روزنامه ایران ورزشی
1398/03/29
ملیپوشان پرسپولیس میروند؟
چیزی خطرناکتر از جدایی برانکو برای پرسپولیس در حال رخ دادن است. شاید مهمتر از آن مرد عاقل و موفق، تیمی بود که او ساخت و حالا باشگاه پرسپولیس نه فقط در ادامه راه با برانکو وارد جدلی از پیش باخته شده، بلکه در از دست دادن تیمش هم عملکرد بهتری ندارد.خبرها و شایعات مربوط به جدایی بیرانوند، علیپور و ترابی برای هر هواداری کافی است تا باور کند از آن تصویر باشکوه پرسپولیس چیزی باقی نمیگذارند. این باور وقتی در ذهن هوادار جدیتر میشود که آنها پاسخی از باشگاه دریافت نمیکنند.
باشگاه پرسپولیس همه چیز را بیپاسخ گذاشته، از چرایی فسخ یکطرفه برانکو به دلیل بیتعهد بودن باشگاه در پرداختیها تا اتفاقی بدتر.
از هم پاشیدن تیمی که برانکو ساخته بود و جدایی ستارههایش هرگز نمیتواند چیزی جز از هم پاشیدن آن تیم را تصویر کند. این نباید پایان قصه تیم کامیاب چند فصل اخیر پرسپولیس باشد.
باشگاه پرسپولیس باید همین روزها نشان دهد که برای هوادار چه شأنی قایل است و خبر را بیواسطه در اختیارش بگذارد و در هر خبر امید را نیز اضافه کند. اما نه خبر و نه امید. هیچکدام.
شاید هوادارانی که برانکو ایوانکوویچ را صدا میزنند، مسألهای فراتر از برانکو در ذهنشان است.
آنها انسجام تیمشان بدون برانکو را باور نمیکنند. به باشگاه اعتماد ندارند که بدون برانکو آن تیم باشکوه راهش را با ستارههایش ادامه دهد. آن مدیری که گفته بود با پول برانکو 10 ستاره میخریم، حالا چگونه میتواند درباره جدایی احتمالی بیرانوند، ترابی و علیپور پاسخگو باشد؟ اینهاست که آن قرمز پررنگ را در ذهنها به قرمزی دیگر که شباهت به رنگ پیراهن تیم ۳ سال اخیر ندارد، تبدیل میکند. آیا باشگاه پرسپولیس قدرت برگرداندن امید و اعتماد را در ذهن هوادار دارد؟