تریدینگ فایندر

ممنون اما این ‌همه ماجرا نبود!

الناز محمدی روزنامه‌نگار ابراهیم رئیسی،  به‌عنوان نخستین جلسه در برنامه‌های هفته قوه‌قضائیه، با مسئولان و بخشی از فعالان حقوق زنان دیدار کرده است.
رئیسی حالا رئیس جدید قوه‌قضائیه است و با رفتاری که امیدهای بسیاری برانگیخته و خودش و بیرون از این نهاد آنها را تحول‌خواهانه ارزیابی می‌کنند تا حالا سعی کرده نشان بدهد که باید در انتظار تغییرات ویژه در دستگاه قضائی باشیم. نمونه‌اش همین دیدار اخیر و تاکید ویژه او برای به سرانجام‌رسیدن لایحه خشونت علیه زنان؛ لایحه‌ای که در دولت تدوین شد و البته در زمان ریاست آملی لاریجانی در قوه قضا به این نهاد رفت و دلخوری‌ها این بود که چرا سریعا 41 ماده‌اش حذف شد! در تمام چهار پنج‌سال گذشته، مسئولان دستگاه قضائی در مصاحبه‌هایشان می‌گفتند درحال بررسی‌ این لایحه هستند و به‌ زودی تکلیفش معلوم می‌شود. اما شاید این از معدود دفعاتی باشد که یک مقام ارشد قضایی، از عبارت «خشونت علیه زنان» استفاده می‌کند و از همه می‌خواهد که علیه آن اقدام و فعالیت کنند.
اگر از حرف‌های کمی متفاوت رئیس جدید قوه‌قضائیه بگذریم -حرف‌هایی که باید به اجرایی‌شدن‌شان امید داشت، می‌رسیم به کسانی که در این جلسه شرکت کرده‌اند؛ همان «فعالان حقوق زنان» که البته سازوکار انتخاب‌شدن‌شان برای نخستین دیدار با رئیس قوه‌قضائیه مشخص نیست. کسانی که بردن همه‌شان زیر عنوان «فعالان حقوق زنان» شاید بی‌انصافی باشد در حق کسانی که سال‌هاست برای اصلاح تبعیض‌های جنسیتی و رسیدن به راهی هموارتر برای زندگی زنان تلاش می‌کنند؛ اما به سختی‌های بسیاری افتاده‌اند. فعالانی که هنوز نامی از آنها و دغدغه‌ای درباره وضعیت‌شان در بین حرف‌های مدعوین رئیس قوه‌قضائیه در این جلسه ویژه نبود و امیدها این است که باشد. موضوع ولی تنها این نیست؛ سوال اساسی در این میان این است که چطور می‌توانیم شرکت‌کنندگان در این جلسه را دغدغه‌مندان واقعی زنان و حقوق‌شان بدانیم، وقتی در میان حرف‌های‌شان، آن‌هم به‌طور مستقیم با عالی‌ترین و تأثیرگذارترین مقام قضائی، هیچ اثری از تبعیض‌های جور و واجور جنسیتی در قانون مدنی نبود؟ از نداشتن حق حضانت، حق تعیین مسکن و...؛ موادی از قوانین مدنی که سال‌هاست فعالان اجتماعی درخواست تغییرشان را دارند، فعالانی که متاسفانه در این جلسه جایی برای‌شان نبود. سوال دیگر این است که در میان انواع و اقسام مشکلات و تبعیض‌هایی که زنان در زندگی‌شان با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کنند -که یکی از آنها همین خشونت است و خوشبختانه این یکی به حساسیت رئیس قوه قضا هم تبدیل شده- چرا باید موضوعی مانند پوشش برای زنان زندانی،  جزو مسائل اصلی مطرح‌شده با رئیس قوه‌قضائیه باشد؟ در حالی که مسأله بسیاری از زنان نوع پوشش است و به دلیل سختگیری‌های گاه بی‌مورد، بی‌انصافی بسیاری نسبت به زنان روا می‌شود. برگزاری چنین جلسات و راه‌یافتن عبارات و کلماتی مانند خشونت علیه زنان و لزوم ایجاد عدالت جنسیتی در ادبیات مسئولان عالی قضائی، امیدی تازه است در روح خموده و ناباور دغدغه‌مندان حقوق زنان، اما چه خوب‌تر است اگر بار دیگر قرار بر جلسه دیگری شد، شرکت‌کنندگان قبلش بیشتر با موضوعات و مشکلات واقعی زنان آشنا شوند و بعد برای شرکت در جلسه بله بگویند. شاید بهتر باشد در این جلسات رئیس محترم قوه قضائیه کسانی را هم به حضور بپذیرند که نظرات متفاوتی دارند، که انتقاداتی از جنس دیگر دارند و حرف‌هایی دارند که جز در محضر رئیس قضا گفتنش نمی‌تواند برای‌شان راه‌گشا باشد.
تریدینگ فایندر