تریدینگ فایندر

سرکشی به خلوت دانشجویان را هم محدود کنید قربان

در روزهای اخیر دو خبر از وزارت آموزش عالی منتشر شد که فکر کردیم راحت نباید از کنارشان رد شد.
یک- حذف سیستم دانشجویان بورسیه‌ای یا به حداقل‌رساندن تعداد این دانشجویان. در این‌باره دکترغلامی وزیر علوم از قطع اعزام دانشجو به خارج از کشور خبر داد و گفت: «این اعزام فقط برای تعداد رشته‌های محدود و شرایط خاص صورت خواهد گرفت به‌گونه‌ای که در ‌سال‌جاری کمتر از ۲۰نفر اعزام دایمی خواهیم داشت.» اگر اجازه بدهید می‌خواهیم بگوییم تصمیم بسیار خوبی است. باید خیلی زودتر از اینها گرفته می‌شد. نیاز به توضیح زیادی هم ندارد. براساس رسم قدیمی اعزام دانشجو، دولت هر‌سال تعداد زیادی دانشجو را بورسیه می‌کرد و با اختصاص سهمیه ارز دولتی بخشی از هزینه اقامت و تحصیل آنها را در خارج از کشور به عهده می‌گرفت. دانشجویانی که خیلی‌هایشان می‌توانستند رشته مورد علاقه‌شان را در داخل کشور ادامه دهند. برخی‌هایشان پس از تحصیل تصمیم می‌گرفتند که به کشور برنگردند و ‌برخی‌هایشان براساس رابطه و رانت و خلاصه مفسده انتخاب می‌شدند. درباره این مفسده و   دانشجویانی که با لابی و به دلیل ژن‌های متمایزشان توانستند خود را به آن سوی مرزها برسانند و از حمایت‌های خاص برخوردار شوند، زیاد گفته و نوشته شده. پرونده بورسیه-گیت هم با وجود اعلام رسیدگی، برای افکار عمومی همچنان جزو پرونده‌های گشوده و بی‌سرانجام محسوب می‌شود.
با این حال ادامه شیوه بورسیه‌دادن و اختصاص ارز دولتی، آن هم درحالی ‌که ارز برای مایحتاج روزانه مردم هم کفایت نمی‌کند و دست دولت از همیشه خالی‌تر است، مطلقا منطقی به نظر نمی‌رسید. اگر کسی در این شرایط قصد ادامه تحصیل دارد، زحمت بکشد خودش هزینه‌اش را بپردازد و نگاهی به بودجه مملکت و جیب عمومی نداشته باشد. از دکتر غلامی و دوستانش که سرانجام مجبور شدند و چنین تصمیمی گرفتند، هم متشکریم!
دو- براساس خبر ایرنا، مدیرکل امور دانشجویان داخل سازمان امور دانشجویان گفته‌اند:«رسیدگی و برخورد با تخلفات دانشجویان در فضای مجازی به اصلاحات آیین‌نامه انضباطی دانشجویان اضافه شد.» آقای نوذری در مورد تغییرات جدید در آیین‌نامه انضباطی دانشجویان گفته‌اند که تخلفات دانشجویان در فضای مجازی هم در آیین‌نامه گنجانده شده، برای مثال: «انتشار عکس‌های غیراخلاقی یا مرتکب‌شدن کار خلاف اخلاق در فضای مجازی همچنین انتشار تصاویر نامناسب در کانال‌های اطلاع‌رسانی، شامل برخوردهای انضباطی با دانشجویان می‌شود.» خدا خیرتان بدهد. از حالا داستان داریم و معاونت فرهنگی دانشجویی وزارت علوم از فردا می‌تواند برای هر دانشجو دوسیه درست کند و همه اعمال و رفتارش در فضای مجازی را پرونده کند. گیرم مسئولان وزارت علوم  بگویند ما خیلی خوبیم و دنبال آتوگرفتن از بچه‌ها نیستیم، اما کی تضمین کرده که یک مسئول حساسی پیدا نشود و نخواهد از کاه کوه بسازد و هر اشتباه دانشجو را برایش دردسر نکند؟ وقتی چنین تصمیماتی می‌گیریم و چنین مصوباتی را در آیین‌نامه انضباطی می‌گنجانیم، حتما پیش‌فرض‌مان این است که با پاپوش درست‌کردن برای دانشجوها مشکلی نداریم، چون غیراز این هم نمی‌شود. اخلاق و عکس غیراخلاقی و مرتکب‌شدن کار خلاف اخلاق در فضای مجازی، همه‌شان نسبی‌اند و بستگی به این دارند که کی بخواهد اخلاق را تعریف کند. یکی می‌تواند عکس خوابگاه پسرانه و دانشجویانی را که با زیرپیراهن رکابی دارند، کشتی می‌گیرند، غیراخلاقی ارزیابی کند و یکی می‌تواند صدجور راحت‌ترش را هم هضم کند. لطفا نه نگویید. همین‌ سال گذشته بود که دانشگاه آزاد حتی پوشیدن لباس راحتی و خانگی برای دختران را در خوابگاه ممنوع کرد. پس اخلاق چیزی نیست که بشود به این راحتی برایش تعیین تکلیف کرد. بعد هم این چیزها مگر در مملکت قانون ندارد. مگر تخلفات در فضای مجازی مرجع رسیدگی ندارد؟ چند جا باید کارهای آدم را مانیتور کنند و برای آدم آرشیو درست کنند؟ وزارت علوم نمی‌تواند تخلفات دانشجویان را به مرجع قانونی ارجاع کند و حکم دادگاه را اجرا کند؟ چرا نهادهای ما هنوز از سرکشیدن به زندگی خصوصی افراد دست برنمی‌دارند و از آن لذت می‌برند؟ تخلف دانشجو در دانشگاه را کمیته انضباطی باید رسیدگی کند، اما این‌که طرف در خیابان چطور می‌گردد، در میهمانی خانوادگی چطور شوخی می‌کند و در فضای مجازی با رفقایش چی می‌گوید و چی می‌نویسد، به دانشگاه ارتباطی ندارد. این را اگر از آموزش عالی دولت‌های قبلی انتظار داشتیم، از این دولت انتظار نداشتیم.
تریدینگ فایندر