تریدینگ فایندر

جایی برای کودکان داعشی نیست





تریدینگ فایندر


فرحناز دهقی
خبرنگار
«میان آسمان و هوا معلقم. می‎گویند فرزندت را بگذار کنار...» ماریا این را می‎گوید و هق‎هق گریه راه گلویش را می‎بندد. او در آغوش مادرش می‎خزد و مادرش به جای او می‎گوید: «شورای عالی روحانیون به کودکانی که حاصل تجاوز تروریست‎های داعش به زنان ایزدی هستند اجازه نمی‎دهد وارد جامعه شوند. شما بگویید یک مادر چطور می‎تواند فرزندش را رها کند؟»
به گزارش الجزیره، ماریا می‎گوید: «ما یک بار با اسیر شدن در دست داعشی‎ها و تجاوزهای آنها با مرگ روبه‎رو شدیم و اکنون همکیشان و هم‎قومی‎های خودمان می‎خواهند نابودمان کنند. این کودکان فرزندان ما هستند. ما بزرگشان کردیم. مثل هر مادر دیگری می‎خواهیم برای فرزندانمان آینده روشنی رقم بزنیم. ما نمی‎خواهیم فرزندانمان را رها کنیم». روز شنبه شورای عالی روحانیون اقلیت ایزدی‎ها اعلام کرد، بیانیه‎ای که هفته گذشته منتشر کرده و در آن نوشته شده بود تمامی «بازماندگان جرائم داعش و فرزندانشان می‎توانند به جامعه بازگردند» باعث ایجاد سوء‌تفاهم شده است زیرا کودکانی که از مادری ایزدی و پدری داعشی متولد شده‎اند در این جامعه پذیرفته نخواهند شد و فقط فرزندانی به این جامعه راه خواهند یافت که از پدر و مادر ایزدی متولد شده باشند.
کودکانی که از تروریست‎های داعش متولد شده‎اند یکی از مناقشه‎انگیزترین مباحثی است که پس از افول این گروه تروریستی و بازگشت اسرا و اعضایش به خانه‎های خود در رسانه‎های جهان مطرح شده است.  اگر پدر و مادر فرزندی هر دو ایزدی باشند، فرزند هم ایزدی است در غیر این صورت او نمی‎تواند به این آیین بپیوندد. همچنین اگر زنی با مردی که ایزدی نیست ازدواج کند، دیگر خودش هم ایزدی محسوب نمی‎شود.
سال 2015، داعش در اوج قدرت خود به قوم ایزدی در سنجار در قلب عراق حمله کرد و پس از قتل عام بسیاری از آنها، هزاران زن را به عنوان برده جنسی به اسارت گرفت. بابا شیخ روحانی بلندپایه ایزدی پس از ماه‎ها مناقشه سرانجام تصمیم گرفت با بازگشت این اسرا به خانه‎هایشان موافقت کند به شرط آن‌که فرزندان خود را جا بگذارند و تنها به سنجار برگردند. هفته پیش هازم تحسین، رئیس شورای عالی روحانیون ایزدی بیانیه‎ای را منتشر کرد که نشان از عقب‎نشینی این شورا از مواضع قبلی‎اش داشت. در این بیانیه نوشته شده بود «جامعه ایزدی پذیرای تمامی بازماندگان جرائم داعش است و می‎داند طی این سال‎ها چه اتفاقات ناگواری علیرغم میل آنها برایشان روی داده است». انتشار این بیانیه امید را در دل بسیاری از مادران نهاد که نگران بودند به خاطر فرزندانشان نمی‌توانند به قومشان بازگردند. اما روز شنبه این شورا با انتشار بیانیه دیگری این امید را از بین برد.
دریای دوراهی‎ها
تردید و دو راهی بر سر انتخاب کودکان یا بازگشت به خانه و خانواده تنها مختص به زنان ایزدی نیست. در یک صبح تابستانی، ثریای 14 ساله با چمدانی در دست پاورچین پاورچین خانه‎اش را در لیون فرانسه ترک کرد تا به سوریه برود و به داعش بپیوندد. تنها چند قدم از خانه دور شده بود که نادیا مادرش پنجره را باز کرد و گفت: «ثریا این وقت صبح کجا می‎روی. برگرد!» ثریا برگشت، ثانیه‎ای مکث کرد و بعد به سرعت از مادرش دور شد.
به گزارش سی‎ان‎ان‎، در حالی که پرونده مبارزه با داعش در حال بسته شدن است، اروپا در برابر خود مشکلی یافته است: با اعضای جداشده از داعش و فرزندانشان چه باید کرد؟ آیا آنها باید در سوریه و عراق باقی بمانند؟ باید به خانه‎های خود برگردند؟ چه حکمی برای آنها باید در نظر گرفت؟ آنها تا چه اندازه می‎توانند تهدیداتی علیه امنیت اروپا و کشورهای دیگر محسوب شوند؟ و... از جمله سؤالاتی هستند که ذهن قانونگذاران و سیاستمداران جهان را به خود مشغول کرده است. در این میان فرانسه بیشتر از سایر کشورهای اروپایی نگران است. در سال 2013 نزدیک به 250 نفر در فرانسه به دلایل ایدئولوژیک کشته شدند. یافتن پاسخ این سؤال که با شهروندان فرانسوی که به داعش پیوسته‎اند و فرزندانی را به دنیا آورده‎اند و حالا می‎خواهند به خانه‎های خود برگردند چه باید کرد، برای مقام‎های این کشور اصلاً ساده نیست.
