقت علمی
معادله پیچیده رابطه تهران و اسلامآباد