تریدینگ فایندر

«سوم خرداد» پاسخ دندان‌شکن 12 تیر

سعید اصغرزاده معاون سردبیر پهپاد را که زدند، یکباره انگار بازگشتی بود به دوران حماسه و اوج. حسش انگار مثل حس خبر آزادی خرمشهر بود، شکستن حصر آبادان، رهایی میمک، قصرشیرین، نفت شهر، سومار، مهران، موسیان، سوسنگرد، هویزه... آن‌جا بود که از خاک‌مان پاسداری می‌کردیم. از آب و آسمان‌مان. و چه احترامی که نثار جان برکفان می‌کردیم. خواه بسیجی بودند یا سپاهی و ارتشی. ایران هر بار که انتقام می‌گرفت، هربار که استوارتر از گذشته می‌ایستاد، ایرانی سرش را بالاتر می‌گرفت و با همان عزتی که در نبرد نصیب سربازانش می‌شد، در پشت جبهه ماه‌ها دوام می‌آورد و منتظر پیروزی‌های بعدی می‌ماند و به هر طریقی که بود، کمک می‌کرد تا عزتش بماند و غرورش لکه‌دار نشود و زیر بار حرف زور نرود. یک وحدت و همدلی که کسی دلش نمی‌آمد به بهانه‌های واهی خرابش بکند.
حالا دوباره اگرچه جنگی نظامی رخ نداده، اما آماج حملاتیم. از جنگ روانی گرفته تا جنگ اقتصادی. تحمل پهپادهای جاسوسی دیگر ظلم مضاعف بود. انگار هر کدام‌مان که خبر را شنیدیم، در همان بزنگاه شور و شعف از این غیرت و مردانگی و صلابت و آمادگی، اولین چیزی که به ذهن‌مان خطور می‌کرد این بود که اگر ما نیز بودیم چنین تصمیمی را می‌گرفتیم. نمی‌شود که هم تحریم باشیم، هم در مضیقه، هم در محاصره دشمن و آن‌وقت جاسوسی‌شان را هم تحمل کنیم. آن‌هم ملتی که حافظه تاریخی خود را از دست نداده و رشادت‌ها و دلاورمردی‌ بچه‌های خودش را در طول انقلاب و دفاع مقدس و بعد از آن در نبرد با داعش را نمی‌تواند هیچگاه از یاد ببرد. نمی‌شود که تمام آن هزینه‌ها را با کاهلی به دست یغمای اجنبی سپرد.
 گاه برخی مقاطع تاریخی، برخی حوادث جنایی و برخی تخریب‌ها و حرکات دشمن زخمش روی دل ملت می‌ماند و ملت امید دارد که دولتش و نظامش یک جایی کاری بکند که آن زخم التیام پیدا بکند. زخم پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران‌ایر در ۱۲ تیر ۱۳۶۷ که با شلیک موشک فینیکس حرارتی از ناو یواس‌اس وینسنس متعلق به نیروی دریایی آمریکا در ارتفاع ۱۲‌هزار پایی بر فراز خلیج‌فارس سرنگون شد و تمامی ۲۹۰ سرنشین آن ( ازجمله ۶۶ کودک) جان باختند، هنوز التیام پیدا نکرده است. 10روز دیگر سی‌ودومین سالگرد این جنایت بشری است. انداختن پهپاد جاسوسی آنها 32سال بعد در آب‌های سرزمینی با آتش سامانه پدافندی «سوم خرداد» نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مرهمی است بر آن زخم. دیگر بزن و در رو معنایی ندارد. نمی‌شود که همه بلاها را سرمان دربیاورند و ما هیچ نگوییم. و ما اخطار ندهیم.
سقوط و انهدام پهپاد آمریکایی بدون تلفات انسانی هوشمندترین رفتار نظامی ایران بود در به مضحکه به رخ کشیدن توان نظامی آمریکا و ستایش نیروی خودی. و همین است که بسیاری از ما در مقابل این اقدام موجی از رضایت و امیدواری را در اطراف و اکناف خود شاهد بودیم. افتخاری که هوشمندی و درایت حاکمان‌مان در روزهای آینده آن را دوچندان خواهد کرد.
تریدینگ فایندر