امانوئل مکرون، رئیس‎جمهوری فرانسه، گفت که این اشخاص باید در سوریه و عراق بمانند و محاکمه شوند. هم‎اکنون 13 شهروند فرانسوی که در عراق عضو داعش بودند در انتظار محاکمه هستند. اما وضعیت کودکانی که یا به عراق و سوریه برده شدند یا در همانجا متولد شدند از این هم پیچیده‎تر است. فرانسه برآورد کرده که از سال 2014، 550 کودک فرانسوی در مناطق تحت سلطه داعش زندگی می‎کنند. برخی از آنها از دنیا رفته‎اند، 84 تن به فرانسه بازگشته‎اند و 90 تن هم در صف انتظار هستند که در هفته‎های آینده به فرانسه بازگردند. برای نادیا، مسأله بازگشت کودکان داعش به کشورهای اروپایی زمانی اهمیت پیدا کرد که فهمید دخترش در سوریه باردار شده است. او طی مدتی که ثریا در سوریه بود چند بار تماس ویدیویی از او دریافت کرده بود. او در یکی از این تماس‎ها گفت که او و شوهرش صاحب پسری شده‎اند. او تصاویری از فرزندش اسماعیل برای نادیا فرستاد. اما این آخرین تماس او با مادرش بود. نادیا فکر می‎کند ثریا و شوهرش در جریان جنگ رقه در سال 2017 کشته شده‎اند. اما از طریق صلیب سرخ فهمیده که اسماعیل زنده است و اکنون سه سال دارد و در یکی از کمپ‎های کردی در سوریه زندگی می‎کند. نادیا سرسختانه در تلاش است تا مقام‎های فرانسوی را راضی کند که نوه‎اش را به فرانسه بیاورند. او می‎گوید دوست ندارد نوه کوچکش کلمه‎ای درباره تروریسم و جنگ و نفرت بداند.
روسیه پیشگام بازگرداندن کودکان داعشی
به گزارش خبرگزاری فرانسه، اوایل سال‌جاری میلادی، روسیه اعلام کرد قصد دارد کودکان تروریست‎های داعشی را به خانه بازگرداند. زنانی که خانه‎های خود را برای پیوستن به داعش رها کرده بودند، اکنون با فرزندانی که حاصل ازدواج‎های جهادی آنها می‎شد می‎توانستند به روسیه بازگردند. پیش از آن هیچ کشوری اعلام نکرده بود قصد دارد سیستماتیک کودکان داعشی را به خانه بازگرداند. اوایل ماه فوریه، 27 کودک 4 تا 13 ساله از عراق به مسکو پرواز کردند. این کودکان پس از سال‎ها زندگی کردن در صحرا، به قلب زمستان سخت مسکو رفتند اما دولت روسیه جزئیاتی از محل و نحوه نگهداری این کودکان افشا نکرده است. خائدا ساراتوا مشاور مؤسسه رمضان کادیروف که نقش مهمی در بازگرداندن کودکان داعشی‎ به مسکو داشت، گفت: «این کودکان به مدرسه و مهدکودک می‎روند. داوطلبانی با آنها کار می‎کنند تا صحبت کردن درباره بلاهایی که سرشان آمده را یاد بگیرند و توضیح بدهند زندگی‎شان چگونه بوده است». اوایل ماه جاری میلادی، نخست‎وزیر استرالیا اعلام کرد که در نظر دارد به تمامی جوانب بازگرداندن کودکانی که یا به قلمروی داعشی‎ها برده شده بودند یا در آنجا متولد شده‎اند فکر کند. این اظهار نظر پس از آن مطرح شد که مادربزرگ فرزندان خالد شروف، یکی از تروریست‎های داعشی، درخواست کرد مقام‎ها اجازه دهند این سه کودک به استرالیا برگردند. کارن نتلتون مادربزرگ آنها، در نامه‎ای که به یکی از مقام‎های استرالیا نوشته بود، گفته بود چون فامیلی آنها شروف است نمی‎توان آنها را هیولا دانست. او در مصاحبه با یکی از خبرگزاری‎ها گفته بود: «هیچ وقت تصور نمی‎کردم در چنین موقعیتی قرار بگیرم، من یک مادربزرگم و تمام تلاشم را می‎کنم که نوه‎هایم را از سوریه خارج کنم». پس از ماه‎ها تلاش و نامه‎نگاری سرانجام او موفق شد نوه‎های خود را در استرالیا تحویل بگیرد. پس از بازگشت این سه کودک به خانه، مقام‎های استرالیا با درخواست‎های متعددی مواجه شدند که خواستار بازگشت کودکان و همسران داعشی به این کشور بودند. هفته پیش هم نخست‎وزیر نروژ با اعلام این‌که در نظر دارد کودکان داعشی را به این کشور بازگرداند، باعث ایجاد مناقشه‎هایی شد. به گزارش خبرگزاری رسمی نروژ او در این باره گفت: «من نه می‎خواهم عروس‎های داعشی را به کشور بازگردانم نه خود تروریست‎ها را. اما می‎خواهیم سیستمی ایجاد کنیم که بتوانیم به مرور یتیم‎های آنها را به کشور بازگردانیم.»
به گزارش سرویس امنیتی نروژ، دست‎کم 40 کودک نروژی در سوریه حضور دارد که در کمپ‎های مختلف نگهداری می‎شوند. ارنا سولبرگ، نخست‎وزیر نروژ که خود از احزاب دست‎راستی به قدرت رسیده هم در میان هم‎حزبی‎های خود با مخالفت شدید روبه‎رو شده و هم صدای بلند اعتراض از احزاب دیگر به گوشش خورده است. با وجود این او فکر می‎کند نگهداری این کودکان در شرایط کنونی غیرانسانی است. در این میان حزب لیبرال اعلام کرده با تصمیم سولبرگ موافق است اما باید از جهات مختلفی درباره این تصمیم تأمل شود.

تریدینگ فایندر