روزنامه ایران ورزشی
1398/02/19
این برادری نیست
اگر فوتبال فارغ از روابط سیاسی است، در دوستیها یا خشم سیاسی، یا در هر رویکردی میان دولتها همچنان فوتبال باید فارغ از این ماجرا باشد. چه در جنگ، چه در اوج روابط حسنه سیاسی یا هر نگاهی در چشم دولتها و حتی ملتها، فوتبال راه خودش را میرود، نه کینهای میسازد، نه پی نفرت است، بلکه پی بازی است و پیوندهای عمیق انسانی.آنچه در پایان بازی الزورا - ذوبآهن گذشت، نه یادآور جنگ است، نه قرار است حسهای کهنهای را زنده کند. جدل در فوتبال، سختترین برخوردها یا بدترین رفتارها باز هم چشمههایی - این بار زشت - از فوتبال است، در فوتبال به بحث گذاشته میشود و در فوتبال حل میشود.
این تصویرهای حملهور شدن و کتککاری تماشاگران الزورا اما عبارتی را در ذهن میسازد: این برادری نیست.
ذوبآهن در ورزشگاه کربلا با حمله عجیب و غیرمنتظره هواداران الزورا مواجه شد و تصویر عجیبتر این بود که مسیر ورزشگاه تا هتل را با حفاظت خودروهایی که دوشکا حمل میکردند، از سر گذراند. این تصویر هیچ شباهتی به فوتبال ندارد.
در چنین بلبشویی بدیهی است که انتخاب ذوبآهن برای بازی با النصر عربستان هرگز ورزشگاه کربلا نیست. سعید آذری، مدیرعامل باشگاه ذوبآهن گفته: «با توجه به معرفی ورزشگاه کربلا برای دیدار برابر نماینده عربستانی، اگر نیمی از اتفاقاتی که شب گذشته افتاد، در آن دیدار رخ دهد قطعا امنیت تیم میهمان یعنی النصر عربستان را زیر سوال میبرد و این میتواند برای نماینده ایران به شدت گران تمام شود.»
باشگاه ذوبآهن و فدراسیون فوتبال ایران برای تغییر میزبانی حتما تلاش میکنند اما واقعیت این است که خدشهای بین روابط ورزشی ایران و عراق پدید آمده و باشگاه الزورا و فدراسیون فوتبال عراق پاسخ روشنی درباره این ماجرای هولناک در ورزشگاه کربلا ندادهاند. این حملهور شدن تماشاگران میتوانست اتفاقاتی خشنتر را رقم بزند.
پایان ماجرا اما کینهای بیشتر از یک کینه ورزشی نباید در میان باشد. ملتها فارغاند از هر نفرت پایداری و ورزش را برای پیوندهای تازه مقابل هم برگزار میکنند. کتککاری تماشاگران الزورا برادری ورزشی را به رخ نکشید و از اخلاق حرفهای دور بود اما تبدیلش نکنیم به حسهای بدتر و زشتتر و کهنه.